متخصصان زنان می گویند فشاری که دوچرخه سواری وارد می کند می تواند منجر به تورم لبه های بیرونی و داخلی اندام تناسلی، آسیب دیدن واژن و مشکلات مثانه شود. دلیلش این است که فرج زنان به هنگام دوچرخه سواری به اندازه 40 درصد از وزن بدن را تحمل می کند. تمام دوچرخه سواران چه زن و چه مرد از ناخوش احوالی هرچند اندک در قسمت های پایینی بدنشان رنج خواهند برد. اما به نظر می رسد که اثرهای این سرگرمی برای زنان چیزی فراتر از دچار شدن به یک زخم و جراحت کوچک روی زین دوچرخه است.
زنان دوچرخه سوار اغلب با این مشکلات مواجه می شوند: جراحت های ناشی از نشستن روی زین، حساسیت پوستی و کرختی، بزرگ شدن لبه های بیرونی و درونی اندام تناسلی، عفونت و آسیب دیدگی واژن، عفونت پوستی و اختلال مجاری ادرار. این شرایط برای زنانی که دارای لبه های غیر متقارن و بزرگ هستند وخیم تر می شود.
مطالعات قبل نشان داده بود که دوچرخه سواری بیش از 100 مایل در هفته منجر به کاهش قابل توجه در احساس جنسی می شود. همچنین عمل جنسی را به دلیل افزایش درد و کرختی با مشکل مواجه می کند. برفک واژنی که یک عفونت مخمری رایج است می تواند فوق العاده آزار دهنده باشد و درمانش راحت نیست. این عفونت قابلیت انتقال میان شرکای جنسی را هم دارد.
از سوی دیگر اختلال مجاری ادرار اگر خفیف باشد معمولاً مشکل حادی نیست اما اگر شدید باشد و بدون درمان رها شود جدی است و می تواند به کلیه ها آسیب رسانده و حتی به جریان خون هم گسترش یابد. زنانی که از این مشکلات رنج می برند نباید اجازه دهند که شرم و خجالت مانع آنها برای کمک گرفتن از پزشک خود شود.
به گفته کارشناسان تعداد زنانی که دست به جراحی در نواحی تحتانی بدن خود می زنند تا بتواند با راحتی بیشتری دوچرخه سواری کنند رو به افزایش است. عمل جراحی که بخش مماس با زین دوچرخه را شامل می شود دردناک است و در طول آن بخش لب داخلی واژن را برش می دهند تا از مالیده شدن و تماس دردناک با زین دوچرخه جلوگیری کند. در واقع در هر یک هفته حدود 9 زن برای مشاوره این عمل به پزشک مراجعه می کنند درحالی که یک سال پیش این تعداد 3 نفر زن را شامل می شد. این عمل در شش سال گذشته بسیار رایج شده است. بنابراین دلیل اصلی عمل اندام تناسلی زنان که به عنوان جراحی زیبایی شناخته می شود برای راحتی و مربوط به ورزش و کیفیت زندگی آنها است و نه تصویر آنها از بدنشان.