احساس اول: غم
احتمال اینکه چشمهایتان به دو چشمهی جوشان اشک تبدیل شود و تا تقی به توقی میخورد زیر گریه بزنید، خیلی زیاد است. احتمالا حساسیتتان به مسائل جزئی و ساده بیشتر میشود و تحملتان کمتر. حالا اینها به چه معنی هستند؟ آیا یعنی از مادر شدن خوشحال نیستید؟ قطعا ربطی به احساس مادرانگیتان ندارد. این حالت از چند روز تا چند هفته بعد از زایمان کاملا طبیعی است و تا بدنتان با شرایط تازهی بعد از بارداری تطبیق پیدا کند ممکن است کمی تغییر عاطفی احساس کنید. در صورتی که این وضعیت زیاد طول کشید به هیچ وجه مراجعه به دکتر را عقب نیندازید و هر چه زودتر به خودتان کمک کنید.
احساس دوم: ترس
بعضی از مادران، از تنها ماندن با فرزندشان وحشت دارند چون نمیدانند چطور باید از او مراقبت کنند. بعضیها نگران غذا خوردنش هستند و بعضیهای دیگر میترسند نتوانند نوزادشان را آرام کنند. بدانید و آگاه باشید که شما اولین مادری نیستید که چنین ترسهایی دارد و آخری هم نخواهید بود. سعی کنید عاقل و آرام باشید و در صورت نیاز از پزشک اطفال یا حتی یک مشاور کمک بگیرید.
احساس سوم: شادی بیش از اندازه
همانقدر که احساس غم میتواند بعد از زایمان پررنگ شود، احساس شادی هم ممکن است همین وضعیت را پیدا کند. به دنیا آمدن یک موجود کوچولوی زنده که با هر خمیازه یا نق میتواند موجی از شادی به قلب مادر وارد کند، به همان اندازه قوی است که بقیهی احساسات مادرانه. جالب است بدانید ممکن است متوجه شوید به طرز عجیبی پر انرژی و بیقرار شدهاید. این انرژی حتما برای مراقبت از فرزندتان لازم است اما یادتان باشد از خودتان هم مراقبت کنید و فرصت استراحت بدهید.
احساس چهارم: خشم
تغییر ناگهانی وضعیت زندگی، اینکه ندانید چطور باید به فرزندتان شیر بدهید یا پوشکش را عوض کنید و خلاصه خیلی از تغییرات و ندانستنهای دیگر، ممکن است موجی از خشم را در شما ایجاد کند. این وضعیت طبیعی است و ممکن است مدت زمان کمی طول بکشد اما برای زنانی که ایدهآلگرا هستند این مسئله ممکن است یکی از علائم افسردگی پس از زایمان باشد. مادری که فکر میکند فرزندش نباید اینقدر گریه کند و به این مسئله عادت نمیکند، برای جلوگیری از بروز افسردگی پس از زایمان باید هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کند.
احساس پنجم: اضطراب
بروز احساساتی مثل دلشوره، نگرانی و اضطراب در هفتههای اول بعد از زایمان کاملا طبیعی است. هورمونهای بدن شما در حال تغییر و تحول هستند، ساعت خوابتان عوض شده و مراقبت از بچه به مسئولیت تازهای تبدیل شده است. بنابراین عادی است که دچار اضطراب شوید. بعضی از مادران در این شرایط حتی دچار «حملات اضطرابی» هم میشوند که شدت بیشتری دارند. بعد از چند هفته اگر این مشکلات حل نشدند به پزشک مراجعه کنید.
احساس ششم: حساسیت بیش از اندازه
برای هر دلیلی گریه کردن و بی هیچ دلیل گریه کردن، مسئله این است! مادران پس از زایمان قادرند برای هر چیز کوچک و بزرگی گریه کنند و این مسئله هم دست خودشان نیست. دلیل این گریه ممکن است این باشد که چرا شوهرشان لیوان آب را دیر به دستشان داده است یا اینکه فرزندشان آنقدر شیرین است که نمیتوانند از بغل کردنش دست بکشند. با دیدن این وضعیت وحشت نکنید و حدود دو هفته به آن وقت دهید. معمولا بعد از این زمان، کمکم احساسات به وضعیت عادیاش برمیگردد. اما اگر برنگشت لطفا به دکترتان سر بزنید.
احساس هفتم: شک
اگر شما هم یکی از مادرانی هستید که گمان میکنید مادری در غریزهتان است، پس با به دنیا آمدن فرزندتان، دقیقا میدانید باید چه کار کنید بهتر است این طرز فکر را عوض کنید. با به دنیا آمدن بچه ممکن است خیلی چیزها آنطور که برنامهریزی شده بودند، پیش نروند؛ مثلا تا مدتی شیر نداشته باشید. این مسئله ممکن است باعث ایجاد شک و نگرانی در شما شود: اصلا میتوانم مادر خوبی شوم؟ زمان مناسبی برای بچهدار شدن انتخاب کردم؟ این احساسات، زودگذر هستند و بعد از چند هفتهی اول، کمکم از بین میروند. هفتههای اول را سخت نگیرید و بهترین تلاشتان را انجام دهید.
منبع: بهداشت نیوز