الهام السادات هاشمیان نایینی ، با اشاره به اینکه یائسگی منجر به تسریع پیرشدن سلول‌ها شده و خطر بیماری‌های مرتبط با پیری را افزایش‌می‌دهد، گفت: نشانه‌های بی‌خوابی که اغلب همراه با یائسگی رخ‌می‌دهد، می‌توانند در شتاب‌گرفتن فرایند پیری در زنان یائسه نقش داشته باشند.
وی گفت: یائسگی‌از زمانی مشخص‌می‌شود که زن آخرین چرخه قاعدگی خود را تجربه‌کند. دلیل این امر آن است که تخمدان‌ها با قطع فعالیت خود، دیگر هورمون‌های استروژن و پروژسترون را تولید نمی‌کنند.
هاشمیان نایینی گفت: میانگین سن یائسگی 51سال است، هر چند ممکن‌است دیرتر یا زودتر رخ‌دهد همچنین یائسگی در هر زن به شیوه‌ای خاص بروز یافته و نشانه‌های کلی آن شامل گرگرفتگی، مشکل دیر به‌خواب‌رفتن، تغییر خلق‌و‌خو، مشکلات واژن و مثانه است.
این جراح و متخصص زنان افزود: در نگاه سطحی ممکن‌است به‌نظر برسد که پیرشدن، علت یائسگی است چرا‌که فرایند یائسگی فرایندی طبیعی است که در دوره‌ای از زندگی رخ‌می‌دهد.
وی با اشاره به تازه ترین تحقیقات انجام شده در این باره گفت: نتایج حاکی از آن است که یائسگی منجر به تسریع پیری سلولی در خون به میزان 6درصد می‌شود. محققان معتقدند با اینکه آمار از نظر رقم زیاد به‌نظر‌نمی‌رسد ولی روی طول‌عمر زنان تأثیرگذار است.
هاشمیان نایینی اضافه کرد: نشانه‌های بی‌خوابی در زنان یائسه بی‌قراری، مشکل در به‌خواب‌رفتن، خواب منقطع، مشکل در دوباره خوابیدن و زود بیدار‌شدن است. بر اساس تحقیقات انجام شده؛ زنانی‌که هر 5 نشانه بی‌خوابی را داشتند، از نظر زیست‌شناختی به طور تقریبی 2 سال پیرتر از زنانی بودند که همان سن تقویمی را داشتند ولی هیچ‌کدام از نشانه‌های بی‌نظمی در خواب را نداشتند.
وی گفت: یافته‌های این پژوهش‌ها نشانگر آن است که ساعت اپی‌ژنتیک می‌تواند ابزاری مؤثر درجهت ارزیابی اثر بعضی از درمان‌ها مثل هورمون درمانی (به‌عنوان درمان‌های ضد‌پیری) باشد. پرسش اصلی این است که کدام هورمون‌درمانی در دوره‌ی یائسگی بیشترین تأثیر را در جلوگیری از پیری دارد و همزمان خطرهای آن روی سلامتی نیز از همه کمتر باشد؟
این جراح و متخصص زنان گفت: دیگر نیاز نیست که محققان سال‌ها بیماران را زیر‌نظر داشته باشند تا سلامتی و امکان وقوع بیماری‌ها را بررسی‌کنند و در عوض میتوان از ساعت اپی‌ژنتیک برای نظارت‌بر نرخ پیری‌سلولی و ارزیابی درمان‌هایی استفاده کرد که می‌توانند فرایند پیری زیست‌شناختی را کُند کنند.