سینا توکلی سرپرست واحد آموزش پژوهش و توانبخشی انجمن اوتیسم ایران اظهار داشت: در خصوص آمار بیماران مبتلا به اوتیسم اظهار داشت: آماری که در سال 2014 توسط کشور آمریکا ثبت شده است نشان می‌دهد که در واقع به ازای هر 65 تولد یک نفر به اوتیسم مبتلا است اما طی چند سال گذشته وزارت بهداشت در خصوص آمار مبتلایان به این بیماری آماری منتشر نکرده است.
وی تصریح کرد: سازمان بهزیستی آماری که در دو سال گذشته منتشر کرده است نشان می‌دهد در کشور ما به ازای هر 150 تولد یک نفر به این بیماری مبتلا شده است.
توکلی ادامه داد: علت بروز این بیماری هنوز کشف نشده است٬ مسایل ژنتیکی در ابتلا به اوتیسم تاثیر دارد اما این اثر قطعی نیست و در 1500 پرونده موجود در انجمن اوتیسم 33 پرونده مربوط به خانواده‌هایی است که دو کودک مبتلا به اوتیسم دارند.
وی گفت: از آنجایی که در برخی ازدواج‌های فامیلی این بیماری مشاهده می‌شوند می‌گویند که ژنتیک موثر است.
توکلی با بیان اینکه سبک زندگی در بروز این بیماری موثر نیست تصریح کرد: محل زندگی٬تحصیلات والدین و سایر موارد بستگی ندارد.
سرپرست واحد آموزش پژوهش و توانبخشی انجمن اوتیسم ایران ادامه داد: اوتیسم اختلالی عصب رسی است که در سه سال اول زندگی بروز می‌کند٬ برای برخی از کودکان بصورت مادرزاذی است که معمولا در سن 9 ماهگی می‌توان علایم اولیه آن را تشخیص داد و برای برخی علایم در سن 2 سالگی مشاهده و تشخیص داده می‌شود.
وی در خصوص علایم تشخیص این بیماری عنوان کرد: لبخند اجتماعی٬ تغییرات ژنتیکی ٬ بیان کلمات و پسرفت‌های ژنتیکی از جمله علایم بروز این بیماری هستند.
توکلی گفت: اوتیسم اختلالی روان بیماری مزمن است و برای درمان آن دارو و درمان قطعی وجود ندارد اما توانبخشی موضوع مهمی است که می‌تواند در بهبود این کودکان نقش اساسی ایفا کند. شاید بیماران عقب مانده ذهنی با درمان‌های توانبخشی پیشرفت درمانی چندانی نداشته باشند اما در کودکان مبتلا به اوتیسم هرچه مداخلات درمانی مثل گفتاردرمانی زودتر آغاز شود روند درمان بهتر خواهد شد.
وی افزود: آمار کودکان اوتیسمی که در ایران به مدارس استثنای می‌روند حدود 2000 نفر تخمین زده می‌شود٬ اگر کار درمانی٬ رفتار درمانی و گفتار درمانی٬ هنردرمانی و برخی مداخلات دارویی زود آغاز شود می‌تواند کمک کند کودک به مدرسه برود و بهبود یابد.
سرپرست واحد آموزش پژوهش و توانبخشی انجمن اوتیسم ایران عنوان کرد: آماری در خصوص کارشناسان این حوزه وجود ندارد بطور مثال روانشناسان کودکان استثنایی که از دانشگاه‌های مختلف فارغ‌التحصیل می‌شوند در حوزه بیماران اوتیسمی فعالیت نمی‌کنند.