برای همه ما اتفاق افتاده است، فراموش کرده ایم ماشین مان را کجا پارک کرده ایم یا چرا وارد این اتاق شده ایم. فراموشی گاهی طبیعی است به خصوص زمانی که گرفتارید یا افکار زیادی فکرتان را مشغول کرده است. ولی حدود 5 میلیون آمریکایی هستند که فراموشی شان تبدیل به بیماری آلزایمر شده است.
ده ها سال تحقیق نشان داده است که، تولید پروتئین هایی سمی به نام آمیلوئید (amyloid) و تائو (tau) در مغز می تواند منجر به آلزایمر شود، آنچه نمی دانیم دلیل تجمع این پروتئین هاست. برخی از مطالعات جدید، این فرایند را توضیح داده اند و نشان داده اند، علت بیماری آلزایمر فراتر از ژنتیک و عادت های ناسالم است (هر چند این دو، جزو عوامل مهم در ابتلا به این بیماری هستند).
1. مصرف داروهای ضد اضطراب جزو علایم ایجاد بیماری آلزایمر است
گروهی از داروها به نام بنزودیازپین ها (benzodiazepines ) که شامل داروهای محبوب لورازپام (lorazepam/Ativan )، آلپرازولام ( alprazolam/Xanax ) و کلونازپام (clonazepam/Klonopin ) است، اغلب برای درمان اضطراب و بی خوابی استفاده می شوند. اگرچه مطالعات، کارایی و ایمنی این داروها را برای کوتاه مدت تایید می کند (حدود 3 ماه )، ولی اغلب افراد در طولانی مدت از این داروها استفاده می کنند. مطالعه منشر شده در مجله پزشکی انگلیس با بررسی 1796 بیمار مبتلا به آلزایمر و 7184 فرد سالم به عنوان گروه کنترل، به مدت 6 ماه متوجه شدند که مصرف بنزودیازپین ها بیش از 3 ماه 51% ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش می دهد.
نتیجه گیری: اگر گاهی به مصرف بنزودیازپین ها نیاز داشتید، احتمالا مشکلی برایتان ایجاد نخواهد کرد. اگر اضطراب و بی خوابی یک مسئله تقریبا همیشگی برایتان محسوب می شود، بهتر است درمان های رفتار شناختی را در نظر بگیرید که هم موثر هستند و هم عوارض جانبی داروها را ندارند.
2. ضربه بیش از حد به سرتان می تواند از علایم ایجاد بیماری آلزایمر باشد
بر اساس داده های برنامه جراحت مغز، استخوان و ستون فقرات دانشگاه پترزبورگ، حدود 300 هزار آمریکایی هر ساله در اثر ورزش به سرشان ضربه وارد می شود. اکثر ما با نگرانی ناشی از این جراحات آشنایی داریم. بیشتر این جراحات بدون دردسر بهبود پیدا می کنند، ولی در برخی موارد، التهابی که به درمان بافت آسیب دیده مغز کمک می کند، مزمن می شود. به گفته دکتر برایان گیونتا (Brian Giunta ) روان پزشک و عصب شناس دانشگاه فلوریدا جنوبی، اینجاست که ارتباط بالقوه ای برای بیماری آلزایمر ایجاد می شود.
سلول های مغز شما به نام میکروگلیا (microglia) نقش مهمی در التهاب بازی می کنند. هنگامی که میکروگلیا به طور مداوم در معرض پروتئین های التهابی قرار بگیرد، توانایی اش در پاک کردن بتا آمیلوئید (amyloid beta) از مغز کاهش پیدا می کند. بدون میکروگلیا برای حذف، این پروتئین های خراب، در مغز تجمع کرده و نورون ها را از بین می برند. هنوز مشخص نیست که چرا فرایند التهاب در برخی افراد تغییر ماهیت می دهد یا چگونه بیماری آلزایمر به صورت بالقوه با آسیب مغزی در ارتباط است.
