دکتر سیدرضا رضایی دریاکناری افزود: آسیب‌های گرمایی معمولا در فصول گرم سال و بیشتر در مناطق جنوبی کشور و در سنینی که گرمای بدن غلبه بیشتری دارد به خصوص حدود ۲۰ سالگی و بیشتر در جنس مذکر اتفاق می‌افتد؛ افراد مذکر، مزاج گرم‌تری دارند.
به گفته وی زمانی که دمای محیط اطراف بالاتر از دمای بدن باشد و بدن نتواند گرمای داخلی خود را دفع کند و به دلیل رطوبت زیاد هوا، تبخیر عرق محدود شود، بدن حرارتی بیش از حد تولید می‌کند که به «خستگی گرمایی» می‌انجامد. در این شرایط فرد به مقدار زیادی آب بدن خود را از دست می‌دهد، رنگ پوستش پریده، مرطوب و سرد می‌شود و سرگیجه، سردرد، افت فشار خون، تهوع و اسهال به سراغش می‌آید.
دکتر رضایی تصریح کرد: برای پیشگیری از ابتلا به خستگی گرمایی در فصول گرم سال باید از خوردن غذاها و میوه‌هایی با طبع گرم همچون خربزه، دستنبو، خرما و ادویه‌جاتی چون زنجبیل، دارچین و فلفل اجتناب کرد و در روز غذاهایی با طبع سرد همچون آبدوغ‌خیار، ماست و خیار، نان و پنیر و هندوانه، سوپ جو و نوشیدنی‌هایی چون دوغ، سکنجبین، شربت عسل و آبلیمو، آبغوره و ماءالشعیر خانگی خورد که طبعی با شدت سردی بیشتر دارند.
این متخصص طب سنتی با اشاره به اینکه آسیب های ناشی از گرمی هوا اغلب کسانی را تهدید می‌کند که گرمی مزاج زیادتری دارند گفت: این افراد اگر دچار علایمی چون جوش، بثورات جلدی و کهیر شدند، می‌توانند از دوغ بدون نمک و همراه با خرفه استفاده کنند که هر دو طبعی سرد دارند.
وی ضمن تاکید بر اینکه نمک طبعی گرم دارد و سبب تشدید گرمی مزاج می‌شود اظهار کرد: افراد گرم‌مزاج می‌توانند برای تحمل گرمی ناشی از روزه‌داری در زمان سحر گشنیز پلو به همراه دوغ یا ماست رقیق شده بخورند.
دکتر رضایی در پاسخ به این پرسش که برای افزایش حجم مایعات بدن در گرمای هوا باید چه تدابیری اندیشید گفت: در اثر گرما حجم مایعات بدن پایین آمده و تنظیم الکترولیت‌های بدن دچار اختلال می شود. در این مواقع می‌توان از شربت عسل و آبلیمو یا شیرین‌بیان استفاده کرد. علاوه بر این باید توجه داشت که هرگز قرص نمک خورده نشود چون سبب تشدید تهوع و گرمازایی بیشتر بدن می‌شود.
وی توصیه کرد: اگر شدت آسیب گرمایی زیاد بود و تهوع و سرگیجه شدید نیز به سراغتان آمد، می‌توانید با فاصله و به میزان یک‌سوم فنجان شربت عسل و بار دیگر یک‌سوم فنجان دوغ کم‌نمک بخورید. بهتر است مصرف این نوشیدنی‌ها جرعه جرعه باشد تا به تهوع بیشتر منجر نشود.