پیرسینگ گوش کم خطر و پرقدمت
ساده‌ترین پیرسینگ را ما به‌عنوان سوراخ کردن گوش و استفاده از گوشواره‌های تزیینی می‌شناسیم. سوراخ کردن نرمه گوش متداول‌ترین پیرسینگ به حساب می‌آید که یک بافت نرم و غیرغضروفی است ولی به‌تازگی استفاده از نگین و جواهر در قسمت‌های مختلف بدن شایع است. در مورد گوش ممکن است از قسمت‌های مختلف لاله گوش استفاده شود که قسمتی است غضروفی که قوام دارد، برعکس نرمه گوش که درواقع بافتی غیرغضروفی است و سوراخ کردن آن غیرمنطقی است. خطرناک‌ترین قسمت گوش برای پیرسینگ قسمت بالایی گوش است که دچار عفونت و آبسه می‌شود. پوست این ناحیه بسیار نازک است و خیلی راحت می‌تواند چرک کند. هرچند این مشکل اغلب با آنتی‌بیوتیک برطرف می‌شود اما در صورتی که غضروف آسیب ببیند، ممکن است نیاز به جراحی باشد اما شکل ظاهری گوش تغییر خواهد کرد.
پیرسینگ‌های خطرناک و غیرمتعارف
به‌تازگی انواع و اقسام پیرسینگ‌های عجیب و غریب باب شده است. پیرسینگ پلک، پرده‌های بینی، سپتوم یا قسمت میانی بینی، لب، ابرو، زبان، ناف و هرجای دیگری که در معرض دید باشد، می‌تواند انجام شود. پیرسینگ هر کدام از این قسمت‌ها زمان لازم خود را برای بهبود دارد و ممکن است مشکلات خاص خود را داشته باشد. اتفاقی که اغلب اوقات می‌افتد این است که آن ناحیه متورم می‌شود و مقدار کمی خون از آن قسمت می‌آید.
حساسیت پوستی؛ اولین خطر
مهم‌ترین نگرانی که در پیرسینگ وجود دارد این است که حساسیت‌هایی نسبت به مواد یا جنس فلز به کار رفته برای پیرسینگ ایجاد شود. انواع حساسیت‌ها ممکن است بروز کند که در برخی افراد زودتر و در برخی دیرتر ایجاد می‌شود اما هر جا که پرخون‌تر باشد احتمال بروزش بیشتر است و هرجا که کم‌خون‌تر است، احتمالش کمتر است، بنابراین در میان پیرسینگ‌های مختلف در نرمه گوش کمترین مشکل ایجاد می‌شود گرچه در همان موضع هم ممکن است چنین اتفاقی بیفتد. فلزی که برای پیرسینگ استفاده می‌شود، ممکن است ایجاد آلرژی کند. تنها فلزاتی که ممکن است ایجاد حساسیت نکنند طلا، پلاتین و تیتانیوم هستند. پیرسینگ در ناحیه ناف ممکن است به لباس گیر کرده و ایجاد تحریک در این ناحیه کند و در نتیجه التیام زخم آن طولانی شود.
همه عوارض پیرسینگ دهان
در مواردی که پیرسینگ در دهان یا مخاط گونه‌ها استفاده می‌شود، ممکن است باعث تورم شده و مشکلاتی را هنگام جویدن و بلغ غذا ایجاد کند. گاهی شکل این پیرسینگ‌ها که به‌صورت حلقه یا بعضی فرم‌های غذایی است، مشکلاتی در بلع ایجاد می‌کند. فلزاتی که در این ناحیه استفاده می‌شوند، می‌توانند باعث پیکور یا ترک‌خوردگی دندان‌ها، مشکلات لثه، مشکل جویدن و ایجاد تورم در ناحیه موردنظر شود.
هپاتیت در کمین!
این احتمال وجود دارد وسایلی که در انجام عمل پیرسینگ به کار می‌روند عفونت‌هایی مانند هپاتیت A یا هپاتیتB و C را منتقل کنند. بیشتر این عفونت‌ها در سوراخ کردن زبان و ناف می‌توانند باکتری‌های کوچک، بیماری‌های هپاتیت B و C را پرورش دهند که درنهایت می‌توانند منجر به مرگ شوند. گزارش شده که بیماران مبتلا به دیابت و بیماری‌های پوستی بیشتر ممکن است بر اثر این باکتری‌ها گرفتار بیمارهای عفونی شوند. دیده شده که این نوع بیماری‌های باکتریایی با علائم بالینی مانند تب، دردهای شکمی و آبسه همراه هستند.
خطر تغییر شکل عضو
مهم‌ترین مسئله‌ای که می‌توان مطرح کرد آسیب‌پذیری پیرسینگ است که ممکن است موجب صدمه و پارگی عضو شود، مثلا پیرسینگی که در دهان است، می‌تواند به غذایی گیر کند و موقع جویدن باعث پارگی مخاط شود. پیرسینگ بینی ممکن است موجب کشیدگی و پارگی شود. چیزی که درباره پیرسینگ مطرح است پارگی عضو است که ممکن است بهبود آن با مشکلاتی همراه باشد اما شایع‌ترین آن حساسیت‌های پوستی است که معمولا موضع پیرسینگ را دچار التهاب و خارش می‌کند و حتما باید خارج شود. علاوه بر این، بعد از اینکه پیرسینگ انجام می‌شود، خونریزی ناحیه اطراف آن اتفاق می‌افتد. درصورتی‌که پیرسینگ حین فعالیت یا تعویض لباس دچار جابه‌جایی شود این خونریزی تشدید شده و حتی باعث پاره شدن آن عضو می‌شود.
اسکارهای دردسرساز
پیرسینگ بینی معمولا باعث اسکار بافت و به‌ویژه تشکیل اسکار کلوئید می‌شود. اسکار کلوئید یک تومور غیرقابل درمان است که ناخواسته در منطقه آسیب‌دیده رشد می‌کند. خراش بافت می‌تواند خطر قابل‌توجهی برای بیماران ایجاد کند و حتی تاثیرات روانی بر آنها داشته باشد. اسکار بافت در گوش یا سوراخ کردن لب می‌تواند عوارض پزشکی مانند تشکیل کیست، زخم‌های بزرگ و التهاب ایجاد کند. این نوع از عوارض معمولا چه در پیرسینگ‌های سنتی و چه غیرسنتی دیده می‌شود. اسکار بافت اغلب باعث افزایش قرمزی، تورم و تاول می‌شود اما بسیاری از افراد آن را با جوش اشتباه می‌گیرند. درحالی‌که این نوع اسکار به‌راحتی می‌تواند باعث عفونت‌های باکتریایی شود.
مراقب اعصاب تان باشید
پیرسینگ بدن گاهی اوقات می‌تواند باعث آسیب شدید عصب همراه با درد غیرقابل‌تحمل شود. به همین دلیل در پیرسینگ زبان و پل بینی باید دقت لازم انجام شود تا اعصاب آسیب نبینند. در زبان و ناف اعصاب بسیار حساسی وجود دارند که می‌توانند به ستون فقرات و قابلیت مغز اثر بگذارند. حتی درجات کمی از آسیب اعصاب ممکن است زندگی فرد را تحت‌الشعاع قرار دهد. اختلال عصبی ناشی از پیرسینگ بدن نه‌تنها خطرناک است بلکه می‌تواند منجر به مشکلات سلامت دائمی در طول عمر فرد شود.
منبع: مجله سیب سبز