به گفته محققان مدرسه تجارت کلمبیا زمانی که افراد درباره رازهای خود فکر می‌کنند، به گونه‌ای رفتار می‌کنند گویی بار فیزیکی را با خود حمل می‌کنند. این تاثیر را زمانی که فرد در لحظه فکر کردن رازی برای پنهان کردن ندارد نیز می‌توان مشاهده کرد.
محققان 13 هزار رازی را که در 10 مطالعه پیشین ثبت شده‌بودند را مورد بررسی قرار دادند تا دریابند افراد چه موضوعاتی را به عنوان راز حفظ می‌کنند، رازداری چگونه است و چرا حفظ راز به عنوان یک تجربه به شدت منفی انسانی تلقی توصیف می‌شود؟
آنچه برای محققان جذابیت ویژه‌ای داشت این تصور قدیمی بود که رازها می‌توانند برای سلامت روحی و فیزیکی مضر باشند، مطالعات پیشین رازداری را به افسردگی، اضطراب و بیماری‌های فیزیکی مرتبط کرده‌بود.
محققان این 13 هزار راز را در 38 گروه معمول دسته‌بندی کردند و آنها را در اختیار 2000 داوطلب جدید قرار دادند. گروه‌ها شامل دروغ‌گویی، آسیب زدن به دیگران، مصرف مواد مخدر،سواستفاده از اعتماد دیگران، خیانت، سرگرمی مخفیانه و گرایش جنسیتی بود.
زمانی که از داوطلبان پرسیده شد رازی مرتبط با این گروه‌ها دارند یا خیر محققان دریافتند هرفرد به صورت متوسط 13 راز از 38 گروه نگه می‌دارد و پنج مورد از آنها را هرگز با کسی در میان نخواهد گذاشت. به گفته محققان برای هر فرد احتمال اینکه یکی از این رازها درباره سواستفاده از اعتماد دیگران باشد 47 درصد، احتمال وجود دروغ یا ضعف مالی در رازها 60 درصد و احتمال وجود موضوعاتی درباره سرقت، رابطه پنهانی یا نارضایتی در کار در رازها 33 درصد است.
محققان سپس از داوطلبان پرسیدند که چه مقدار از زمان خود را طی ماه‌های گذشته صرف فکر کردن به این رازها کرده‌اند و چندبار خود را وادار به انجام فعالیت‌هایی برای پنهان کردن این رازها کرده‌اند.
نتایج نشان داد افراد زمانی که تنها هستند بیشتر انرژی خود را صرف فکر کردن به رازهایشان می‌کنند تا در موقعیت‌های اجتماعی، به بیانی دیگر افراد بیشتر در زمان تنهایی انرژی ذهنی خود را برای فکر کردن به رازهایشان صرف می‌کنند تا اینکه فعالانه تلاش کنند رازها را از دیگران پنهان سازند.
محققان همچنین دریافتند هیچ شاخصی وجود ندارد که بتواند میزان انرژی مصرف شده در افراد را برای فکر کردن به یک راز تعیین کند، زیرا رازی که تمامی انرژی فکری یک نفر را می‌گیرد، شاید برای فرد دیگری از کمترین اهمیت ممکن برخوردار باشد.
محققان می‌گویند آسیب‌هایی که رازها می‌توانند به انسان‌ها وارد کنند با احساس گناه ناشی از پنهان کردن آنها از دوستان و اعضای خانواده ارتباطی ندارد و بیشتر به دلیل مشغولیت ذهنی فرد به این راز ایجاد می‌شود.
محققان در پروژه‌های پیشین دریافته‌بودند که بار ناشی از نگه داشتن یک راز واقعی‌تر از چیزی است که به نظر می‌آید، زیرا می‌تواند انجام فعالیت‌های فیزیکی را دشوارتر از آنچه واقعا هستند جلوه دهد. زمانی که از داوطلبان درخواست شد تا درباره شیب یک تپه یا مسافت یک مسیر اظهار نظر کنند، آنهایی که ذهنشان درگیر یک راز بود تپه را تیزتر و مسیر را طولانی‌تر از حد واقعی می‌دیدند. و زمانی که از آنها درخواست شد تا توپی را به درون سبدی بیاندازند، آنها با شدت بیشتری توپ را پرتاب می‌کردند زیرا تصور می‌کردند برای انجام اینکار به نیروی بیشتری نیاز دارد.
درواقع محققان دریافتند زمانی که فردی رازی را پنها کرده‌است، به گونه‌ای رفتار می‌کند گویی که واقعا وزنی سنگین‌تر دارد، یا باری را بردوش می‌کشد.
منبع: بهداشت نیوز