این متخصصان دریافتند که کاهش پروتئینی موسوم به O-GlcNAcylation در سلول‌های مغز موش‌ها به “تحریک‌پذیری عصبی” منجر می‌شود که عامل آغاز کننده صرع است.
متخصصان آسیب‌شناسی در دانشگاه آلابامای آمریکا در این بررسی دریافتند افزایش سطح این پروتئین با مصرف مکمل “گلوکزامین” که معمولا برای کمک به کاهش درد آرتروز مصرف می‌شود، تحریک پذیری عصبی در موش‌ها را کاهش می‌دهد.
این یافته نه تنها به آشکار شدن فرآیند تحریک پذیری عصبی کمک می‌کند بلکه می‌تواند به شناسایی روش‌های درمانی جدید برای صرع نیز منجر شود.
پیش از این پزشکان دریافته بودند که افزایش پروتئین O-GlcNAcylation با کاهش قدرت سیناپس‌ها در ناحیه هیپوکمپوسِ مغز (هیپوکامپ) مرتبط است. سیناپس‌ها ساختارهایی هستند که به نورون‌ها (سلول‌های عصبی) اجازه می‌دهند سیگنال‌های عصبی را به یکدیگر انتقال دهند.
این تیم تخصصی خاطر نشان کردند که تحریک پذیری عصبی در هیپوکمپوس یا بخش حافظه و یادگیری مغز اغلب در مبتلایان به صرع دچار پیچیدگی می‌شود.
متخصصان با در نظر گرفتن یافته‌های پیشین این فرضیه را مطرح کرده‌اند که افزایش سطح این پروتئین می‌تواند تحریک‌پذیری عصبی را کاهش داده و از صرع پیشگیری کند.
به گزارش مدیکال نیوزتودی، آنها در این مطالعه دریافتند گلوکزامین در واقع آنزیم پاک کننده پروتئین O-GlcNAcylation از مغز را مسدود می‌کند که نتیجه آن افزایش سریع سطح این پروتئین است.