«مراد» شهروند ایلامی از اینکه همیشه فرزندش حرف‌هایی می‌زند که زیبنده خانواده‌اش نیست گلایه دارد.
او می‌گوید: با وجود اینکه خیلی در گفتار و رفتار مراقب هستیم اما فرزندمان حرف‌هایی بر زبان می‌آورد که موجب نگرانی ما شده است.
«نرگس» دیگر شهروند ایلامی هم گفت: پسرم 6 ساله است و با وجود اینکه مراقب هستیم و دیگر اعضای خانواده به اصول خاصی پایبند هستند اما وقتی از پیش‌دبستانی یا از بازی 1 ساعته در محدوده‌ی منزل مسکونی برمی‌گردد حرف‌هایی می‌زند که مایه‌ی نگرانی ما شده است.
ساسان احمدی، کارشناس مسائل اجتماعی در این زمینه به ایسنا، گفت: و کودک والدین خود را به‌عنوان اولین الگوهای زندگی می‌پذیرد و چون به آن‌ها عشق می‌ورزد و آنان را سمبل‌هایی قوی می‌داند، رفتار والدین برای او شاخص و الگو قرار می‌گیرد.
وی با اشاره به اینکه از دیگر علت‌های یادگیری کلام زشت و فحش، ارتباط کودکان با دوستان و با بچه‌های دیگر است خاطرنشان کرد: بسیاری اوقات کودکان عامل فحش یا بدزبانی یکدیگرند و در مهدکودک، مدرسه، کوچه و هر جای دیگری که بچه‌ها فرصت بازی و به‌خصوص درگیری باهم را پیدا کنند، ممکن است این بدآموزی صورت بگیرد .
این کارشناس اجتماعی ادامه داد: والدین باید به‌طورکلی ناسزاگویی را ترک کنند همچنین به کودک توضیح دهند که رفتار قبلی آن‌ها صحیح نبوده است.
وی با تأکید بر اینکه کنترل محیط و تعاملات کودک بسیار حائز اهمیت است لذا باید با دور کردن کودک از محیط‌های ناسالم، دوستان و رفت‌وآمدهای مناسبی را نیز جایگزین کرد تصریح کرد: مناسب‌تر است که والدین به‌طور ویژه از 2 سالگی یعنی زمانی که کودک تقلید کلامی روبه‌پیشرفتی را نشان میدهد به این نکته توجه داشته باشند.
احمدی بابیان اینکه والدین با دقت بیشتری کارتون‌ها، فیلم‌ها و بازی‌های رایانه‌ای را برای کودکانشان انتخاب کنند تا بدزبان نشوند خاطرنشان کرد: روش‌های سخت‌گیرانه والدین، رفتارهای پرخاشگرانه به‌خصوص ناسزاگویی کودک را افزایش میدهد، تغییر شیوه‌های تعامل با کودک از تثبیت این رفتار جلوگیری می‌کند .
این کارشناس اجتماعی با اشاره به اینکه والدین و تربیت‌کنندگان کودکان نباید در مقابل فحاشی کودک هیچ‌گونه واکنشی نشان دهید و کاملاً حرکات او را نادیده بگیرید تا حس کنترل کردن دیگران در او تقویت نشود گفت: با شنیدن حرف‌های زشت کودک نخندید، بلکه با او صحبت کنید و برایش توضیح دهید هرروزی که حرف‌های ناپسند نزند یا درمهمانی ها این رفتار را نداشته باشد پاداش خواهد گرفت.
وی اضافه کرد: باید در پی ایجاد کردن موقعیت‌هایی باشید که کودک احساس نشاط و دوست‌داشتنی بودن را تجربه کند و در چنین مواردی باید به درمان حالات افسرده وار او نیز بپردازیم و این حس را باید در تمامی تعاملات بگنجانید تا از افسردگی و اضطراب او بکاهید.
احمدی با اشاره به اینکه اولین مکان یادگیری بدزبانی کودک، محیط خانواده است تصریح کرد: کودکی که در محیطی زندگی می‌کند که پدر و مادرش از ادب لازم برخوردار نیستند و فحش و ناسزا اصطلاحات عادی ان خانواده محسوب می‌شود یقیناً فرزند آن‌ها نمی‌تواند فحاش نباشد، چراکه کودک روش و منش گفتاری و رفتاری خود را عموماً از والدین خود اخذ می‌کند و والدینی که عفت زبان ندارند نباید انتظار خوش‌گفتاری از فرزندشان را داشته باشند.
وی گفت: نگاه دقیق پدر و مادر و مربیان در رفتار کودک بسیار مهم و تأثیرگذار بوده و باید به کودک فرصت داد تا سیر مراحل زندگی کودکانه را در آرامش طی کند.
احمدی با تأکید بر اینکه مشاهده هرگونه رفتار ناهنجار کودکان قطعاً ریشه در رفتار بزرگ‌ترها داشته و باید علتش را درکنش های زندگی خانوادگی جستجو کرد، افزود: دروغ‌گویی، بدزبانی، خشونت رفتاری و رفتارهای ناپسند اجتماعی حاصل نگرش کودک در زندگی خانوادگی است.