3. به صورت مرتب از خواب محروم بودن از علایم ایجاد بیماری آلزایمر است
کمبود خواب در سال های اخیر تبدیل به اپیدمی شده، گرفتاری های کاری، بچه ها، ازدواج، سرگرمی ها و سایر موارد. بیشتر ما مجبوریم از مواردی صرف نظر کنیم و با چشمان بسته مواردی را در زندگی قربانی کنیم. بر اساس مطالعه انجام شده در نوروبیولوژی پیری (Neurobiology of Aging)، علاوه بر مشکلاتی که کم خوابی باعث آنها می شود، کم خوابی می تواند منجر به گسترش بیماری آلزایمر شود.
به گفته دکتر دومنیکو پاراتیکو (Domenico Praticò ) متخصص داروشناسی و ایمونولوژیست در دانشگاه تمپل فیلادلفیا، مشکلات خواب در افراد مبتلا به آلزایمر شایع است، ولی مشخص نیست که علت ایجادش بوده است یا نه. در آزمایشی روی موش ها پاراتیکو و همکارانش متوجه شدند اگر موش در شب فقط 4 ساعت بخوابد مقدار تائو در مغزش افزایش پیدا می کند. همچنین روی تعداد نورون هایی که قادرند با یکدیگر ارتباط بر قرار کنند، حافظه و یادگیری هم اثر گذار است. فشار وارده به مغز و بدن ( که خستگی شما را توضیح می دهد ) فرایندهای مضر منجر به بیماری آلزایمر را سرعت می بخشد. محرومیت از خواب نوعی تنش مزمن بر بدن است. ضمن این که خواب زمانی است که بدن از شر چیزهای مضر مثل پروتئین بتا آمیلوئید خلاص می شود.
4. تنهایی از علایم ایجاد بیماری آلزایمر است
برقرای ارتباط با دوستان و جامعه گسترده تر، بخشی از داشتن یک زندگی خوب است، داروی خوبی هم هست. یک مطالعه در مجله نورولوژی و جراحی مغز و اعصاب و روان پزشکی (Neurology, Neurosurgery, and Psychiatry )، ارتباطی بین تنهایی و پیشرفت زوال عقل پیدا کرده است. محققان متوجه شدند که احساس تنهایی در کهن سالان 1.63 برابر احتمال پیشرفت زوال عقل در طول 3 سال مطالعه را افزایش داده است. دانشمندن هنوز علت این اتفاق را نمی دانند، ولی نتیجه کاملا مشخص است، برقراری ارتباط با دیگران برایتان خوب است.
5. مغزتان به دیابت مبتلا شده است
به گفته دکتر سوزان دلا مونته (Suzanne de la Monte ) عصب شناس دانشگاه براون، بیماری آلزایمر در واقع یک بیماری متابولیک است که روی مغز تاثیر می گذارد، بسیاری این بیماری را دیابت نوع 3 می نامند. سلول های مغز از گلوکز به عنوان سوخت استفاده می کنند و انسولین به این سلول ها می گوید که گلوکز را از سلول های خون بگیرند. سلول های مغز هم مانند سایر سلول های بدن می تواند در برابر انسولین مقاوم شوند. همه اندام های بدن می توانند تحت تاثیر مقاومت به انسولین قرار بگیرند. ممکن است در کبد مقاومت ایجاد شود که به عنوان بیماری اسید چرب غیر الکلی می شنایم. اگر در کلیه مقاومت ایجاد شود به آن بیماری رنال (renal ) می گوییم. اگر در مغز این مشکل پیش بیاید به آن آلزایمر می گوییم.
تحقیقات در طول چند سال نشان داده است که، این امر باعث ایجاد محیطی سمی در مغز می شود که منجر به ایجاد پروتئین های مضر و مرگ نورون ها و ایجاد آلزایمر می شود. اگر در مورد چگونگی پیشگیری از آلزایمر از طریق رژیم غذایی سالم و ورزش بدانیم می توانیم به صورت بالقوه از ابتلا به این بیماری مصون بمانیم. مطالعات مقدماتی نشان داده اند که، انسولین استنشاقی می تواند به کاهش علایم آلزایمر کمک کند.
منبع: سیمرغ