منصوره معمارزاده با اشاره به کاربرد انواع پلیمرها در صنایع غذایی اظهار داشت: به دلیل گستردگی استفاده از ظروف پلیمری در جامعه بر لزوم افزایش آگایی مردم در خصوص نحوه استفاده از ظروف پلیمری و بایدها و نبایدهای استفاده از آنها تاکید کرد.
وی افزود: آنچه مسلم است همه پلیمرهای مورد استفاده در صنایع غذایی باید FOOD GRADE باشند به این معنا که استفاده از آنها برای بسته بندی مواد غذایی مجاز باشد و به سلامت مصرف کننده آسیب نرساند.
معمارزاده عنوان کرد: پلیمرهای مورد استفاده هم به لحاظ ایمنی و هم به لحاظ حفظ کیفیت مواد غذایی باید از انواع پلیمر متناسب با ماده غذایی تهیه شوند چرا که در صورت استفاده از پلیمرهای نامناسب پدیده مهاجرت آلاینده‌های شیمیایی مانند مونومرهای مضر، فلزات سنگین، بیس فنل A و … به داخل ماده غذایی اتفاق خواهد افتاد که خطرات بالقوه‌ای را برای سلامت مصرف کننده ایجاد خواهد کرد، ضمن اینکه باعث ایجاد بو و طعم نامطلوب در ماده غذایی خواهد شد.
معمارزاده تصریح کرد: در کشور ما معمولاً از ظروف پروپیلن و پلی استایرن استفاده می‌شود که ظروف از جنس پلی پروپیلن معمولا مقاوم تر هستند و شکنندگی کمتری دارند اما ظروف پلی استایرن به سه دسته تقسیم می‌شوند:
1- ظروف و لیوان‌های شفاف و شکننده : که صرفاً باید جهت مصرف نوشیدنی‌های سرد استفاده شوند در غیر این صورت با خطر مهاجرت مواد شیمیایی از محل شکستگی به داخل نوشیدنی و آسیب به سلامتی مصرف کننده مواجه هستیم.
2- ظروف پلی استایرنی مات : که از آنها می‌توان برای مصرف نوشیدنی‌های تا دمای زیر 70 درجه سانتیگراداستفاده کرد.
3- پلی استایرن‌های فوم : که به دلیل دمیده شدن گاز هگزان داخل آنها حالت پف کردگی پیدا کردند و خطر مهاجرت گاز هگزان محبوس شده از بسته بندی در مواد غذایی با دمای حدود 200 درجه وجود دارد.
معمارزاده همچنین چند نکته را گوشزد کرد:
1- هرگز از ظروف پلی استایرن شفاف برای نوشیدنی‌ها و غذاهای داغ استفاده نشود.
2- ظروف یکبار مصرف کاغذی صرفاً جهت نگهداری و مصرف مواد غذایی داغ در کوتاه مدت مورد استفاده قرار گیرد.
3- از نگهداری ظروف پلیمری حاوی مواد غذایی چرب به مدت طولانی در معرض نور خورشید و دمای بالا خودداری شود چرا که پدیده مهاجرت مواد شیمیایی به داخل ماده غذایی تسریع می‌شود.
4- ظروف آب معدنی، نوشابه‌ها از جنس پلی اتیلن ترفتالات هستند که در ساختمان خود استالدئید محبوس دارند و یک بار مصرف هستند و باید پس از استفاده دور انداخته شوند.
5- حداقل 200 سال طول می‌کشد تا ظروف پلیمری در طبیعت تجزیه شوند پس بهتر است جهت حفظ محیط زیست ظروف گیاهی زیست تجزیه پذیر مناسب که در کمتر از 2 ماه در طبیعت تجزیه می‌شوند جایگزین ظروف پلیمری شوند.
6- بهترین ظروف برای نگهداری آب داخل یخچال ظروف شیشه ای هستند و نباید از ظروف پلاستیکی در این زمینه استفاده کرد.