گوشت بدون پوست این پرنده چربی بسیار کمی دارد، به طوری که هر اونس گوشت بوقلمون دارای یک گرم چربی است.
این گوشت چربی‌های اشباع اندکی دارد، از این رو یکی از بهترین منابع پروتئین حیوانی است که چربی زیادی به همراه ندارد. همچنین این منبع خوب پروتئین حیوانی، مقادیر زیادی ویتامین‌های گروه B (مانند B1، B3، B6، B12 و اسیدفولیک) را به همراه دارد.
سلنیوم ماده معدنی دیگری است که به وفور در گوشت بوقلمون وجود دارد. وجود این ماده برای کارکرد درست بدن ضروری است. روی ماده‌ای است که خیلی از ما فراموش می‌کنیم آن را در رژیم غذایی روزانه خود بگنجانیم. وجود روی در گوشت بوقلمون یکی دیگر از فواید گوشت این پرنده را یادآوری می‌نماید.
گوشت بوقلمون آمینو اسید‌های تریپتوفان را در خود دارد که برای ساخت سلول‌های T لازم هستند. به علاوه ناقل عصبی سروتونین که کاهش آن موجب بروز افسردگی می‌شود، از آمینو اسید‌های تریپتوفان تشکیل شده است. پس مصرف غذاهایی که دارای این نوع اسید‌های آمینه هستند می‌تواند باعث سرحالی و آرامش شود.
ملاحظاتی در مورد مصرف گوشت بوقلمون
کسانی که بیماری نقرس دارند، باید گوشت بوقلمون را به مقدار بسیار کم مصرف کنند. این گوشت مقدار کمی اگزالات در خود دارد، پس مبتلایان به سنگ کلیه اگزالاتی باید خیلی کم گوشت بوقلمون بخورند. بوقلمون‌هایی که به روش ارگانیک پرورش داده می‌شوند، هیچگونه هورمون یا آنتی بیوتیک در بدن خود ندارند.
اگر می‌توانید، گوشت بوقلمونی بخرید که به روش ارگانیک پرورش داده شده باشد. تقریبا تمام چربی گوشت بوقلمون در پوست آن موجود است و گوشت تیره آن بیش از گوشت سفیدش چربی دارد. پس قبل از پختن گوشت، تمامی پوست آن را جدا کنید. همچنین افرادی که چربی خون بالا دارند، بهتر است از گوشت سفید بوقلمون استفاده کنند.
نگهداری از گوشت بوقلمون
– شما می‌توانید گوشت بوقلمون تازه را تا دو روز در سردترین جای یخچال نگهداری کنید.
– اگر گوشت بوقلمون را پخته‌اید، باید ظرف سه روز آن را مصرف و یا فریز کنید. گوشت فریز شده را می‌توان تا یک ماه نگه داشت.
– وقتی می‌خواهید گوشت تازه را در یخچال نگهداری کنید، اجزای آن مثل سنگدان را جدا نمایید و در یک بسته‌بندی جدا قرار دهید.
منبع: بهداشت نیوز