دیابت به دلیل مقاومت بدن در برابر انسولین بوجود می‌آید. انسولین هورمونی است که توسط لوزالمعده تولید می‌شود و نقش آن استفاده از قند به عنوان عظیم ترین منبع انرژی بدن است. تاکنون مکانیسم مولکولی مقاومت در برابر انسولین ناشناخته بود و محققان نمی‌دانستند مقاومت در برابر انسولین چگونه به دیابت تبدیل می‌شود. در صورت مقاومت در برابر انسولین، بدن قادر به سوخت و ساز قند نیست.
به گزارش مدیکال ساینس،محققان برای بررسی این موضوع دو مولکول به نام‌های IRS-1 و IRS-2 را بررسی کردند. این دو مولکول اصطلاحا مولکول‌های سیگنالینگ (علامت‌دهی) هستند و به انسولین کمک می‌کنند تا وظایف خود را انجام دهد. انسولین وظایف متعددی از قبیل تولید چربی، کمک به رشد ماهیچه ها و تجزیه قند دارد و به همین دلیل است که بیماران مبتلا به دیابت با مشکلات متفاوتی مواجه می‌شوند.
مطالعات قبلی نشان داد بیشتر بیماران مبتلا به دیابت از التهاب مزمن نیز رنج می‌برند. التهاب، پاسخ طبیعی سیستم ایمنی بدن است؛ اما زمانی که این پاسخ بیش از حد فعال باشد، باعث صدمه به بافت های مختلف بدن می شود که به آن التهاب مزمن می گویند. التهاب مزمن به دلایل مختلفی از جمله چاقی، افزایش سن و مصرف شکر زیاد به وجود می‌آید. این موارد با خطر بروز دیابت نیز مرتبط هستند.
مطالعات نشان میدهد یک ژن به نام IRAK1 در این فرآیند موثر است و التهاب این ژن را فعال می‌کند. این ژن علامت‌دهی انسولین را در ماهیچه با مسدودکردن IRS-1 غیرفعال می‌کند و به همین شکل توانایی بدن در سوخت و ساز قند از بین می‌رود. مطالعه حیوانی نشان میدهد موش‌های اصلاح ژنتیکی شده‌ای که IRAK1 ندارند، حساسیت بسیار بالایی نسبت به انسولین دارند.
محققان معتقدند این دستاورد علمی نتایج موثری در درمان دیابت دارد. در حال حاضر بیش از 422 میلیون نفر در سراسر جهان گرفتار دیابت هستند و این آمار ظرف 20 سال آینده، به بیش از دو برابر افزایش خواهد یافت.
نتایج این مطالعه در نشریه Biological Chemistry منتشر شده است.