یافته ها نشان می دهد «اختلال تمپوروماندیبولار» (TMD) که بر مفصل فک تاثیر می گذارد، به طورمستقیم موجب بروز میگرن نمی شود. اما TMD ممکن است موجب تشدید حملات میگرن از لحاظ شدت و تعداد دفعات شود.
لیدیان فلورنسیو، سرپرست تیم تحقیق در دانشگاه سائوپائولو برزیل، در این باره می گوید: «میگرن یک بیماری عصبی همراه با چندین علت است، در حالی که TMD مانند درد گردن و سایر اختلالات اسکلتی-عضلانی مجموعه ای از عوامل است که حساسیت افراد مبتلا به میگرن را تشدید می کند.»
وی در ادامه می افزاید: «مطالعه ما نشان می دهد بیماران مبتلا به میگرن مزمن که بیش از ۱۵ بار در ماه دچار حمله میگرنی می شوند، سه برابر بیشتر از بیماران مبتلا به میگرن متناوب، علائم شدیدتر TMD را گزارش می کنند.»
مطالعات قبلی نشان داده اند که میگرن تا حدودی با درد در ناحیه عضلات فک مرتبط است.
مفصل تمپوروماندیبولار همچون یک لولا کشویی که فک را به جمجمه متصل می کند عمل می نماید، بنابراین علائم اختلال شامل مشکل در جویدن و کشش مفصل است.
به گفته فلورنسیو، حساسیت مرکزی ممکن است ارتباط بین تعدد حملات میگرن و شدت TMD را توضیح دهد. «تکرار حملات میگرن ممکن است حساسیت به درد را افزایش دهد.»
در این مطالعه، محققان زنان در سنین اوایل تا اواسط دهه ۳۰ سالگی را که مبتلا به میگرن مزمن، یا میگرن دوره ای یا بدون ابتلا به میگرن بودند بررسی کردند.
علائم و نشانه های TMD در ۵۴ درصد شرکت کنندگان گروه کنترل بدون میگرن، ۸۰ درصد شرکت کنندگان مبتلا به میگرن دوره ای و ۱۰۰ درصد زنان مبتلا به میگرن مزمن مشاهده شد.
محققان اذعان می کنند افرادی که مبتلا به میگرن هستند مستعد ابتلا به TMD هستند، اما افراد مبتلا به TMD لزوما مبتلا به میگرن نیستند.