سندرم گیلن باره چه نوع بیماری است؟!

سندرم گیلن باره یک سندرم بالینی سریع پیشرونده و با علت ناشناخته است که اعصاب جمجمه‌ای، نخاعی و محیطی را گرفتار می‌کند.

اکثر افراد مبتلا به این بیماری مدت 4-1 هفته پیش از آغاز بیماری  به یک عفونت ویروسی یا گوارشی دچار می‌شوند در برخی موارد پس از واکسیناسیون یا جراحی رخ می‌دهد.

تظاهرات بالینی :

پارستزی و ضعف عضلانی پاها که به طرف  اندام‌های فوقانی، تنه و عضلات صورت صعود می‌کند. اختلال عملکرد اتونومیک اتفاق می‌افتد که به شکل فعالیت بیش از حد یا کمتر از حد ظاهر می‌شود.

 اغلب، بیمار حس موقعیت خود را از دست می‌دهد و رفلکس‌های تاندونی آنها کاهش می‌یابد عملکرد شناختی و هوشیاری بیمار تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد. اکثر بیماران بهبودی حاصل می‌کنند اما در10 درصد آنها ناتوانی به صورت دائمی باقی می‌ماند.

تشخیص:

بر اساس علائم بالینی و تاریخچه عفونت اخیر ویروسی است . در مایع مغزی نخاعی افزایش غلظت پروتئین دیده می‌شود. تست‌های الکتروفیزیولوژیک، کندی هدایت عصبی را نشان می‌دهند.

درمان: 

سندرم گیلن باره یک فوریت پزشکی است و بیمار باید در بخش مراقبتهای ویژه  تحت درمان قرار بگیرند. بیمار به علت مشکلات تنفسی ممکن است به دستگاه تهویه نیاز داشته باشد. پلاسمافرز( تعویض پلاسما) سبب کاهش موقت آنتی بادی در گردش خون می شود و برای محدود کردن دمیلنیزاسیون انجام می‌شود. مانیتورینگ قلبی بیمار لازم است زیرا خطر آریتمی وجود دارد.

اهداف برنامه ریزی مداخلات پرستاری د رسندرم گیلن باره :

•حفظ عملکرد تنفسی: توجه به عمق و تعداد تنفس . ساکشن کردن ترشحات ،فیزیوتراپی سینه  و بلند کردن سر تخت بیمار

•افزایش تحرک بیمار: دادن پوزیشن مناسب به بیمار. تشویق بیماربه حرکت دادن اندام ها،  استفاده از جوراب های الاستیک و استفاده از داروهای ضد انعقاد جهت جلوگیری از DVT

فلج بل( Bells Palsy):  فلج بل بر اثردرگیری محیطی عصب هفتم  جمجمه ای  در یک طرف ایجاد می‌شود و سبب ضعف یا فلج  عضلات صورت می‌شود. علت اصلی ناشناخته است  اگرچه علل احتمال آن ممکن است  شامل اسکیمی عروقی ، بیماری‌های ویروسی و خود ایمنی  باشد.

 فلج بل ، در واقع شکلی از فلج فشاری است . عصب ملتهب و ادماتوز به نقطه آسیب فشار وارد می‌کند  یا عروق تغذیه کننده آن را مسدود می‌کند همچنین موجب نکروز ایسکمیک می‌شود. افزایش ترشح اشک ، احساس درد صورت . بیمار به علت ضعف یا فلج عضلات چهره نمی‌تواند با طرف مبتلا غذا بخورد.

نکته:

به بیماران باید اطمینان داد که این اختلال سکته مغزی نیست و در اکثر موارد در مدت 5-3 هفته به طور خودبخود  بهبود می‌یابد. 

درمان:

کورتون ها  درتسکین درد و کاهش التهاب  عصب استفاده میشوند.  گرما در تسکین علائم مفید است

تمرینات ورزشی صورت  مثل چروک کردن پیشانی، دمیدن در گونه‌ها و بادکردن از آتروفی عضلات صورت پیشگیری می‌کند.

به بیماران باید آموزش داد که از تماس با سرما  اجتناب کنند زیرا سبب تشدید درد و بدتر شدن وضعیت بیمار می‌شود.

نکته:

در فلج بل ، چشم سمت  مبتلا به طور کامل بسته نمی‌شود  و رفلکس پلک زدن کاهش می‌یابد بنابراین خطر تحریک قرنیه و زخم شدن آن مطرح است از این‌رو استفاده از پمادهای چشمی در زمان خواب سبب چسبیدن پلک‌ها به یکدیگر و بسته ماندن آنها در طول شب می‌شود. برای کاهش اشک ریزش چشم‌ها از عینک آفتابی استفاده شود.

منبع سلامت نیوز

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مطالب پیشنهادی

نظر خود را وارد نمایید
لغو پاسخ