متخصصان تاکید می کنند که روش های ترکیبی برای از بین بردن دردهای گاه به گاه وجود دارند که می توانند جایگزین داروهایی مانند ایبوپروفن شوند:
استامینوفن یا آسپرین: بر خلاف ایبوپروفن، مصرف استامینوفن با مشکلات قلبی همراه نیست. استامینوفن در افراد مسن کاندید خوبی برای جایگزین شدن با ایبوپروفن است. با این حال این دارو نیز بی خطر نیست و مصرف بیش از حد آن می تواند عملکرد کبد را مختل کند. آسپرین گزینه دیگری است و اگرچه در گروه داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی قرار می گیرد، اما مطالعات نشان می دهد مصرف منظم آن یک اثر حفاظتی در برابر بیماری های قلبی عروقی دارد. البته نباید فراموش کرد که مصرف بیش از حد آسپرین با خطر ابتلا به خونریزی معده همراه است.
اسیدهای چرب امگا ۳: اینطور ثابت شده که اسیدهای چرب امگا ۳ موجود در ماهی، مکمل های روغن ماهی، آجیل و دانه ها به کاهش درد و التهاب در مبتلایان به آرتریت روماتوئید کمک می کند .بنیاد ملی آرتروز آمریکا توصیه می کند که روزانه یک کپسول روغن ماهی با حداقل ۳۰ درصد امگا ۳ مصرف شود.
رژیم غذایی غنی از میوه ها و سبزیجات: به گفته متخصصان، رژیمی سرشار از میوه ها و سبزیجات و غلات سبوس دار نیز می تواند اثرات ضد درد در سراسر بدن داشته باشد. با پیشرفت التهاب در بدن، سعی کنید به جای داروهای مسکن، این رژیم را امتحان کنید.
زردچوبه: بررسی های اخیر ثابت کرده اند که کورکومین موجود در زردچوبه اثرات ضد درد و ضد التهاب روی بدن دارد؛ بخصوص در مبتلایان به آرتریت روماتوئید و دیگر اشکال آرتریت.
ورزش و حرکت فکر: ورزش منظم یک راه خوب برای دفع دردهای مزمن و توفق توسعه آنها است. اما اشکال خاصی از ورزش اثرات بیشتری روی کاهش درد دارد. اینطور ثابت شده که ورزش تای چی به نفع افراد مبتلا به فیبرومیالژیا است و یوگا نیز برای کسانی که مبتلا به ورم مفاصل هستند مفید است.
مدیتیشن: مطالعات ثابت کرده اند که مراقبه و مدیتیشن برای کاهش اثرات دردهای ناشی از استرس های عاطفی بسیار مفید است و همان اثرات داروهای مخدر را دارد. انجام روزانه ۲۰ دقیقه مدیتیشن، واکنش های کمتری نسبت به تحریکات دردناک ایجاد می کند.
خواب بیشتر: تحقیقات نشان می دهد که محرومیت از خواب منجر به افزایش حساسیت به درد می شود. در واقع بیدار ماندن به مدت طولانی آستانه درد را کاهش می دهد. دریافت خواب بیشتر و مصرف دوزهای کافئین به طور موقت در از بین بردن علائم درد موثر است.