شکستگیهای استخوانهای بلند به‌خصوص ران و ساق به‌دلایل مختلف همچون تصادف رانندگی، پرت شدن از ارتفاع و ورزشهایی مانند اسکی و فوتبال ایجاد می‌شود.
مرسوم‌ترین راه درمان این شکستگی استفاده از ثابت‌کننده‌های داخلی و خارجی است اما در مواردی نیز استخوان بلند به‌طور کامل شکسته می‌شود.
در این صورت عضلات قوی متصل به دو سوی استخوان نیروهای کششی قابل توجهی به قطعات آن وارد می‌کند که باعث می‌شود مکان و راستای دو قطعه شکسته استخوان نسبت به یکدیگر جابه‌جا شوند در نتیجه قبل از ثابت کردن دو قطعه استخوان باید در ابتدا استخوان جا انداخته شود.
معمولاً جا انداختن استخوان شکسته در اتاق عمل و توسط تیم جراحی، به‌صورت دستی یا با استفاده از تخت شکستگی انجام می‌شود که این اقدام برای استخوانهای اندام تحتانی و به‌خصوص ران به‌دلیل نیروهای عضلانی بزرگ وارده بسیار دشوار و زمانبر است.
همچنین بسیاری اوقات لازم است که جراح محل شکستگی را باز کند که این امر موجب افزایش زمان و هزینه جراحی، افزایش احتمال عفونت، طولانی شدن مدت بهبودی بیمار و به‌جا ماندن زخم به‌روی بدن می‌شود.
براساس تحقیقات انجام‌شده روشهای مرسوم جراحی شکستگی تنه استخوان ران به‌طور متوسط 160 دقیقه طول می‌کشد و در هر عمل جراحی، برای اطمینان از جاانداختن و ثابت‌سازی صحیح بیمار به‌طور متوسط 316-158 ثانیه در معرض اشعه ایکس قرار می‌گیرد.
البته با پیشرفتهای قابل توجهی که در سالهای اخیر در توسعه فناوری جراحی رباتیک صورت گرفته موضوع استفاده از سامانه‌های رباتیک برای تسهیل، تسریع و بهبود دقت و کیفیت عملهای جراحی شکستگیهای استخوانهای بلند مورد توجه قرار گرفته است.
مطالعات متعددی در زمینه استفاده از رباتهای جراح و تکنیکهای جراحی به کمک کامپیوتر برای جا انداختن استخوانهای بلند انجام شده است.
در کشورمان نیز محققان با پشتیبانی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی پروژه‌ای در این راستا انجام دادند.
هدف اساسی این تحقیق توسعه رباتهایی است که با اتصال به قطعات شکسته استخوان و اعمال نیروهای مورد نیاز، امکان جابه‌جایی آنها را با دقت بالا فراهم کرده و به این ترتیب فرآیند جا انداختن استخوانهای بلند را تسهیل و تسریع می‌کند.
ربات مورد نظر در این طرح دارای یک مکانیزم ابداعی جدید است.
با توجه به درجات آزادی و پیکربندی محرکهای خطی و دورانی قادر است فضای کاری مورد نیاز برای جااندازی تمام شکستگیهای استخوانهای بلند از جمله استخوان ران را فراهم کند و از این لحاظ بر نمونه‌های تحقیقاتی موجود برتری دارد.
حوزه جراحی رباتیک با استفاده از کامپیوتر یکی از حوزه‌های نوظهور فناوری است که روشهای جراحی را به‌شدت تحت تأثیر قرارداده و آینده جراحی را رقم خواهد زد.
با توجه به تجربیات موفق پیشین، فعالیتهای برنامه‌ریزی‌شده و هدفدار پژوهشی در این زمینه در کشور می‌تواند جایگاه کشورمان را به‌عنوان یکی از کشورهای پیشرو در این زمینه تثبیت و امکان حضور در بازارهای جهانی را همگام با کشورهای پیشرفته فراهم کند.