ممکن است برای ما قدری قابل باور باشد؛ اما نتایج به دست آمده از آخرین تحقیقات انجام شده نشان می دهد: پسران مردانی که در سنین بالا پدر شده اند از آینده شغلی بهتری برخوردار هستند. این در حالی است که یافته های پیشین افزایش احتمال ابتلا به شیزوفرنی و اوتیسم را از تبعات پدر شدن در سنین بالا می دانستند.
در واقع خلاف آنچه در گذشته مطرح می شد، بالا بودن سن والدین به هنگام تولد اثرات فوق العاده مثبتی بر آینده تحصیلی و شغلی آنها می گذارد. موضوعی که به طور ویژه در مورد پسران و پدران مصداق دارد. بر اساس پژوهش های انجام شده در دانشگاه نیویورک، پسران آن دسته مردانی که در سنین بالاتر پدر می شوند، تمرکزی بیشتر و بهتر بر علایق خود دارند و همین موضوع منجر به عملکرد بهتر آنها در زمان تحصیل و سپس کار می گردد.
در این مطالعه، پژوهشگران تلاش کردند تمامی فاکتورهای مربوط به هوش از جمله: بهره هوشی غیرکلامی، قدرت تمرکز و حتی بی نظمی اجتماعی 15 هزار پسر را مورد سنجش قرار دهند. آنچه که به دست آمد از برتری عملکرد پسرانی حکایت داشت که پدران جوانی نداشتند. هرچند، برخی از کارشناسان علم ژنتیک بر این باور هستند که بالا بودن سن پدر احتمال بروز اوتیسم در پسران را افزایش می دهد؛ اما به نظر می رسد؛ ژن ناقل اوتیسم با افزایش بهره هوشی در کودک ارتباطی مستقیم دارد.