ریزش موی ارثی یا اصطلاحا «آندروژنتیک»، یکی از شایع ترین دلایل بروز طاسی سر در مردان و زنان است و سالانه افراد زیادی از سرتاسر دنیا برای رفع آن دارو های محتلفی را استفاده می نمایند. با این حال همواره، جستجو برای یافتن روش های درمانی جدیدتر و موثرتر در جریان است. یکی از این روش های درمانی نسبتا جدید، درمان ریزش مو با استفاده از مشتقات خونی است.
پلاسمای غنی از پلاکت یا PRP، محصولی مشتق از خون می باشد که از نظر پلاکتی غنی شده است. این ماده زیست فعال، دارای بیش از ۲۰ فاکتور رشدی و مولکول های پروتئینی مفید است که در فرایندهایی نظیر رشد و تکثیر، تمایز و بازسازی سلول ها نقش دارند.
محققینی از آزمایشگاه سلول های بنیادی جهاد دانشگاهی استان قم با همکاری دانشگاه پزشکی و داروسازی Grigore T Popa کشور رومانی، به منظور بررسی تاثیر پلاسمای غنی از پلاکت بر درمان ریزش موی ارثی، پژوهش مروری را به انجام رسانده اند که نتایج آن اخیرا در فصل نامه «پوست و زیبایی» منتشر گردیده است.
در این مطالعه مروری، روی چرخههای سلولی و مولکولی بیش تنظیم شده توسط PRP که در ساخت فولیکول مو اهمیت دارند و همچنین شواهد بالینی حاصل از مطالعات انجامشده با استفاده از روش PRP و فاکتورهای رشدی مرتبط با آن، جهت درمان ریزش مو و طاسی آندروژنتیک بحث شده است.
به منظور انجام این مطالعه، یک جستجوی الکترونیک در پایگاههای اطلاعاتی PubMed و EMBASE از سال ۲۰۰۶ الی ۲۰۱۶ انجام شده و کلیدواژههای ذیل برای جستوجو انتخاب گردیده اند: «پلاسمای غنی از پلاکت»، «ژل پلاسمایی غنی از پلاکت»، «ماتریکس فیبرینی غنی از پلاکت»، «فاکتور رشد غنی از پلاسما»، «مزوتراپی»، «آلوپسی با ماهیت مردانه»،
«الگوی ریزش موی مردانه» و «الگوی ریزش موی زنانه». نتایج حاصل از مقالات بررسیشده در این مطالعه مروری نشان می دهد که استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت یا PRP میتواند روش بالینی مفیدی را برای درمان بیماری ریزش موی اندروژنتیک با الگوی مردانه یا زنانه به ویژه در مراحل اولیه ریزش ایجاد نماید.
طبق اظهار مجریان این پژوهش، نتایج مطالعه انجام شده بیانگر آن است که تزریق زیر یا درون پوستی پلاسمای غنی شده با پلاکت می تواند به عنوان یک روش ارزان، بی خطر و غیرآلرژیک به خصوص برای ریزش موی دارای الگوی مردانه به کار گرفته شده و یک مکمل ارزشمند را برای مدیریت این بیماری فراهم سازد.
گفتنی است فصلنامه «پوست و زیبایی» که نتایج علمی و فنی این پژوهش در آن به چاپ رسیده، وابسته به «مرکز آموزش و پژوهش بیماریهای پوست و جذام» دانشگاه علوم پزشکی تهران است.
منبع: سلامتی