دکتر حسن راوری خاطرنشان کرد: در بیمار مبتلا به بورگر پس از تنگ شدن رگ‌ها، رشد ناخن‌ها به علت نرسیدن خون کافی کند می‌شود و در صورت ایجاد زخم، خونریزی آن ناچیز است و زخم خیلی دیر بهبود می‌یابد، همچنین بیشتر انگشتان به رنگ ارغوانی درآمده و به دنبال فعالیت اندام های درگیر (راه رفتن و یا کارهای دستی) به علت نرسیدن خون به ماهیچه‌ها احساس گرفتگی و درد، بیمار را وادار به توقف فعالیت و استراحت کرده و او را از زندگی روزمره باز میدارد.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی مشهد،این فوق تخصص جراحی عروق با بیان اینکه بیماری بورگر در کشورهای آسیایی و آسیای شرقی مشاهده شده است، خاطرنشان کرد: این بیماری در افراد ۲۰ تا ۴۰ سال بیشتر بروز می‌کند و اگر فردی با استعمال دخانیات دچار سوزش نوک انگشتان و کبودی در این نواحی (انگشت دست و پا) شود، بداند در حال دچار شدن به بیماری بورگر است.
وی تصریح کرد: در برخی از بیماران، مدت‌ها قبل از شروع علایم بیماری رگ‌های سطحی اندام به‌طور گذرا سفت، قرمز و دردناک شده و گاهی چند ماه قبل از بیماری بروز می‌کند و رگ به اندازه‌ای تنگ می‌شود که خون در آن لخته شده و کاملا بسته و انگشتان سیاه می‌شود و به علت نرسیدن خون به انگشتان و همچنین التهاب اعصاب، درد سوزشی و شدید در اندام‌ها حس می‌شود که خواب و قرار را از بیماران می‌گیرد.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیان کرد: تنها راه پیشگیری از ابتلا به بیماری عروقی بورگر اجتناب و نکشیدن سیگار، قلیان و مواد مخدر و قرار نگرفتن در معرض دود سیگار است.
راوری تاکید کرد: در صورت قطع نشدن مصرف سیگار بدن بیمار به هیچ کدام از درمان‌ها پاسخ نمی‌دهد و در نتیجه فرد با قطع دست و پا روبه رو خواهد شد.
رئیس مرکز تحقیقاتی جراحی عروق دانشگاه علوم پزشکی مشهد یادآور شد: آگاهی دادن به این موضوع به جوانان سیگاری بسیار مهم است زیرا اگر این افراد سیگار را ترک نکنند یک دست یا هر دو پای خود را از دست خواهند داد و این مشکل برای جوانان بین ۲۰ تا ۴۰ ساله مشکلات اجتماعی بسیاری را به دنبال خواهد داشت.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: در بیماری عروقی (بورگر) باید بیمار به‌طور کامل دخانیات را ترک کند تا بهبود یابد؛ در غیر این صورت، متاسفانه به قطع عضوهای مکرر و ناتوانی جسمانی و روحی دچار خواهد شد.