فرناز امیراصلانی گفت: ماه عسل بهترین دوران یک رابطه است ولی به محض اینکه به پایان برسد خصوصیاتی از شریک زندگی‌مان که در آغاز نادیده گرفته بودیم به چشم‌مان می‌آید.
ما و همسرمان ممکن است ناخودآگاه کارهایی انجام دهیم که باعث تخریب رابطه شود. عادات آزاددهنده نیاز به شناسایی دارند و همه برای بهبود رابطه باید این عادات را از ریشه خشک کنیم.
این روان‌شناس ادامه داد: یکی از مهمترین این عادات، اجتناب و فرار از مشاجره است. این در حالی است که زوجین موفق یاد می‌گیرند به خوبی مبارزه کنند و به سرعت یک راه‌حل پیدا کنند.
آن‌ها کاملا از مشاجره پرهیز نمی‌کنند و جلوی حرف زدن یکدیگر را نمی‌گیرند. البته کسانی که نظرات‌شان نیش‌دار است، نمی‌توانند حرف سودمندی بزنند و فقط دیگران را مقصر قلمداد می‌کنند. باید کلمات قاطعانه و عادلانه را برای بیان خواسته‌های خود پیدا کنیم و به وضوح با شریک زندگی‌مان صحبت کنیم.
وی با تاکید بر اینکه باید حرف‌هایی که در سینه داریم، با جملاتی مثبت به همسرمان بگوییم، افزود: در جهان روابط اینترنتی، افراد بیشتر دچار وسواس چک کردن تاریخچه مرورگر همسرشان، پیام‌ها و پست‌های شبکه‌های اجتماعی می‌شود.
متاسفانه فناوری مانند یک شمشیر دو لبه است و اگر چیزی پیدا کنیم که شک‌برانگیز باشد امکان ندارد که بتوانیم با آن کنار بیاییم. این در حالی است که معمولا از تمام وقایع اطلاع نداریم و به راحتی ممکن است دچار تفسیر اشتباه شویم.
از این رو اگر با اعتماد داشتن به شریک زندگی‌مان مشکل داریم، بهتر است با او صحبت کرده و این نگرانی را رفع کنیم.
امیراصلانی تاکید کرد: بهتر است که از روال همیشگی زندگی‌مان خارج شویم؛ چرا که روی روال افتادن مسائل، فوق‌العاده است و سبب می‌شود که در رابطه احساس امنیت داشته باشیم ولی می‌تواند قاتل عشق و هیجان باشد.
ما به عادت‌های روزمره وابسته می‌شویم و همین سبب می‌شود که رابطه عاشقانه‌مان کهنه شود. برای جلوگیری از این وضعیت می‌توانیم کمی از مسائل را جابه‌جا کنیم.
این روان‌شناس خاطرنشان کرد: سپری کردن تمام وقت‌مان با یکدیگر ممکن است در ظاهر درست باشد ولی می‌تواند منجر به جدایی عاطفی شود. جداگانه انجام دادن وظایف به ما اجازه می‌دهد تا در کنار شریک زندگی‌مان رشد کرده و هویت فردی خود را حفظ کنیم.
برای این منظور می‌توانیم گاهی بیرون برویم و با دوستان‌مان وقت بگذرانیم. همچنین یک فعالیت انفرادی برای بعد از کارمان پیدا کنیم و یا زمانی را صرف تفکر کنیم.
وی یادآور شد: فراموش کردن روز تولد، روز مادر، روز پدر و نادیده گرفتن احساسات شریک زندگی بدترین کار ممکن است. این کارها می‌تواند رشته هر رابطه‌ای را پاره کند.
همه ما نیاز به قدردانی داریم. به خصوص برای تلاش‌هایی که برای مراقبت از شریک زندگی و خانواده انجام داده‌ایم. تقدیر و توجه به این تلاش به ما برای اهتمام روزافزون انگیزه می‌دهد.
امیراصلانی همچنین با بیان اینکه کلمات می‌توانند آسیب زننده بوده و زخم‌های عمیقی ایجاد کند، تاکید کرد: حرف‌هایی که از دهان‌مان بیرون می‌آید در گوش دیگران رسوخ کرده و در حافظه آن‌ها باقی می‌ماند. هیچ کدام از ما نمی‌توانیم خشونت کلامی، بی‌احترامی و جملات توهین‌آمیز را پاک کنیم.
علاوه بر این، ممکن است بخواهیم شریک زندگی‌مان را به فردی بهتر تبدیل کنیم و یا او را مجبور کنیم که تغییر کند. انگیزه‌های خودخواهانه می‌تواند بزرگترین اشتباهی باشد که به پایان رسیدن رابطه را رقم می‌زند.
منبع: بهداشت نیوز