اگر جزء این دسته از افراد هستید، وقتی به شما بگویند که خودتان می‌توانید به خودتان تزریق کنید حتما ترس و وحشت تمام وجود شما را می‌گیرد. تزریق به خود آسان‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنید و وقتی‌که خودتان به خودتان تزریق می‌کنید درد کمتری احساس می‌کنید. دکترمارلن بدریچ، مدیر هماهنگ‌کننده مرکز آموزش دیابت در دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید که پس‌ازآنکه به بیماران آموزش تزریق به خود را دادیم آن‌ها می‌توانند اولین تزریق خود را پیش ما امتحان کنند و سپس در خانه خود تزریق‌های بعدی را انجام دهند. دکتر بدریچ می‌گوید: «99 درصد از این بیماران آموزش‌دیده گفتند که هیچ دردی را احساس نکردند.»
ترس یک‌چیز مرسوم است
خانم جونی پیجنکمپر، مدیر مرکز آموزش دیابت در مرکز سلامتی Nebraska Medicine با این نظر موافق است که در بعضی از افراد ترس حقیقت را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. او می‌گوید: «افرادی که از سوزن می‌ترسند در ذهن خود یک تصویر سوزن بسیار بلند و خطرناک دارند.» او اضافه می‌کند: «سوزن هیچ ترسی ندارد و تنها تصویر نامناسب از سوزن است که باعث ترس فرد می‌شود.»
بعضی از افراد فکر می‌کنند که تنها خودشان از تزریق می‌ترسند، اما این را باید گفت که تعداد افرادی که از تزریق یا سوزن می‌ترسند کم نیست. ترس از تزریق یک مشکل منحصربه‌فرد نیست، بلکه تنها نشان‌دهنده تصویر نامناسبی است که فرد از سوزن در ذهن خود دارد. حتی اگر از تزریق نترسید، اما اگر به شما بگویند که خودتان می‌توانید به خودتان تزریق کنید احتمالا دچار اضطراب می‌شوید. این اضطراب به دلیل سوزن‌ها و این نگرانی است که ممکن است به نحو نادرستی به خود تزریق کنید و دچار مشکلاتی شوید.
به حداقل رساندن درد
برای اینکه بتوانید در طی فرایند تزریق به خود درد حداقلی را تجربه کنید و این تزریق برای شما خوشایند باشد می‌توانید از شیوههای زیر پیروی کنید:
اگر می‌توانید این اطمینان را حاصل کنید که داروی تزریقی شما در دمای اتاق نگه‌داری شده است.
پس‌ازآنکه الکل را به محل موردنظر بدن مالیدید اندکی صبر کنید تا الکل خشک شود.
همواره از یک سوزن جدید استفاده کنید.
حباب‌های هوا را از سرنگ خارج کنید.
مطمئن شوید که سوزن را باحالت صاف وارد بدن خود می‌کنید تا ورود و خروج آن آسان باشد.
سوزن را سریع در بدن خود فروکنید.
خوشبختانه در مقایسه با چند سال قبل افراد دیابتی ترس کمتری نسبت به تزریق به خود نشان می‌دهند و این حقیقت را پذیرفته‌اند که می‌توانند بدون بروز هیچ مشکلی خودشان به خودشان تزریق کنند.
قلم‌ها، نه سرنگ‌ها
شاید به‌جای سرنگ‌ها و شیشه‌های دارو از قلم‌های انسولین (Insuli- pens) استفاده می‌کنید. قلم‌های انسولین سوزن‌هایی دارند که اندازه آن‌ها از نصف اندازه سوزن‌های معمول همچون سوزن‌های مخصوص تزریق داروی آنفولانزا کوچک‌تر است. علاوه بر این، سوزن قلم‌های انسولین نازک‌تر نیز هستند. خانم پیجنکمپر می‌گوید که در مرکز سلامتی Nebraska Medicine ابتدا به بیماران یاد می‌دهیم که چگونه به یک شکم لاستیکی تزریق کنند و پس از یادگرفتن این اجازه را به آن‌ها می‌دهیم که به خود تزریق کنند. او می‌گوید که چون سوزن‌ها بسیار کوچک و نازک هستند هیچ نیازی نیست که فرد در حین تزریق به خود چربی خود را نیشگون بگیرد، مگر آنکه فرد خیلی لاغر باشد.
