امروزه خوردن ماست کنار غذا برای خیلیها یک عادت شده اما باید دانست که طبیعت ماست، سرد و تر بوده و اسید لاکتیک موجود در آن، خطرات زیادی بهدنبال دارد.
متأسفانه بعضی از پزشکان، در طب نوین، به بیماران بلغمی یا سودایی، مصرف لبنیات را تأکید میکنند در حالی که از نقطهنظر طب سنتی این تجویز پزشکان آکادمیک کاملاً اشتباه است؛ ماستی که چکیده نباشد طبیعتش نسبت به ماست چکیده سردتر است.
بهتر است بهمنظور مصرف ماست، تدابیری در نظر گرفته شود.
یکچهارم ماست را اسید لاکتیک تشکیل میدهد؛اسید لاکتیک موجود در ماست، اسیدوز در بدن ایجاد میکند؛ این اسیدوز شدن، به چند قسمت از بدنتان آسیب میرساند: ریه، کلیهها و مغز و اعصاب.
در مورد ریه باعث به نفسنفس افتادن میشود تا هیدروژن را خارج کنید، یکی هم کلیه شما که فرسوده میشود تا این حالت اسیدی ماست را خارج کند و فعالیت نورونهای مغزی را کم میکند.
از دیگر مضرات ماست چکیدهنشده میتوان به چند مورد اشاره کرد از جمله: پوکی استخوان و سائیدگی استخوانها، شبادراری در کودکان، یبوست در رودهها، ناراحتیهای اعصاب و روان، صرع (برای کسانی که طبع سرد دارند)، عرق کردن زیاد (کف دست، زیر بغل، کف پا) آلرژی، آرتروز، رماتیسم، همچنین قدرت سیستم ایمنی بدن را کم میکند و خار استخوانی در پاشنه پا یا در استخوان دنبالچه ایجاد میکند و نمیتوانید روی صندلی بنشینید.
برای کم کردن عوارض جانبی ماست معمولی، آن را با مصلح مصرف کنید؛ مصلحات ماست شامل: موسیر، نعناع، پونه، زنیان، کاکوتی و گل محمدی هستند.
توصیه و تأکید میکنم از خوردن ماست با ماهی، ماست با ترشیجات، ماست با اسفناج (بورانی) اکیداً خودداری کنید.
دکتر حمزه سامدلیری؛ عضو انجمن علمی طب سنتی ایران