دکتر اکرم پورشمس افزود: چسبندگی روده که در حقیقت نوعی انسداد روده است، با علائمی نظیر دل درد، تهوع، استفراغ، عدم دفع گاز و نفخ، اسهال، یبوست، ورم شکمی بروز می‌کند که این علائم، بسته به میزان چسبندگی می‌تواند در افراد متفاوت باشد و درمان به موقع می‌تواند از عوارض ناشی از آن به ویژه پارگی روده‌ها جلوگیری کند.
وی تصریح کرد: یکی از دلایل بروز این بیماری وجود هر نوع عمل جراحی شکمی اعم از آپاندیسیت، سزارین و هر عمل دیگری که موجب ترمیم در ناحیه بریده شده باشد، از اسکار باقی مانده آن امکان چسبندگی در روده به وجود خواهد آمد. (اسکار، نوار سفید بافتی است که در محل ترمیم ایجاد شده است).
به گفته این فوق تخصص گوارش و کبد هرچه این جراحی عمیقتر و وسیعتر باشد امکان چسبندگی ایجاد شده در روده بیشتر خواهد شد .این چسبندگی و انسداد ممکن است به صورت کامل و یا نسبی در افراد به وجود بیاید که در هر حالت ، راه درمان و مراحل آن متفاوت خواهد بود. همچنین ممکن است انسداد روده به علت وجود مشکلاتی در خود روده‌ها، پیچ خوردگی و مشکلات دیگری به وجود آمده باشد که با توجه به علت ایجاد آن، اقدام به درمان می‌شود.
پورشمس با بیان این که چسبندگی به دو صورت نسبی و کامل به وجود می‌آید، اظهار داشت: با در نظر گرفتن همه جانبه عوامل ایجاد کننده این ضایعه از جمله سن، نوع چسبندگی، میزان چسبندگی، عامل به وجود آورنده و بیماری‌های زمینه‌ای ایجاد کننده آن، معمولا در مواقعی که این بیماری به صورت نسبی باشد، باید در ابتدا در صدد رفع عامل اولیه به وجود آورنده بیماری بود.
وی گفت: برای مثال در بیماری که به دلیل التهاب روده این انسداد به وجود آمده باشد با تجویز دارو برای رفع التهاب در مرحله اولیه اقدام به درمان می‌شود و پس از طی زمان لازم، در صورتی که این روش درمانی موثر نباشد، اقدام به عمل جراحی خواهد شد و در مواردی که به عروق داخل شکم آسیب برسد باید هرچه زودتر اقدام به عمل جراحی شود.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران افزود: تشخیص این بیماری در بیماران دیابتی و افرادی که به دلایل مختلفی مانند مصرف داروهایی که دردهای ناشی از این بیماری را نمایان نمی‌کند و یا بیمارانی که سکته مغزی داشته‌اند و قادر به بیان حالات پیش آمده نیستند، طولانی‌تر و دشوارتر خواهد بود .