بعضی افراد با مدت کوتاهی خواب شبانه کاملا سرحال هستند و به راحتی می‌توانند امور روزمره را انجام دهند اما بعضی دیگر نسبت به کمبود خواب بسیار حساس بوده و حتی یک ساعت کم خوابی هم در روند زندگی روزمره آنها اختلال ایجاد می‌کند. نه تنها سن بلکه تغییرات متابولیکی عامل مهمی در خواب مطلوب و نیاز متغیر به خواب است.
6 ماهگی تا 3 سالگی: کودک در فاصله سنی 6 ماهگی تا 3 سالگی به مدت طولانی خواب نیاز دارد. از 6 ماهگی به بعد، ریتم خواب شبانه کودک همانند بزرگ‌ترها می‌شود و خیلی در طول شب بیدار نمی‌شود. طی 24 ساعت او باید 11 ساعت بخوابد و حتما نیاز به چرت بعد از ظهر نیز خواهد داشت. کودکی که به اندازه کافی نخوابد ممکن است دچار اختلالات رفتاری مانند گریه، بی قراری، تند خویی و… گردد.
4 تا 12 سالگی: در این سن، چرت بعد از ظهر چندان ضرورتی ندارد و به شرایط کودک و نیازهای خاص او برمی گردد. کودک 5 ساله می‌تواند در صورت خستگی در طول روز بخوابد البته به شرطی که در خواب شبانه مشکل ایجاد نکند. خواباندن در این سنین ممکن است کمی مشکل شود و کابوس شبانه نیز گاه به سراغش آید. کودک باید آرامش و اطمینان خاطر داشته باشد و تا دیروقت بیدار نباشد زیرا هنوز به 10 تا 12 ساعت خواب نیاز دارد.
15 سالگی: با شروع دوران نوجوانی معمولا ریتم خواب نیز تغییر می‌کند. خواب سبک‌تر شده و مشکلات به خواب رفتن نیز واقعی‌تر خواهد بود. نوجوان در این سن تا دیروقت سرگرم کار با رایانه، تلفن همراه و.. است که چنین فعالیت‌هایی بر کیفیت و زمان خواب شبانه تاثیر می‌گذارند. کم خوابی شبانه نیز او را به خواب طولانی صبح وا می‌دارد.
30 سالگی: به طور طبیعی 7 تا 8 ساعت خواب شبانه برای یک فرد بالغ کافی است البته این نیاز با توجه به ویژگی‌های فردی متغیر است. کم خوابی به دلیل مشغله‌های مختلف زندگی شخصی و شغلی معمولا رایج است اما باید توجه داشت که می‌تواند در طولانی مدت عوارض منفی بر سلامتی داشته و زمینه ساز اختلالات متابولیک شود. نخستین علائم خواب آلودگی و خستگی برای رفتن به رختخواب کافی است؛ پس نباید خود را به بیدار ماندن مجبور کرد.
60 سالگی: اولین نشانه‌های به خواب رفتن در این سنین کم کم بروز می‌کند. به علاوه، کیفیت خواب نیز چندان مطلوب نیست و بیدار شدن مکرر در طول شب فرد را آزاد می‌دهد. برای جبران کم خوابی نیاز به چرت بعد از ظهر و افزایش مدت خواب ضروری است. نیاز به خواب حدود 5/7 ساعت خواهد بود که معمولا مداوم نیست.
80 سالگی: با نزدیک شدن به 80 سالگی زمان به خواب رفتن طولانی‌تر شده و ممکن است 30 تا 45 دقیقه بیشتر از جوانی باشد. مرحله خواب عمیق کاهش می‌یابد و بیدار شدن‌های شبانه نسبت به بیست سال قبل بیشتر شده است. چرت روزانه مطمئنا برای جبران کمبود خواب ضروری خواهد بود. معمولا بیماری و دردهای جسمانی مانع از خواب راحت در این سنین است.
منبع: سپیدآنلاین