اختلال بیش فعالی (ADHD)، که با بسیاری از اختلالات خواب از جمله سندرم بی‌قراری پا، آپنه خواب، اختلال ریتم شبانه روزی و سندرم تاخیر در فاز خواب مرتبط است، تا به حال مشکلی جداگانه تلقی می‌شد.
سندرا کویج، استادیار مرکز پزشکی دانشگاه VU هلند، در این باره می‌گوید: «تحقیقات گسترده نشان می‌دهد افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی مبتلا به مشکلات و اختلالات خواب هم هستند.»
وی در ادامه می‌افزاید: «بر اساس شواهد موجود، به نظر می‌رسد ADHD و مشکلات خواب در اکثر بیماران در کنار هم وجود دارند.»
به گفته وی، به نظر می‌رسد ADHD و بی‌خوابی دو طرف یک سکه فیزیولوژیکی و ذهنی هستند.
در ۷۵ درصد از بیماران ADHD، فاز فیزیولوژیکی خواب، که در آن نشانه‌های فیزیولوژیکی مرتبط با خواب مانند تغییرات در سطح هورمون خواب ملاتونین و تغییرات در حرکت مرتبط با خواب مشخص می‌شود، تا ۱.۵ ساعت به تعویق می‌افتد.
کویج خاطرنشان کرد: «ما نمی‌گوییم که تمام مشکلات ADHD با این الگوهای خواب همراه است، اما به نظر می‌رسد که احتمالا این یک عامل مهم است.»