به نظر می رسد سال های بین اوایل بلوغ تا میان سالی، یعنی زمانی که باید از افزایش وزن اضافی جلوگیری کنیم بسیار مهم است. میان سالی دوره ای است که حتی 2 کیلوگرم افزایش وزن نیز می تواند باعث بالا رفتن خطر ابتلا به بیماری های مزمن نظیر دیابت نوع 2، فشار خون بالا و بیماری های قلبی و عروقی شود. بیایید نگاهی نزدیک تر به منطق علمی پشت این یافته ها بیندازیم.
یک تیم تحقیقات از دانشگاه هاروارد، شروع به بررسی سوابق پزشکی 92.837 مرد و زن در سال های 1976 تا 2012 کردند. از شرکت کنندگان در تحقیق خواسته شده بود به یاد بیاورند وزنشان در اوایل بلوغ ( 21 سالگی برای مردان، 18 سالگی برای زنان ) و همچنین 55 سالگی چه مقدار بوده است.
مشخص شد اضافه شدن هر 5 کیلوگرم وزن قبل از سن 55 سالگی با 30 درصد افزایش ابتلا به دیابت نوع 2، 14 درصد افزایش خطر ابتلا به فشار خون و 8 درصد افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی همراه است.
آنهایی که افزایش وزنشان آنچنان بالا نبود، در مقایسه با افرادی که وزن ثابتی داشتند، به معنای نداشتن کاهش یا افزایش وزن بیش از 2 کیلوگرم ، باز هم نمره خوبی در ارزیابی فیزیکی و شناختی دریافت نمی کردند.
فرانک هو سرپرست این تحقیقات می گوید: تحقیق ما در نوع خود اولین است و ما در آن به صورت سیستماتیک، تاثیر افزایش وزن از اوایل دوران بلوغ و تاثیر آن بر سال های بعدی زندگی را مورد بررسی قرار دادیم. یافته ها نشان داده حتی کمترین میزان افزایش وزن، ممکن است عواقب مهمی برای سلامت داشته باشد.
علاوه بر مواردی که در بالا گفته شد، افزایش وزن در این دوره می تواند با چندین نوع سرطان مربوط به چاقی نیز در ارتباط باشد از جمله سرطان پستان، روده، کله، پانکراس، تخمدان و پروستات.
کنترل کردن وزن
افزایش وزن بلند مدت و طی گذشت چندین سال می تواند خیلی ساده توسط پزشک و بیمار نادیده گرفته شود، اما در واقع این افزایش وزن تدریجی است که ما باید به آن توجه نشان دهیم.
برای بسیاری از ما، افزایش وزن از همان اوایل بلوغ و یا حتی کودکی آغاز می شود. تاثیر تجمعی افزایش وزن در این سال ها بدان معناست که بسیاری از ما به صورت اجتناب ناپذیری در حال افزایش خطر بیماری های تهدید کننده سلامت و کاهش دهنده عمر هستیم. پیام های این مطالعه واضح است: زمان کوچک کردن میان تنه همین حالا است، سنمان هرچه هم که باشد فرقی نمی کند.
نتایج این تحقیقات همچنین ما را بر آن داشت که بیشتر به زندگی یکجانشینی توجه کنیم و به دنبال راهی برای افزایش فعالیت بدنی باشیم.
ورزش یکی از انواع درمان است که به خوبی درک شده است و تجویز انجام آن به صورت مرتب و از همان سال های جوانی باعث می شود سلامت افراد افزایش پیدا کند. بیشتر عمر کنند و دچار بیماری های بلند مدت نیز نشوند. سبک زندگی که بیشتر شامل یکجانشینی باشد با بدتر شدن سلامت افراد در ارتباط است، در حالی که افزایش سطح فعالیت فیزیکی کاملا برعکس این ماجراست.
رژیم غذایی سالم و متعادل نیز برای تثبیت وزنی سالم ضروری است. متاسفانه امروزه نسل جوان قادر نیست برای خود وعده های غذایی سالم و تازه تهیه کند و بیشتر رو به غذاهای بسته بندی شده و نیمه آماده می آورد. تحقیقات نیز نشان داده میزان مصرف غذاهای فرآوری شده و فست فودها نسبت به گذشته افزایش یافته و این افزایش، رابطه ای مستقیم با بالا رفتن آمار بیماری های مزمن و سرطان ها دارد.