سه سال پیش در چنین روزهایی خبری جهان سینما را در شوک فرو برد: «رابین ویلیامز خودکشی کرد.» او جایزه اسکار و گلدن گلوب را در کارنامه خود داشت، در فهرست صد ستاره برتر تاریخ سینما قرار گرفته بود و از محبوب‌ترین و ثروتمندترین بازیگران آمریکایی محسوب می‌شد. سال 1997 او را بامزه‌ترین مرد زنده جهان لقب دادند. دوستان نزدیکش از جمله رابرت دنیرو و فرانسیس فورد کوپولا او را فردی دوست‌داشتنی خطاب می‌کردند. در طول تولید و فیلمبرداری فیلم فهرست شیندلر، استیون اسپیلبرگ بارها با او تماس گرفت و صدای او را روی بلندگو گذاشت تا ویلیامز بتواند برای بازیگران و عوامل فیلمش جوک تعریف کند و حال‌وهوای آنها را تغییر دهد. در ماه مارس ۲۰۰۹ با موفقیت عمل قلب باز را پشت سر گذاشت و از آن پس گیاه‌خوار شد. در سپتامبر ۲۰۰۶ با سلامت کامل از مرکز توان‌بخشی درمان اعتیاد به الکل مرخص شد. او تا آخرین روزهای عمرش استندآپ کمدی کار می‌کرد. ویلیامز برای یک نسل از مردم جهان، نماد خنده، شادی، استعداد، پشتکار و تلاش برای تغییر بود. اما او هیچگاه نخواست افسردگی شدیدش را بروز دهد. یک‌بار جیمز لیپتن از او پرسید که وقتی وارد بهشت می‌شود از خدا چه درخواستی دارد که پاسخ داد: «یک صندلی در ردیف اول کنسرت وولفگانگ آمادئوس موتزارت و الویس پریسلی.»
مرگ او پس از حلق‌آویز کردن خودش حوالی ساعت 11:55 صبح، واکنش بسیاری از دوستدارانش را در پی داشت. باراک اوباما، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا در پیامی که در توئیتر او منتشر شد، نسبت به مرگ رابین ویلیامز چنین ابراز تأسف کرد: «او ما را به خنده واداشت. به گریه واداشت. او توانست در نهایت همه عناصر روح انسان را به تأثر وادارد.» همسر ویلیامز، سوزان اشنایدر اظهار داشته است که: «من همسرم و بهترین دوستم را از دست داده‌ام، درحالی‌که دنیا یکی از محبوب‌ترین و زیباترین انسان‌هایش را از دست داد. من به کلی دل شکسته هستم.» مشاهیر به ادای احترام به ویلیامز پرداختند، از جمله همکار کمدینش استیو مارتین که در توئیتر خود نوشت: «نمی‌توانم حیرت‌زده‌تر از این شوم که رابین ویلیامز، استعداد بزرگ، همکار و روح واقعی از دست رفته است.» پس چگونه مردی تا این حد دوست‌داشتنی و به ظاهر شاد می‌تواند آن‌قدر عمیق در دنیای افسردگی فرو رفته باشد؟
در مورد مردان ما اغلب باور کرده‌ایم که باید همیشه قوی باشند و کنترل احساسات و هیجاناتشان را به صورت کامل در دست بگیرند. هنگامی که ما مردان احساس ناامیدی و درماندگی می‌کنیم، تمایل به انکار یا پوشاندن آن را نیز همراه داریم. پناه بردن به اعتیاد، رفتار بی‌پروا یا انفجار با خشم از تأثیرات این درماندگی و انکار است. اما باید باور کرد که پشت این پوسته سخت، افسردگی در مردان یک مشکل شایع است و اولین قدم برای بهبودی این است که مردان بپذیرند هیچ دلیلی برای احساس شرم وجود ندارد.
مردان می‌توانند افسردگی را به طریق متفاوت نسبت به زنان تجربه کنند. شما ممکن است علائم استاندارد افسردگی و غم را نشان ندهید و فقط نسبت به ارتباط با دوستان و خانواده بی‌علاقگی داشته باشید یا ممکن است تحریک‌پذیر و پرخاشگر شوید، کار زیاد انجام دهید، بیش از حد نرمال سیگار مصرف کنید و در فعالیت‌های پر خطر درگیر شوید. متاسفانه، مردان به مراتب کمتر در شناخت نشانه‌های افسردگی خود تبحر دارند. یک مرد بیشتر احتمال دارد احساسات خود را پنهان یا هیجانات منفی را انکار کند. سه مورد از شایع‌ترین علائم افسردگی در مردان عبارت اند از:
درد فیزیکی: گاهی اوقات افسردگی در مردان به صورت درد‌های جسمانی مانند پشت درد، سردرد مکرر، مشکلات خواب یا اختلالات گوارش که به درمان طبیعی پاسخ نمی‌دهند، بروز می‌کند.
خشم: می‌تواند به صورت تحریک پذیری، حساسیت به انتقاد یا از دست‌دادن حس شوخ طبعی، خلق و خوی کوتاه یا حتی خشونت بروز کند. برخی مردان به صورت جسمانی یا کلامی به زنان و کودکان یا سایر عزیزان خود توهین می‌کنند.
رفتار بی‌پروا: یک مرد مبتلا به افسردگی ممکن است شروع به نمایش رفتار‌های خیالبافانه یا خطرناک کند. می‌تواند شامل دنبال ورزش‌های خطرناک بودن، رانندگی بی‌پروا یا درگیرشدن در روابط پرخطر باشد.
راه‌های درمان
تغییر در شیوه زندگی ابزار بسیار مؤثر در درمان افسردگی در مردان است. حتی اگر شما نیاز به درمان‌های دیگر دارید، تغییر در شیوه زندگی به درمان افسردگی سرعت داده و از عود آن جلوگیری می‌کند. به‌طور منظم ورزش کنید. ورزش منظم یک راه قوی برای مبارزه با افسردگی در مردان است زیرا نه‌تنها با افزایش سروتونین، اندروفین و دیگر مواد شیمیایی در مغز احساس خوب ایجاد می‌کند بلکه باعث رشد سلول‌های جدید مغزی و اتصالات مغزی می‌شود. خوب غذا بخورید. خوردن لقمه‌های کوچک و وعده‌های غذایی متعادل در طول روز کمک خواهد کرد که شما انرژی خود را حفظ کنید و نوسانات خلقی به حداقل برسد. کربوهیدرات بیشتری مصرف کنید. کمبود ویتامین B می‌تواند باعث افسردگی شود خواب کافی داشته باشید. هنگامی که شما به مقدار کافی نخوابیده باشید، علائم افسردگی شما بدتر می‌شود. محرومیت از خواب باعث تشدید عصبانیت، تحریک پذیری و دمدمی بودن می‌شود. بین هفت تا 9 ساعت خواب ، هر شب ضروری است.