در اسپیرومتری میزان هوایی که شما می‌توانید دم و بازدم کنید اندازه‌گیری می‌شود. همچنین سرعت عمل دم را مورد اندازه‌گیری قرار می‌دهد. مقادیر نشان دهنده بوسیله اسپیرومتری اگر پایین‌تر از حد متوسط باشد نشان دهنده این امر است که ریه‌های شما عملکرد خوبی ندارند.
علت انجام
پزشک انجام اسپیرومتری را زمانی توصیه می‌کند که مشکوک به علائم بیماری مزمن ریوی باشید. این موارد عبارتند از:
آسم
بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)
برونشیت مزمن
آمفیزم
فیبروز ریه
اگر قبلا در مورد شما تشخیص یک اختلال مزمن ریوی داده شده است، اسپیرومتری به صورت دوره‌ای برای بررسی چگونگی عملکرد داروها و اینکه آیا علایم تحت کنترل هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
بیماری‌های مرتبط
آسم (Asthma)
بیماری مزمن انسدادی ریه (Chronic obstructive pulmonary disease (COPD))
آمفیزم (Emphysema)
فیبروز ریه (Pulmonary fibrosis)
چه انتظاراتی باید داشته باشید
هنگامی که برای انجام آزمون مراجعه می‌کنید:
پرستار یا تکنسین دستورالعمل‌های خاص در مورد چگونگی انجام تست به شما می‌دهند. با دقت گوش کنید و مطمئن شوید که تمامی موارد گفته شده را دقیقا متوجه شده‌اید. انجام نادرست تست منجر به نتایج نادرست می‌شود.
کلیپسی روی بینی جهت بستن سوراخ‌های بینی قرار می‌گیرد.
پرستار یا تکنسین از شما می‌خواهد که نفس عمیقی بکشید و برای چند ثانیه تا آنجا که می‌توانید، به داخل لوله‌ای که به یک ماشین (اسپیرومتری) متصل است، بدمید. شما ممکن است برای یک لحظه پس از انجام آزمایش احساس تنگی نفس یا سرگیجه کنید.
نیاز است که این تست را حداقل سه بار انجام دهید تا مطمئن شوید که نتایج دقیق و پایدار هستند.
اگر پس از تست اولیه، پزشک داروی استنشاقی برای باز کردن ریه‌ها (برونکودیلاتور) تجویز می‌کند، نیاز است که به مدت 15 دقیقه صبر کنید و تست بعدی را جهت اندازه‌گیری جدید انجام دهید. به این ترتیب پزشک می‌تواند نتایج بدست آمده را از دو اندازه‌گیری را مقایسه کند و به این نتیجه برسد که آیا داروی استفاده شده جهت گشاد کردن برونش‌ها باعث بهبود جریان هوا شده است. هر کدام از این تست‌ها معمولاً کمتر از 15 دقیقه به طول می‌کشد.
چگونه آماده شوید
در مورد اینکه آیا باید از داروهای تنفسی استنشاقی یا داروهای دیگر قبل از تست اجتناب کنید از دستورالعمل‌های پزشک پیروی کنید. موارد دیگر عبارتند از:
لباس‌های گشاد بپوشید که اختلالی در موقع نفس عمیق کشیدن ایجاد نکند.
از خوردن غذای زیاد قبل از آزمون اجتناب کنید، زیرا این امر باعث می‌شود سخت‌تر نفس بکشید.
نتایج
اندازه‌گیری‌های اسپیرومتری کلیدی عبارتند از:
ظرفیت حیاتی اجباری (FVC). بیشترین مقدار هوایی که شما قادرید بعد از تنفس عمیق بدمید. اگر رقم نشان داده شده کمتر از حد نرمال در FVC باشد نشان‌دهنده تنگی نفس است.
حجم اجبار بازدمی (FEV-1). حجم اجبار بازدمی این است که چه مقدار هوا می‌توانید از ریه‌ها در یک ثانیه به بیرون بدمید. انجام این تست روش خوبی برای اندازه‌گیری شدت مشکلات تنفسی است. پایین بودن مقدار FEV-1 نشانFEV-1دهنده انسداد قابل توجه است.
روشهای تشخیص فیبروز در ریه چیست؟
منبع: سپیدآنلاین