اسکراب، لوسیون و بالم
هنگام خرید محصولات مراقبت پوست با چند واژه برخورد می‌کنید که ممکن است شناخت کافی از هر کدام نداشته باشید.
اسکراب یا لایه‌بردار
کار اسکراب‌ها، لایه‌برداری است. اسکراب‌ها، سلول‌های مرده را از سطح پوست زدوده و آلودگی‌ها را از منافذ پوست خارج کرده و پوست را نرم و لطیف می‌کنند. انواع مختلف اسکراب‌های صورت، بدن و پا وجود دارد. به‌طور کلی معمولا قبل از استفاده از یک لوسیون، کرم یا ماسک صورت، به‌منظور لایه‌برداری از پوست و آماده‌سازی آن با هدف دریافت نتیجه بهتر از اسکراب استفاده می‌شود، زیرا اجازه نفوذ به زیر سلول‌های پوستی صادر شده و سلول‌های مرده مانع رسیدن و جذب مواد مغذی به پوست نخواهند بود. پس از آنجا که کار اسکراب لایه‌برداری از پوست است نباید خیلی زیاد مثلا هر روز از اسکراب استفاده کرد. حداکثر دو بار در هفته استفاده از اسکراب توصیه می‌شود و حتما باید پس از آن از ضدآفتاب (مگر در شب) استفاده شود چراکه پوست نسبت به نور واکنش نشان خواهد داد.
لوسیون و کرم
تفاوت‌های بین لوسیون و کرم در غلظت، میزان ماندگاری روی پوست و میزان عمق مرطوب‌سازی آنهاست، اما وظیفه اصلی هر دوی آنها مرطوب‌سازی پوست است. لوسیون‌ها معمولا رقیق‌تر از کرم و بالم هستند. یعنی میزان آب موجود در آنها بیشتر است و اصطلاحا شل‌تر هستند. به‌دلیل رقیق بودن، به‌راحتی روی سطوح بزرگی از پوست پخش می‌شوند و به‌همین دلیل برای مناطق مودار بدن مناسب هستند. این رقیق بودن باعث می‌شود رطوبت حاصل از مصرف لوسیون نسبت به کرم زودتر ازبین برود. در نتیجه معمولا لوسیون‌ها را باید در فاصله‌های زمانی کمتری نسبت به کرم‌ها تجدید کرد. در کرم‌ها آب کمتر و چربی بیشتری وجود دارد. این مورد باعث می‌شود ماندگاری رطوبت کرم بیشتر از لوسیون باشد اما علت اینکه معمولا افراد، استفاده از لوسیون را به کرم ترجیح می‌دهند این است که استفاده از کرم‌ها مخصوصا در تابستان، تعریق بیشتری به‌دنبال خواهد داشت. در واقع شما بعد استفاده از کرم احساس چربی پوست خواهید داشت در صورتی‌که در لوسیون این‌طور نیست. اما معمولا برای پوست صورت از کرم و برای سایر قسمت‌های بدن از لوسیون استفاده می‌شود. معمولا لوسیون‌ها دارای خواص درمانی نیستند و هدف از استفاده آنها آبرسانی و مرطوب‌سازی پوست است اما کرم‌ها بعضا حاوی مواد اضافه‌ای مانند خواص ضدپیری (anti-aging) هستند.
نتیجه نهایی اینکه ماندگاری رطوبت کرم نسبت به لوسیون بیشتر است و زمان طولانی‌تری باید آن را تجدید کرد اما بر اثر استفاده از آن احساس چربی روی پوست و تعریق خواهید داشت. ولی لوسیون‌ها چون رقیق‌تر از کرم هستند، پس از استفاده در عین حال که پوست شما را مرطوب و عمل آبرسانی به آن را انجام می‌دهند احساس چربی و تعریق به شما نمی‌دهند اما نسبت به کرم باید زودتر تجدید شوند.
بالم
بالم‌ها معمولا در نواحی کف پا، زانو، آرنج و دست‌ها مصرف شده و فاقد آب هستند، درنتیجه از کرم‌ها غلیظ‌تر هستند. تفاوت عمده آنها با کرم‌ها و لوسیون‌ها در این است که کرم و لوسیون کار آبرسانی (hydration) به پوست را انجام می‌دهند اما کار بالم، آبرسانی به پوست نیست. عنصر اصلی تشکیل دهنده بالم‌ها را موم (Wax) تشکیل می‌دهد. بنابراین مانند یک سد محافظ در لایه بیرونی پوست عمل می‌کند. وظیفه اصلی بالم، حفظ رطوبت پوست و محافظت از آن در برابر آلودگی‌های محیطی، سردی آب و هوا و… است. بالم‌ها معمولا در قسمت‌هایی که پوست زبر و زمخت است استفاده می‌شوند چون این قسمت‌ها حتی پس از استفاده از کرم و لوسیون هم خیلی زود دوباره رطوبت خود را از دست می‌دهند و باید کرم یا لوسیون آنها تجدید شود اما در صورت استفاده از بالم دیرتر رطوبت خود را از دست می‌دهند. البته استفاده از بالم برای پوست صورت اصلا توصیه نمی‌شود چراکه همان‌طور که گفتیم عنصر اصلی بالم را موم تشکیل می‌دهد و موم می‌تواند در پوست‌های خشک و حساس ایجاد حساسیت کند و سبب تشکیل جوش روی صورت شود.
کار اسکراب لایه‌برداری از پوست، کار کرم و لوسیون مرطوب کردن پوست و آبرسانی به آن و کار بالم حفظ رطوبت پوست و محافظت از پوست است.
منبع: مجله سیب سبز