برای شروع، در زیر لیستی از نشانه‌هایی که از اعتیاد فرزند شما به اینترنت خبر می‌دهد نگاهی می‌اندازیم:
خستگی مفرط و بیش از اندازه
مشکلات درسی و تحصیلی
کاهش علاقه به عادات قدیمی
صرف نظر کردن از روابط دوستانه و گوشه‌گیری
نافرمانی و واکنش نسبت به خواسته‌ها
اگر فرزند شما سه مورد یا بیشتر از موارد بالا دچار شده است، بنابراین احتمال آلودگی وی به اعتیاد آنلاین بسیار زیاد است. از لحاظ روانی، نوجوانان و افرادی که به طور کلی در شرف رسیدن به بلوغ هستند به همان مقدار افراد بزرگسال، نسبت به ویژگی‌های جذاب اینترنت وابسته می‌شوند.
البته باید والدین در نظر داشته باشند که موارد بالا در نوجوانان و جوانان می‌تواند ناشی از اعتیاد به الکل، مواد مخدر یا حتی مواد غذایی نیز باشد. بنابراین برقراری ارتباط نزدیک با فرزندان تنها راه آگاهی از نوع اعتیاد آن‌هاست.
همچنین نکته مهم و موثری که والدین باید نسبت به آن آگاهی داشته باشند، استفاده فرزندان معتاد از روش‌هایی همچون گریه کردن برای درمان مشکلات خود است. از عواملی که سبب بروز اعتیاد در فرزندان در خانواده می‌شود، می‌توان به مشکلات خانوادگی، همچون اعتیاد پدر یا مادر به الکل یا مواد مخدر، کار بیش از اندازه پدر یا مشکلات شناخته نشده و پنهان در خانواده اشاره نمود.
حالا، در صورتی که متوجه شدید که فرزند شما به اینترنت معتاد شده است آگاهی از روش‌های گفتگو و همراهی با فرزندان نقش بسیار مهمی پیدا می‌نماید. شما باید علاوه بر مهارت‌هایی که پیش از این از آن‌ها سخن گفته شد، از اساس روش‌های “برقراری ارتباط” چه برای درمان اعتیاد و چه در باقی مسائل اساسی زندگی، آگاهی داشته باشید.
این توانایی‌ها را در زیر با هم مرور می‌کنیم:
پدر و مادر ، در صورتی که می‌توانند برای کمک رسانی به یکدیگر در برابر فرزندان اتحاد ایجاد نمایید.
اهمیت خود نسبت به فرزندتان را به او نشان دهید.
یک زمان مشخص برای استفاده از اینترنت معین کنید.
قوانین منطقی برای این موضوع وضع کنید.
کامپوتر را پنهان نکنید! آن را در معرض دید قرار دهید.
فعالیت‌های دیگری را برای فرزندانتان مهیا کنید.
حمایت کنید، اما نه به این معنی که تنها از روی دلسوزی بر میل فرزندان رفتار کنید.
در صورت نیاز از منابع و موارد بیرونی برای اثبات حرف‌های خود استفاده نمایید.
مهمترین موضوع در رابطه با والدین در اینگونه موارد و موقعیت‌ها، اتخاذ جایگاهی مشخص و محکم برای کمک به فرزندان است. به هیچ وجه با صبر بی‌موقع اجازه ندهید که این مسئله به مشکلی بزرگ تبدیل شود و بعد به مبارزه با آن بپردازید. با فرزندان خود صحبت کنید و در تلاش برای ارتفای دانش خود در این رابطه باشید.
منبع: بهداشت نیوز