نخستین گوشزد مهم در مواجهه با سرماخوردگی آن است که تا حد امکان در دو سه روز اول از سرکوب آبریزش بینی و عطسه احتمالی با آنتی‌هیستامین‌ها پرهیز شود. باید به بدن فرصت داد تا فرایند پاکسازی را از طریق دفع ترشحات انجام و از کلونیزه شدن ویروس‌ها در مخاط دستگاه تنفس نیز پیشگیری شود.
مصرف آنتی‌هیستامین به غلیظ شدن ترشحات دستگاه تنفس منجر می‌شود. غلیظ شدن و چسبندگی این ترشحات، هم می‌تواند باعث انسداد در مجاری خروجی سینوس‌ها به بینی شود و هم باعث رشد بیشتر و کلونیزاسیون ویروس‌ها در این بستر. هنگامی که ترشحات بینی یا مجاری برونشی غلیظ باشند، مصرف آنتی‌هیستامین‌ها، منع شدیدتری دارد اما اگر این ترشحات بسیار رقیق باشند و فرد دچار خارش، سوزش، گزش در بینی، چشم، سینه و گلو هم باشد، حتما لازم است که ترشحات را به قوام غلیظ‌تری درآورد تا از روان شدن آنها و نفوذشان به گوش میانی یا مجاری تحتانی و کیسه‌های هوایی ریه جلوگیری شود.
در این صورت براساس آموزه‌های حکما پیشنهاد بر این است که فرد مبتلا به سرماخوردگی با ترشحات رقیق و سوزش مخاط تنفسی، سوپ جوی نیمه غلیظ همراه با عدس و ماش، برگ و دانه گشنیز، آلو و زرشک و کمی شلغم میل و از مصرف سیر و پیاز همراه با آن خودداری کند.
** یادداشتی از دکتر مجید انوشیروانی، PhD طب سنتی ایران، استادیار دانشکده طب سنتی مشهد