لکه‌های ماه گرفتگی بعد از تولد ممکن است به مرور کم رنگ، محو، پررنگ یا بزرگ شوند. این لکه‌ها انواع مختلفی دارند. آنها را در رنگ‌های مختلف تشخیص می‌دهیم و از لحاظ بافتی ممکن است صاف یا برآمده باشند. تقریبا تمام لکه‌های مادرزادی از این قبیل بی خطرند و دردی ندارند اما اگر شما یا فرزندتان از این لک‌ها دارید خوب است با متخصص پوست مشاوره‌ای داشته باشید تا از وضعیت آن اطمینان کامل کسب کنید.
بعضی از لک‌ها ناشی از ازدیاد رنگدانه‌های پوستی هستند و گروهی دیگر، از رگ‌های خونی در هم تنیده منشا گرفته‌اند. هنوز مشخص نیست چرا برخی بچه‌ها این لک‌ها را دارند و چرا خیلی‌ها آن را ندارند.
بیشتر پدرمادرها با دیدن این لک‌ها روی پوست فرزندان‌شان نگران می‌شوند که مبادا خطری فرزندشان را تهدید کند. باید گفت اکثر این لکه‌ها بی خطرند و نیازی به درمان ندارند و با گذشت زمان خود به خود برطرف می‌شوند. گروهی دیگر از این لک‌ها را می‌توان به کمک جراحی از بین برد یا به کمک روش لیزردرمانی محو کرد.
اما این روش‌های درمانی دردناکند و ممکن است نتیجه موفقی نداشته باشند. به همین دلیل است که اکثر این لک‌ها درمان نمی‌شوند. گروه کوچکی از لکهای ماه گرفتگی درمان فوری می‌طلبند چرا که گسترش آنها سبب مشکلات تنفسی، شنوایی و حرکتی می‌شود. لک‌هایی هم که در اندام‌های داخلی شکل می‌گیرند باید هرچه سریع‌تر درمان شوند.
در هر صورت اگر فرزندتان دچار این لک است نگرانی خودتان را به او منتقل نکنید و اجازه ندهید واکنش‌های متعجب و بی مورد دیگران فرزندتان را سراسیمه کند. حتما هم به فرزندتان بیاموزید که این لک هیچ مشکلی ندارد یا با زبان کودکانه بگویید که خدا آنقدر تو را دوست داشته که این نشان را به تو داده. اگر لک بزرگ‌تر شد، خونریزی کرد یا درد گرفت حتما به متخصص پوست مراجعه کنید.
علت بروز این لکه‌های پوستی چیست؟
علت ایجاد این ضایعات پوستی اختلالات ژنتیک در شکل‌گیری عروق زیرپوستی است. والدین این کودکان معمولا علائمی از اختلالات پوستی ندارند و الزامی ندارد که مثلا پدر یا مادری خود این مشکل را داشته باشد تا فرزندی مبتلا از آنها متولد شود.
از نظر ظاهری این اختلالات عروقی عموما صورت بیمار را درگیر می‌کند. گرچه احتمال درگیری هر نقطه‌ای از بدن نیز وجود دارد. میزان بروز بیماری بین یک تا دو درصد است. در ناحیه صورت انتشار ضایعات در مسیر عصب سه قلو است که وظیفه عصب رسانی به صورت را دارد و بالا و دور چشم، بالای گونه و لب و فک پایینی را درگیر می‌کند.
همچنین گستردگی ضایعات می‌تواند تا مخاط لب‌ها و لثه‌ها نیز برسد. ضایعات ابتدا به رنگ صورتی کم رنگ است ولی تدریجا و با گذشت زمان رنگ آنها پررنگ‌تر شده و ممکن است این رنگ ثابت بماند یا در ناحیه تنه یا دست‌ها کم رنگ‌تر شود.
در ناحیه صورت، لکه‌ها به تدریج ضخیم‌تر می‌شوند و برجستگی‌های بادکنکی شکل عروقی و دیگر اختلالات عروقی نیز ظاهر می‌شوند و کم کم منطقه درگیر بزرگ‌تر و زمخت می‌شود. استخوان‌ها بزرگ‌تر از سمت مقابل شده و دندان درآوردن نیز زودتر رخ می‌دهد و اگر گستردگی ضایعات به اندام‌های بیمار (دست ها یا پاها) رسیده باشد، این اعضا ممکن است بزرگ و ضخیم و بدشکل نیز شوند.