تزریق‌های عضلانی
اگر مبتلابه دیابت شوید، نیاز است که هرروز تا چهار بار به خود تزریق کنید. بیماری‌های دیگری همچون بیماری‌ام اس و بیماری آرتریت روماتوئید آ به‌دفعات تزریق کمتری نیاز دارند. اما تزریق‌های مربوط به این بیماری‌ها باید در عضله انجام بگیرند. بنابراین، افراد مبتلابه چنین بیماری‌هایی به سوزن‌های بلندتری نیاز دارند.
این سوزن‌های بلند ممکن است که باعث اضطراب بیشتر شما شوند، اما برای تسکین ترس ناشی از استفاده از سوزن‌ها می‌توانید چیزهایی را انجام دهید:
برای آرام‌سازی خود از تمرین‌های تنفسی استفاده کنید.
یاد بگیرید که تفکرهای غیر سودمند همچون «به من صدمه خواهد زد» یا «نمی‌توانم انجام دهم» یا «خراب می‌کنم» را نادیده بگیرید.
یک بسته یخ روی جایی که می‌خواهید تزریق کنید قرار دهید تا بدین‌وسیله آن ناحیه از بدن را بی‌حس کنید و سپس تزریق کنید.
پیش از آنکه به خودتان تزریق کنید عضله‌های خود را شل کنید.
اگر فکر فروبردن سوزن در خود شما را آزار می‌دهد، می‌توانید سوزن را روی پوست خود قرار دهید و سپس فشار دهید تا سوزن را وارد بدن کنید.
پس‌ازآنکه اولین بار به خود تزریق می‌کنید از میزان اضطراب شما کاسته می‌شود. اگر سوزن را در بدن خود فروکنید و پیستون سرنگ را به پایین فشار دهید و زود سوزن را بیرون آورید درد کمتری احساس خواهید کرد. هر چه سرعت شما در تزریق به خود کمتر باشد، درد بیشتری احساس خواهید کرد. اگر برای تزریق به خود زمان زیادی را صرف می‌کنید، توصیه می‌شود تزریق به چیزهای سفتی همچون تشک یا مبل را تمرین کنید تا سرعت شما در تزریق به خود افزایش یابد. برای بعضی از داروهای تزریقی عضلانی می‌توانید از وسایل تزریقی باطری دار استفاده کنید. برای استفاده از این وسایل تنها کاری که باید انجام دهید قرار دادن سرنگ و سوزن در این وسایل تزریق خودکار است.
انگیزه و حمایت
دکتر ورونیکا بردی، یکی از اساتید پرستاری دانشگاه نوادا می‌گوید که انگیزه و حمایت دو عنصر مهم برای تزریق دارو در میان افراد مبتلابه بیماری‌ام اس، دیابت و دیگر بیماری‌ها هستند. دکتر ورونیکا به بیماران مبتلابه دیابت نوع 2 می‌گوید: «انسولین بین شما و بستری شدن قرار دارد و تزریق انسولین چیزی است که در باقی عمر خود باید از عهده آن برآیید.» علاوه بر این، او می‌گوید: «تزریق انسولین یک شغل پاره‌وقت برای افراد مبتلابه دیابت است و فردی اگر از این شغل نفرت دارد باید آن را بپذیرید، چون این شغل برای ادامه حیاتش ضروری است.» دکتر بدریچ می‌گوید که وقتی در کلاس‌های آموزشی تزریق دارو به خود شرکت می‌کنید یکی از اعضای خانواده یا یک دوست خود را نیز به همراه خود ببرید تا از شما حمایت کند.
منبع: سپیدآنلاین