لاله مظفری با بیان اینکه اختلالات اسپکتروم اوتیسم یا ASD بر عملکرد مغز به خصوص در زمینه‌های تعامل اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی تأثیر می‌گذارد گفت: علائم این بیماری عبارتند از: صحبت کردن با تأخیر، عدم علاقه به بازی کردن با دیگر کودکان، عدم تماشای دوستان هم بازی و تماس چشمی با دیگران. هیچ علتی برای ASD وجود ندارد، اما به نظر می‌رسد که هم ژنتیک و هم محیط زیست هردو نقش مهمی ایفا می‌کنند.
وی افزود: مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها برآورد کرده‌اند که 1 مورد در هر 68 کودک آمریکایی با ASD شناخته شده‌اند. این در مورد پسران پنج برابر بیشتر از دختران است.
مهندس مظفری خاطرنشان کرد: افراد مبتلا به ASD اغلب رفتارهای خود را تکرار می‌کنند و رفتارهای وسواس گونه‌ای از خود نشان می‌دهند. در نتیجه این نوع رفتارها می‌تواند عادات غذایی و انتخاب غذا را تحت تأثیر قرار دهد. کسی که مبتلا به اوتیسم است ممکن است به طعم، بو، رنگ و بافت غذا حساس باشد. واز خوردن برخی غذاها شامل میوه‌ها، سبزیجات و غذاهای لغزنده و نرم امتناع کنند. خوردن غذا در این کودکان به اندازه کافی نیست. چون کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است با تمرکز بر روی یک عمل مانند غذا خوردن برای مدت زمان طولانی مشکل داشته باشند.
او گفت: مشکل یبوست در این بیماران را می‌توان از طریق یک رژیم غذایی با فیبر بالا، مقدار زیادی مایعات و فعالیت بدنی منظم درمان کرد.
این کارشناس نظارت بر مواد غذایی گفت: کودکان مبتلا به اوتیسم که داروی ریتالین مصرف می‌کنند اشتها کمتری دارند. این می‌تواند مقدار غذای مصرفی کودک را کاهش دهد، که می‌تواند بر رشد کودک تأثیر بگذارد. اما با صلاحدید پزشک و کارشناس تغذیه با تجویز داروهای دیگر می‌توان اشتها و جذب ویتامین‌ها و مواد معدنی را افزایش داد.
مهندس مظفری ادامه داد: برخی از افراد احساس می‌کنند که یک رژیم غذایی بدون گلوتن و کازئین، علائم اوتیسم را بهبود می‌بخشد. گلوتن نوعی از پروتئین موجود در گندم، چاودار و جو وکازئین نیز پروتئینی است که در شیر یافت می‌شود. برخی از متخصصان تغذیه معتقدند که افراد مبتلا به اوتیسم دارای منافذی در روده هستند که اجازه می‌دهد بخشی از گلوتن و کازئین به جریان خون وارد شده و مغز و سیستم عصبی مرکزی را تحت تأثیر قرار دهد. اعتقاد بر این است که این ممکن است به اوتیسم منجر شود یا علائم آن را تشدید کند.
وی گفت: تا به امروز، مطالعات علمی این موضوع را ثابت نکرده است. با این حال، بهبودی علائم بیماری در بعضی از افراد پس ازمصرف رژیم غذایی بدون گلوتن و کازئین دیده شده است. اگر شما در حال بررسی یک رژیم غذایی GFCF (بدون گلوتن وکازئین) هستید، با تیم مراقبت بهداشتی خود، از جمله متخصص تغذیه صحبت کنید. زیرا ممکن است عوارض جانبی و کمبود مواد مغذی بالقوه در این رژیم وجود داشته باشد.