شایع ترین علل بروز چنین مشکلی ترشحات پشت بینی، برگشت اسید معده و آسم هستند. البته هر وقت بیماری زمینه ای بهبود یابد، این سرفه ها نیز بهبود خواهد یافت:
ریفلاکس اسید: بیماری ریفلاکس معده باعث نشت محتویات معده به مری می شود. به طور معمول این روند باعث سوزش سر دل خواهد شد اما علامت دیگر آن خس خس سینه و سرفه است. اسیدهای معده قسمت زیرین تارهای صوتی را تحت تاثیر قرار می دهد.
سرماخوردگی ویروسی: یک نوع دیگر، سرفه تولیدی یا خلط دار است که معمولا پس از سرماخوردگی های ویروسی بوجود می آید. این نوع سرفه مواد مخاطی را از دستگاه های تنفسی شما بیرون می راند. البته آلرژی یا عفونت های باکتریایی نیز این نوع سرفه ها را ایجاد می کنند. اگر هفته ها پس از سرماخوردگی همچنان سرفه می کنید، حتما به پزشک مراجعه کنید. چرا که سرفه های طولانی ممکن است به معنای درمان نشدن بیماری شما باشند. ضمن این که سرفه که خود نشانه وجود عامل ویروسی یا باکتریایی در بدن شماست، ممکن است به مزمن شدن ناراحتی های ریوی منجر شود.
استفاده از داروهای فشار خون: شایع ترین عارضه استفاده از مهار کننده های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین یا همان داروهای فشار خون سرفه مزمن است که در ۵ تا ۱۵ درصد افراد رخ می دهد. این سرفه معمولا خشک و منقطع است. این عارضه ممکن است بلافاصله بعد از شروع دارو و یا ماه های بعد خود را نشان دهد. در صورت بروز این حالت بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید تا داروی دیگری را برای شما تجویز کند.
آسم: دومین علت شایع سرفه مزمن در بزرگسالان و یک علت عمده سرفه کودکان است. علاوه بر سرفه امکان بروز خس خس سینه و احساس تنگی نفس هم وجود دارد. سرفه مرتبط با آسم ممکن است فصلی باشد که به دنبال یک عفونت در مجاری تنفسی فوقانی ایجاد می شود و یا ممکن است با قرار گرفتن در معرض هوای سرد یا خشک، دود و یا یک رایحه ایجاد شود.
فیبروز ریه: فیبروز ریه به معنی تشکیل بافت فیبروز (بافت همبند) در ریه است. علایم آن عبارتند از کوتاهی تنفس، سرفه مزمن، تنگی نفس، خستگی، بی اشتهایی و کاهش وزن.
برونشیت مزمن: برونشیت مزمن وضعیتی است که در آن آسیب مجاری هوایی باعث سرفه و بعضا همراه خلط می شود. بیشتر افراد مبتلا به برونشیت مزمن، یا سیگار مصرف می کنند و یا سابقه مصرف سیگار را در گذشته داشته اند.