تصور ما از توانایی ها و ضریب هوشی خودمان امری است که از دوران کودکی شکل می گیرد، تصوری که اغلب چندان درست نیست. به همین خاطر است که دختران دبستانی در مقایسه با پسران احساس ضعف بیشتری در انجام تکالیف دارند. آنها فکر می توانند به حد کافی برای انجام تکالیف و مسائل سخت قوی نیستند.
در همین راستا، گروهی از روان شناسان با حضور در مدارس از دختران و پسران خواستند که درس مورد علاقه و دلیل انتخاب خود را بگویند. یافته های به دست آمده حکایت از یک واقعیت نگران کننده داشتند؛ بیشتر دختران از هنر به عنوان درس محبوب خود نام می بردند و از ریاضی به عنوان درسی که هیچ وقت دوست نداشته اند.جالب اینجاست که دلیل این عدم عقل چیزی جز احساس ضعف و ناتوانی برای حل مسائل ریاضی نبوده است.
این در حالی است که پسران با اعتماد به نفس بیشتری در مورد توانایی های خود صحبت می کردند و حل مسائل ریاضی را امری دست یافتنی می دانستند. به عقیده روان شناسان: آنچه باعث چنین پدیده ای می شود پایین بودن عزت نفس در دختران است. آنها تصور می کنند پسران هوش بیشتر و در نتیجه توانایی بیشتری برای موفقیت در درسی مانند ریاضی دارند.
تصوری که تطابق چندانی با واقعیت ندارد؛ چراکه نتایج به دست آمده از آزمون هوش و آزمایش های مهارت سنجی بر دانش آموزان دبستانی، جنسیت را در میزان بهره هوشی کودکان نمی دانند. در واقع، آنچه موجب بروز چنین شرایطی می شود کلیشه ها و تصورات غالبی است که در سال های ابتدایی به کودک منتقل می شود و به شدت عزت نفس دختران را تحت تأثیر قرار می دهد.
به همین دلیل، روان شناسان به والدین توصیه می کنند که؛ اجازه دهید دختر شما متوجه شود که از پس حل هر مسئله ای که بخواهد بر می آید؛ با دختر و پسر خود به شیوه یکسانی رفتار کنید، در مورد نحوه استفاده از رسانه ها اعم از: تلویزیون، فیلم، تبلت و تلفن های هوشمند هوشیار باشید. از دیدن برنامه هایی که به نحوی تصورات غالبی جنسیتی را منتقل می کنند به شدت پرهیز کنید، تلاش کنید یک الگوی زن را به دخترتان معرفی کنید و دائماً از توانایی او صحبت کنید. تمامی این موارد موجب می شود که دختر شما در قیاس با پسران خود را ضعیف و کم هوش نداند.