دکتر حسن صبوری ، اظهار کرد: به نظر می‌رسد شادی و شاد بودن جزو شروط اصلی برخورداری از بهداشت روانی ست.
صبوری مقدم ادامه داد: افلاطون و ارسطو و تقریبا تمامی متفکران برجسته گذشته، شادی را بهترین متاعی دانسته‌اند که از راه فعالیت قابل حصول است.
وی با بیان اینکه شادی از عمل هماهنگ عواطف یک شخصیت یکپارچه و کاملا منسجم ناشی می‌شود، گفت: بنابراین هرچه شخصیت غنی‌تر، متکامل‌تر و یکپارچه و منسجم‌تر باشد، علی رغم پیش آمدن انواع دردهای مختلف، ظرفیت بیشتری برای شادی دارد.
صبوری مقدم در خصوص اهمیت کارکردی شادی گفت: این اهمیت دوگانه است؛ شادی احساس مثبت شخصی و حس رضایتمندی ایجاد می‌کند. شادی به عنوان یک چسب اجتماعی عمل کرده و انسجام گروهی ایجاد می‌کند.
وی ادامه داد: تاثیر شادی بر ما برخلاف غم است. وقتی غمگین هستیم احساس بی حالی و کناره گیری می‌کنیم، اما وقتی شادیم احساس علاقه و معاشرتی بودن خواهیم داشت و در بیشتر موقعیت‌ها خوش‌بین می‌شویم.
به گفته وی، خنده به تعامل اجتماعی کمک می‌کند و اگر لبخندها ادامه یابند، به شکل گیری روابط و تقویت آن در طول زمان کمک می‌کنند.
وی همچنین گفت: شادی و احساس مثبت، زندگی را جالب می‌کند و تجربیات ناکام کننده زندگی، ناامیدی و عاطفه منفی را متعادل می‌سازد.