خربزه دارای ویتامین A است، از این رو در ترمیم و تجدید سلولهای بدن نقش دارد و با داشتن خاصیت ادرارآور بودن در بیماریهای سنگ کلیه و مثانه مفید است، در این بیماریها باید نمک و فلفل کمتر خورده شود.
خربزه سرشار از ویتامین‌های A ،D و C و سلولز است؛ خربزه به‌علت دارا بودن خاصیت ملیّن، برای معالجه یبوست تجویز می‌شود.
اگر گوشت خربزه را له کنید و به‌صورت مرهم روی سوختگی‌های سطحی پوست بدن بگذارید، آن را معالجه خواهد کرد؛ تخم خربزه برای سرفه حاد، درد سینه و حلق و تبهای شدید مفید است.
خربزه باعث افزایش شیر در زنان شیرده می‌شود؛ مغز تخم خربزه بوداده، طبیعت گرم دارد.
مغز تخم خربزه بوداده، دارای خاصیت ادرارآور، نرم‌کننده و افزایش‌دهنده میل جنسی است.
خربزه برای اشخاص مبتلا به سل ریوی و کم‌خونی مفید است؛ خربزه، رنگ چهره را روشن میکند و بیماری استسقاء (احساس تشنگی دائمی) را درمان میکند.
خربزه به هضم غذا کمک میکند و رودل را برطرف میکند؛ خوردن 8 گرم دم‌کرده پوست خشک‌شده خربزه، سنگ مثانه را دفع میکند.