دکتر صفا نجمی افزود: بیماری پارکینسون به زبان ساده جزو بیماریهای پیشرونده و تخریبی مغز است.
وی ادامه داد: طی این بیماری مواد خاصی در بعضی نواحی مغز تجمع می کند که باعث تخریب تدریجی و اختلال عملکرد آن نواحی از مغز می شود.
نجمی اظهار کرد: به مرور زمان تخریب در این نواحی بدتر و سایر قسمت های مغز نیز به تدریج گرفتار می شود.
وی با بیان اینکه این بیماری علایم گسترده دارد، گفت: مشکلات حرکتی از قدیم شناخته شده ترین علایم این بیماری است که خود را به صورت لرزش در دست ها، کندی و آهستگی حرکات در نواحی مختلف بدن از جمله دست ها و پاها، عضلات صورت و سایر عضلات بدن و سفتی و خشکی عضلات نشان می دهد.
این عضو انجمن های نورولوژی ایران و آمریکا و عضو انجمن جهانی اختلالات حرکتی افزود: برای مثال کندی و سفتی در عضلات پاها و عضلات تعادلی بدن منجر به کندی و بروز اشکال در راه رفتن و بعدها افتادن و زمین خوردن های ناخواسته می شود.
وی اضافه کرد: بیماری پارکینسون علاوه بر مشکلات حرکتی باعث طیف گسترده ای از مشکلات غیرحرکتی نیز می شود که از میان آنها می توان به مشکلات روحی، اختلالات خواب و مشکلات شناختی و حافظه اشاره کرد.
نجمی تاکید کرد: تشخیص بیماری بطور عمده بالینی بوده و توسط پزشک متخصص انجام می شود.
وی خاطرنشان کرد: آزمایش ها و تصویربرداری های مغزی برای رد سایر علل احتمالی انجام می گیرند.
متخصص مغز و اعصاب و فلوشیپ اختلالات حرکتی گفت: البته امروزه روش های پیشرفته تصویربرداری بطور عمده بصورت انواعی از رادیوایزوتوپ اسکن ها و انواعی از متدهای خاص ام آر ای برای اثبات این بیماری وجود دارند لیکن گران قیمت هستند و فعلا در اکثر مراکز یافت نمی شوند.
وی در خصوص رژیم غذایی مناسب برای بیماران پارکینسون تاکید کرد: مصرف مواد پروتئینی بخصوص گوشت قرمز در این بیماری باید کنترل و محدود شود و گروه ویتامین های سی، بی و ای مفیدند، لیکن مصرف ویتامین B6 مانند بادام زمینی و موز بخاطر احتمال تداخلات دارویی باید تحت کنترل باشد.
دکتر نجمی با بیان اینکه درمان عمده بیماری با داروها انجام می گیرد، اظهار کرد: انواع مختلفی از داروها وجود دارند که پزشک متخصص بسته به شرایط و وضعیت بیمار از آنها استفاده می کند.
وی ادامه داد: متدهای خاص توانبخشی و فیزیوتراپی تاثیر بسزایی در بهبود وضعیت بیماران بخصوص در مراحل پیشرفته دارد.
عضو انجمن های نورولوژی ایران و آمریکا و عضو انجمن جهانی اختلالات حرکتی گفت: همچنین از چندسال پیش روش های مختلف جراحی همانند کاشت الکترود در نواحی خاصی از مغز ( DBS) بخصوص در شروع مراحل پیشرفته بیماری قادرند مشکلات بیمار را در حد قابل توجهی اصلاح کنند البته الزاما هر فرد مبتلا به این بیماری کاندید این عمل نیست.
وی با اشاره به اینکه بیماری پارکینسون انواع اکتسابی و ارثی دارد، ادامه داد: عوامل متعدد محیطی مانند انواع سموم و آفات در ایجاد این بیماری نقش دارند، ولی امروزه نقش عوامل ژنتیکی فزاینده است.
دکتر نجمی یادآور شد: طیف گسترده ای از عوامل ژنتیکی به صورت غالب یا مغلوب و با ضریب نفوذ متفاوت در ایجاد انواع گوناگون این بیماری موثرند.
وی با بیان اینکه متدهای مختلف جراحی از اقدامات نسبتا جدید درمانی بیماری پارکینسون محسوب می شوند، افزود: به دنبال تحقیقات و مطالعات در جراحی پارکینسون، پیشرفت ها و تغییراتی مثل تعیین نقاط خاصی از مغز برای کاشت الکترود یا تغییراتی که در خود الکترودها و قابلیت کارکردی و تنظیمی آنها داده می شود، به دست می آید.
متخصص مغز و اعصاب و فلوشیپ اختلالات حرکتی گفت: به تازگی از متد مداخله ای جدیدی با استفاده از امواج تیپ اولتراسوند برای اصلاح مشکلات برخی از انواع این بیماری استفاده می شود.
وی با تاکید بر اینکه بطور تقریبی تمام روش های رایج درمانی پارکینسون در کشور ما وجود دارند، افزود: البته روش های جراحی در مراکز محدودی در کشور انجام می شوند.
دکتر نجمی خاطرنشان کرد: بنظر می رسد نیازمندیم تا هماهنگی بیشتری بین بخش درمان دارویی و مراکز توان بخشی و فیزیوتراپی با هدف اقدامات هدفمند توانبخشی برای این بیماری برقرار شود.
بیماری پارکینسون برای اولین بار توسط دانشمند بریتانیایی دکتر جیمز پارکینسون در سال ۱۸۱۷ میلادی توصیف شد و بنابراین نام این بیماری به او تعلق یافت.