در این صورت «جدایی» برای آن‌ها تجربه خوشایندی می‌شود! بله، خوب یا بد، گاهی جدایی تنها و آخرین راه حل است، کاری نمی‌توان کرد. زیر این گنبد کبود آدمی به خودش هزار و یک جور واقعه واتفاق و تجربه را می‌بیند؛ اما زیر همین گنبد کبود کسی راضی است و آرامش دارد که نزد وجدان و خدای خود احساس گناه نکند و سربلند باشد، کسی که درست زندگی کرده باشد، رعایت اخلاق و انصاف را نسبت به دیگران روا کند؛ حتی وقتی که در حال جدایی از همسر خودش است!
متأسفانه یکی از صحنه‌های تلخی که بارها در جامعه اتفاق می‌افتد به ویژه در پیچ و خم طبقات دادگاه‌های خانواده، صحنه جدایی زوج‌هایی است که روزگاری با عشق، مهر و علاقه با هم زیر یک سقف زندگی می‌کردند و با هم پیمان بسته بودند تا آخر عمر با هم باشند. در این مطلب به دلایل جدایی کاری نداریم و تنها می‌خواهیم کمی با هم صحبت کنیم و بگوییم می‌شود با حفظ شئونات و محترمانه از همسرمان جدا شویم.
هر چقدر در مدیریت صدایتان در آن شرایط بحرانی مسلط‌تر ظاهر شوید، احتمالا بهتر می‌توانید همان شرایط را مدیریت کنید. اولین تأثیر مثبتی که مدیریت صدایتان دارد، نصیب خودتان می‌شود. مطمئن باشید در نگاه بیرونی همواره کسی که متانت را رعایت می‌کند، شایسته تحسین است. اگر هم هر چه بگوییم برای آن شرایط بی‌فایده است و ممکن است یادتان برود، دست‌کم به خاطر بیاورید که انکرالاصوات چیست… صدایتان را بلند نکنید.
حالا که متاسفانه کارتان به جدایی رسیده، شخم زدن گذشته و به نمایش گذاشتن دوباره سریالی از همه آن‌چه در سال‌های پیش بین شما اتفاق افتاده به چه کارتان می‌آید؟ کمی فکر کنید، سود این رفتار چیست؟ چه نتیجه‌ای دارد جز خرد شدن اعصاب‌تان و یادآوری تلخی‌هایی که حالتان را بد می‌کند؟!
حواستان باشد چه چیزی به زبان می‌آورید
سخن گفتن ما و محتوای صحبت‌هایمان نشان‌دهنده نوع تفکر وشخصیت‌مان است. نگاهی به خودتان بیندازید، مسئول حفظ شخصیت‌تان، خودتان هستید. اگر با به زبان آوردن هر کلمه و جمله‌ای شخصیت‌تان را مخدوش کردید، مقصر کسی نیست جز خودتان. اجازه ندهید خشم و عصبانیت آن‌قدر بر شما غلبه کند که نتوانید کلمات‌تان را مدیریت کنید.
متأسفانه راه زندگی مشترک شما به پایان خود رسیده است، خوب می‌توانید این نکته را به صورت منطقی بپذیرید و با منطق و محترمانه از هم جدا شوید! چرا باید تهدید و سر و صدا و داد و بیداد راه بیندازید؟! آیا نمی‌توانید با رفتاری متمدنانه و با حفظ شئونات، بدون هر پرخاشگری به این ماجرا خاتمه بدهید؟ قطعا می‌توانید اگر خودتان بخواهید.
انسانیت هیچ‌وقت تعطیل نمی‌شود
واقعه طلاق، واقعه خوشایند و تجربه فرح‌بخشی نیست؛ ولی حفظ اخلاقیات و اصول رفتار انسانی در هیچ شرایطی از انسان ساقط نمی‌شود. می‌توانید با طرف مقابل‌تان گفت‌وگو کنید و از این که دیگر نمی‌توانید به شرایط زندگی مشترک ادامه بدهید، ابراز تأسف کنید و برای او آرزوی موفقیت و زندگی بهتری را داشته باشید.
شاید شما هم شنیده‌باشید، زوج‌هایی که بعد از تمام تلاش‌ها برای حفظ زندگی مشترک وقتی به نتیجه جدایی رسیدند، با نثار شاخه گل در محضر برای همیشه از هم جدا شدند، این کار ناشدنی نیست. راستی چرا بروز چنین رفتار محترمانه‌ای باید دور از انتظارمان باشد؟!
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