در سال‌های اخیر مصرف داروهای افسردگی به ویژه در آمریکا افزایش چشمگیر داشته است.
در حال حاضر برآورد شده که از هر ۱۰ آمریکایی یک نفر به مصرف داروهای افسردگی وابسته است. علاوه بر این از هر چهار زن در سنین ۴۰ تا ۵۰ سالگی یک نفر از این داروها مصرف می‌کند.
رایج‌ترین نوع داروهای افسردگی، مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRIs) هستند که از طریق مسدود کردن بازجذب سروتونین عمل می‌کنند.
در مبتلایان به افسردگی سطح سروتونین (یک انتقال‌دهنده عصبی) کاهش می‌یابد. بنابراین با مسدود کردن این بازجذب، دارو بیمار را قادر می‌سازد که شرایط خُلقیِ بهتری داشته باشد اما هم‌اکنون اثرات و عوارض طولانی مدت این داروها بر بدن بیماران موضوع مورد بحث است.
عوارض احتمالی مصرف بلندمدت این داروها موجب شده تا پزشکان کانادایی به مطالعه ارتباط بین مصرف داروهای افسردگی و خطر مرگ بپردازند.
به گزارش مدیکال نیوز تودی، در این بررسی متخصصان به تحلیل ارتباط بین مرگ و میر و مصرف داروهای افسردگی پرداخته و دریافتند در عموم بیماران مصرف این داروها با افزایش ۳۳ درصدی خطر مرگ زود هنگام مرتبط است. علاوه بر این داروهای افسردگی موجب می‌شوند احتمال بیماری‌های قلبی ـ عروقی همچون سکته مغزی و قلبی ۱۴ درصد بیشتر شود.
در واقع تغییر در عملکرد عادی انتقال‌دهنده‌های عصبی همچون سروتونین در عین حال که می‌تواند به بهبود خلق بیمار کمک کند از سوی دیگر روی اعضای اصلی و مهم بدن تاثیرگذار است.
به گفته این متخصصان، سروتونین روی فرآیندهای مختلف از جمله رشد، تولیدمثل، گوارش، عملکرد ایمنی و بسیاری از فرآیندهای دیگر تاثیرگذار است و تقریبا در هر یک از اعضای اصلی بدن یافت می‌شود. به این ترتیب اخلال در عملکرد سروتونین می‌تواند عوارض و اثرات گوناگون داشته باشد که به طرق مختلف با خطر مرگ در ارتباط هستند.