اگر می‌خواهید فرزندی سالم و سازگار داشته باشید، روی تقویت این ویژگی‌ها در او کار کنید و از هر فرصتی برای آموزش رفتار درست به او استفاده ببرید. یک کودک سالم:
1- احساس تعلق دارد و همکاری می‌کند: چنین کودکی در گروه دوستان یا کلاس درس، خود را از دیگران جدا نمی‌کند، از گروه‌هایی که در آنها قرار می‌گیرد، با عنوان گروهم، کلاسم، ما و… یاد می‌کند و دلش می‌خواهد برای بهتر شدن اوضاع هر کاری بکند. بنابراین داوطلب به عهده گرفتن مسئولیت در این گروه‌ها می‌شود.
2- امیدوار است: کودک سالم، پر از اشتیاق و امید است و برای او نمی‌شود، نمی‌توانم و غیرممکن است، معنا ندارد. او به وضوح شاد است و نسبت به امور با دلگرمی نگاه می‌کند.
3- دیگران را دلگرم می‌کند: کودکی که توانایی حل مسأله دارد نه تنها خودش امیدوار و دلگرم است، بلکه دیگران را هم دلگرم و به آنها کمک می‌کند به اهدافشان برسند. این کودک، سازگاری را با همین رفتارها تمرین می‌کند.
4- اهداف او مطابق با ارزش‌های اجتماعی است: کودک سالم کودکی است که آرزوها، رفتارها و خواسته‌هایش با رفتارهای انسانی و اجتماعی متناقض نیست. مثلاً حیوانات را دوست دارد، به ضعیف تر از خود کمک می‌کند، از قوانین شهری تبعیت می‌کند، به حقوق دیگران احترام می‌گذارد و….
5- به دیگران علاقه‌مند است: کودک شما وقتی سالم و سازگار خواهد بود که دیگران را دوست داشته باشد، توانایی همدلی داشته باشد و دلش بخواهد با دیگران معاشرت یا کار گروهی انجام دهد. کودک منزوی یا کناره جو به هیچ وجه شخصیت سالم و سازگاری نخواهد داشت
6- پرتلاش است: یکی از نشانه‌های سلامت شخصیتی کودک و تربیت درست او، پشتکار داشتن است. کودک سالم بعد از اشتباه یا شکست از پا نمی‌نشیند، ناامید نمی‌شود و برای رسیدن به خواسته‌هایش، خودش تلاش می‌کند نه آنکه حاضر و آماده از دیگران دریافت کند.
7- احساس ارزشمندی می‌کند: اگر می‌خواهید فرزندتان در آینده روان سالمی داشته باشد، احساس ارزشمندی و عزت نفس را در او تقویت کنید. کودک سالم کودکی است که خود را حقیر، ناتوان و درجه دو نمی‌بیند، می‌داند که دیگران دوستش دارند، می‌داند که مورد احترام است و شایستگی خود را باور دارد.
چگونه عادت های خوب را در فرزندمان تقویت کنیم؟