اختلال فیبرومیالژیا یکی از اختلات شایع در زنان است که بر عضلات و بافت نرم اثر می گذارد. علائم فیبرومیالژیا عبارتند از درد مزمن عضلانی، خستگی، مشکلات خواب، بروز نقاط گسترده حساس و دردناک، و اختلالات خلقی است. علائم گاهی اوقات پس از یک آسیب فیزیکی، جراحی، عفونت و یا استرس روانی قابل توجه و در طول زمان شروع می شوند. علت اختلال ناشناخته می باشد؛ یکی از دلایل آن را سفت شدگی فاسیای (غشایی که عضلات و تاندون را پوشش می دهد) عضلات-اعصاب می باشد. بسیاری از افراد مبتلا به فیبرومیالژیا دارای سردردهای تنشی، اختلالات مفصل فکی-گیجگاهی، دردهای ناحیه کمری-لگنی، سندرم روده تحریک پذیر، اضطراب و افسردگی هستند. براساس تحقیقات صورت گرفته، کمبود ویتامین D و منیزیم می تواند منجر به تشدید دردهای مزمن و منتشره و خستگی مفرط و بروز اختلال فیبرومیالژیا شود.
اصلی‌ترین علایم این اختلال چیست؟
– درد گسترده عضلانی؛ درد ناشی از فیبرومیالژیا اغلب به عنوان یک درد مبهم دائمی که حداقل سه ماه طول کشیده، توصیف می شود. دردهای گسترده عضلانی فیبرومیالژیا اغلب در هر دو طرف بدن و بالا و پایین ناحیه کمری رخ می دهند.
– خستگی؛ افرادی که مبتلا به فیبرومیالژیا هستند اغلب خستگی مفرط را گزارش می کنند، حتی اگر به مدت طولانی خوابیده باشند، باز هم احساس خستگی می کنند. همچنین اغلب افراد مبتلا به فیبرومیالژیا با درد هنگام خواب مواجه می شوند.
– مشکلات شناختی؛ در افراد مبتلا به فیبرومیالژیا، توانایی توجه و تمرکز حین فعالیتهای ذهنی مختل می شود.
%2Fmyo2.jpg)
چگونه می توان اختلال فیبرومیالژیا را درمان نمود؟
برای درمان فیبرومیالژیا، برنامه های درمانی مداخلات پزشکی-فیزیوتراپی ، براساس تحقیقات صورت گرفته روی علل فیزیولوژیک احتمالی آن مطرح شده اند. مداخلات پزشکی می توانند شامل داروهای کاهنده درد و مکمل های دارویی شامل ویتامین D و منیزیم می باشند. مداخلات فیزیوتراپی که باید تحت نظارت فیزیوتراپیست مجرب انجام شوند، شامل تکنیکهای دستی، مدالیته های درمانی و برنامه جامع تمرینات هوازی و اصلاح وضعیت ساختاری بیماران می باشند. یکی از تکنیکهای دستی در کاهش درد و بهبود خستگی عضلانی ناشی از آزادسازی میوفاشیال (Myofascial release) می باشد. این تکنیک یک نوع از ماساژ عضلانی اختصاصی در امر درمان اختلالات عضلانی مزمن می باشد. این تکنیک با تمرکز فشارهای آرام و مداوم و لغزشهای ریز زیر دست فیزیوتراپیست بر فاسیای بافتی که بین پوست-عضلات و عضلات-اعصاب محیطی قرار دارد، منجر به بهبود خونرسانی به ناحیه و کاهش درد و احساس راحتی بیمار می شود. در بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا، فیزیوتراپیست می تواند با اعمال تکنیکهای آزادسازی میوفاشیال، تنش روی فاسیای عضلانی را کاهش داده و منجر به کاهش درد آنی ناحیه تحت درمان شود. در مطالعه ای که روی 59 بیمار مبتلا به فیبرومیالژیا انجام شده بود، یک مطالعه کلینیکی در سال ۲۰۱۱ نشان داد که اجرای تکنیکهای آزادسازی میوفاشیال برای 20 هفته توانست سبب کاهش درد و خستگی و اضطراب، بهبود کیفیت خواب و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا، برای طولانی مدت پس از درمان شود.
برگردان: فیزیوتراپیست غزل خراجی
کاهش درد ناشی از فیبرومیالژیا با درمان‌های خانگی