لیلا رازقیان جهرمی با اشاره به اینکه در سندرم “پای بیقرار” فرد یک احساس غیر قابل مقاومت برای حرکت دادن اندام‌ها در موقع استراحت یا خوابیدن دارد، اظهار داشت: گاهی این بیماری باعث کم‌خوابی شده و به‌محض اینکه بیمار وارد رختخواب شده این احساس شروع می‌شود.
وی با بیان اینکه حرکت دادن پاها یا پیاده‌روی این احساس ناآرامی را بهبود می‌بخشد، افزود: سندرم پای بیقرار در کسانی که سابقه خانوادگی این اختلال را دارند 3 تا 5 برابر دیگر افراد است.
دکتر رازقیان جهرمی ادامه داد: این اختلال معمولاً در میانسالی آغاز و در طول زمان تشدید می‌شود که شیوع آن در زنان بیشتر از مردان است.
به‌گفته این متخصص اعصاب و روان افرادی که دچار این اختلال هستند باید از لحاظ مشکلات کلیوی؛ کمبود آهن و اسید فولیک و سایر بیماری‌ها بررسی شوند زیرا این بیماری ممکن است با بیماری‌های روماتیسمی، دیابت، تیروئید و بیماری‌های ریوی شیوع بیشتری داشته باشد.
رازقیان جهرمی با اشاره به اینکه این بیماری در زنان باردار شیوع و شدت بیشتری دارد، گفت: افرادی که دچار سندرم پای بیقرار هستند باید از مصرف مواد محرک نزدیک به زمان خواب خودداری کنند.
وی در خصوص راهکارهای برخورد با این احساس ناخوشایند در افراد مبتلا اظهار کرد: ماساژ پای درگیر؛ حمام گرم یا سرد و انجام ورزش متوسط به درمان این سندرم کمک می‌کند.
این متخصص اعصاب و روان تأکید کرد: افرادی که دچار این مشکل هستند باید به روانپزشک مراجعه کنند زیرا این اختلال به‌وسیله داروهای مختلف قابل کنترل است.
وی تصریح کرد: بسیاری از افراد مبتلا به سندرم “پای بیقرار” به‌علت مشکل خود دچار ترس از رفتن به رختخواب می‌شوند و این موضوع باعث کاهش کیفیت زندگی این بیماران می‌شود.
رازقیان جهرمی با بیان این مطلب که برخی از افراد دچار سندرم پای بیقرار هیچ وقت به روانپزشک مراجعه نمی‌کنند، عنوان کرد: معمولاً بیان علائم و توضیح مشکل برای افراد مبتلا به سندرم پای بیقرار سخت است و مصرف برخی از داروها مانند داروهای ضدتهوع، ضدجنون، ضدافسردگی، ضدحساسیت، داروهای سرماخوردگی و همچنین مصرف الکل و استعمال سیگار و بی‌خوابی نیز این سندرم را تشدید می‌کند.