قرص سیپروفلوکساسین چیست؟

سیپروفلوکساسین به عنوان زیرمجموعه داروهایی به نام آنتی بیوتیک های کینولون برای درمان انواع عفونت های باکتریایی استفاده می شود و با جلوگیری از رشد باکتری ها کار می کند.

این دارو خوراکی است و مصرف با غذا یا بدون غذا را پزشک باید تشخیص دهد و معمولا دو بار در روز و در وعده های صبح و شام تجویز می شود. قرص سیپروفلوکساسین باید حتما بطور کامل بلعیده شود.

به همین دلیل لطفا از خرد کردن یا جویدن آن بپرهیزید. از آنجایی که این قرص دارای طعم نامطبوعی است، می توانید آن را همراه با یک لیوان آب میل کنید.

قرص سیپروفلوکساسین؛ موارد مصرف و عوارض جانبی آن

قرص سیپروفلوکساسین یک آنتی بیوتیک است که فقط عفونت های باکتریایی را درمان می کند و برای درمان عفونت های ویروسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا موثر نیست.

استفاده از هر آنتی بیوتیک در صورت عدم نیاز می تواند برای درمان عفونت های آینده موثر نباشد. این دارو طبق دستور پزشک می تواند همراه با غذا یا بدون آن به طور معمول 2 بار در روز هر 12 ساعت مصرف می شود.

قبل از استفاده از سیپروفلوکساسین ظرف دارو را به مدت 15 ثانیه خوب تکان دهید سپس دوز را با استفاده از قاشق مخصوص آن اندازه گیری کنید.

از قاشق خانگی استفاده نکنید زیرا حاوی دوز مناسب نیست.

دوز و طول درمان با سیپروفلوکساسین بر اساس شرایط پزشکی و نحوه پاسخ به درمان توسط پزشک مشخص می شود. هنگام مصرف این دارو مایعات زیادی بنوشید مگر اینکه پزشک خلاف این را به شما توصیه کرده باشد.

این دارو را حداقل 2 ساعت قبل یا 6 ساعت پس از مصرف سایر محصولات که ممکن است به آن متصل شوند مصرف کنید و از کاهش اثر بخشی آن جلوگیری کنید.

در مورد سایر محصولات مصرفی خود می توانید از داروساز هم سوال کنید.

برخی از نمونه ها عبارتند از: کویناپریل، سولامر، سوکرالفیت، ویتامین ها / مواد معدنی از جمله مکمل های آهن و زینک و محصولات حاوی منیزیم، آلومینیوم یا کلسیم (مانند آنتی اسیدها، محلول دیدانوزین و مکمل های کلسیم).

غذاهای سرشار از کلسیم از جمله محصولات لبنی مانند شیر و ماست یا آب غنی از کلسیم نیز می توانند اثر این دارو را کاهش دهند.

این دارو را حداقل 2 ساعت قبل یا 6 ساعت پس از خوردن غذاهای غنی از کلسیم مصرف کنید مگر اینکه این غذاها را به عنوان بخشی از یک وعده غذایی بزرگتر بخورید زیرا این مواد غذایی اثر اتصال کلسیم را کاهش می دهند.

از پزشک یا داروساز در مورد استفاده ایمن از مکمل های غذایی/ جایگزین های دارویی این دارو مشورت کنید. برای داشتن بهترین اثربخشی این آنتی بیوتیک را در زمان هایی با فاصله مساوی مصرف کنید.

برای کمک به یادآوری جهت مصرف سیپروفلوکساسین این دارو را هر روز سر یک ساعت مشخص مصرف کنید. مصرف این دارو را تا پایان مقدار کامل تجویز شده و طی شدن دوره درمان ادامه دهید حتی اگر علائم پس از چند روز برطرف شوند زیرا قطع زودهنگام دارو می تواند منجر به بازگشت عفونت شود.

در صورت تداوم یا تشدید وضعیت به پزشک خود اطلاع دهید.

بیشتر بخوانید:درمان های خانگی برای واریس

موارد و مقدار مصرف قرص سیپروفلوکساسین

الف) عفونت خفیف تا متوسط مجاری ادراری ناشی از باکتری‌های حساس

بزرگسالان: مقدار 250 میلی‌گرم خوراکی یا 200 میلی‌گرم تزریقی هر 12 ساعت مصرف می‌شود. 

ب) اسهال عفونی، عفونت‌های خفیف تا متوسط مجاری تنفسی، عفونت‌های استخوان و مفصل و عفونت‌های شدید یا دارای عوارض.

بزرگسالان: 500 میلی‌گرم خوراکی یا 400 میلی‌گرم وریدی هر 12 ساعت مصرف می‌شود. 

پ) عفونت‌های شدید یا دارای عوارض مجرای تنفسی، استخوان‌ها، مفاصل، پوست یا ساختمان‌های پوستی

بزرگسالان: 750 میلی‌گرم خوراکی هر 12 ساعت یا 400 میلی‌گرم وریدی هر 8 ساعت مصرف می‌گردد. 

ت) عفونت‌های داخل شکمی (همراه با مترونیدازول)

بزرگسالان: 500 میلی‌گرم خوراکی هر 12 ساعت برای مدت 7 تا 14 روز مصرف می‌شود. 

ث) سینوزیت حاد خفیف تا متوسط ناشی از هموفیلوس آنفلو انزا، استرپتوکوک پنومونیه یا موراکسلا کاتارالیس، پروستاتیت خفیف تا متوسط مزمن ناشی از اشریشیاکولی یا پروتئوس

بزرگسالان: 400 میلی‌گرم از راه انفوزیون وریدی طی 60 دقیقه هر 12 ساعت یا 500 میلی‌گرم خوراکی هر 12 ساعت مصرف می‌شود. 

ج) سوزاک ساده

بزرگسالان: 250 میلی‌گرم خوراکی در یک دوز منفرد مصرف می‌گردد. 

چ) پنومونی بیمارستانی ناشی از هموفیلوس آنفلوانزا یا کلبسیلا پنومونیه؛ درمان تجربی تب در بیماران نوتروپنی (همراه با پیپراسیلین)

بزرگسالان: 400 میلی‌گرم وریدی هر 8 ساعت به مدت 10 تا 14 روز تجویز می‌گردد. 

ح) آنتراکس استنشاقی (پس از تماس)

بزرگسالان: ابتدا 400 میلی‌گرم هر 12 ساعت به‌صورت وریدی تجویز می‌گردد تا وضعیت حساسیت مشخص شود و سپس به صورت 500 میلی‌گرم خوراکی هر 12 ساعت ادامه پیدا می‌کند. 

کودکان: mg/kg10 هر 12 ساعت از راه وریدی و سپس mg/kg15 خوراکی هر 12 ساعت مصرف می‌شود. نباید دوز مصرفی از mg/day800 در فرم وریدی یا mg/day1000 در فرم خوراکی بیشتر شود. 

در تمام بیماران، از یک یا دو ترکیب ضدمیکروبی دیگر نیز باید استفاده شود. به محض بهبودی بالینی از فرم خوراکی دارو استفاده شود. درمان برای مدت 60 روز ادامه پیدا می‌کند. 

خ) عفونت ساده مجاری ادراری ناشی از اشریشیاکولی، پروتئوس، انتروکوک یا استافیلوکوک ساپروفیتوکوس

بزرگسالان: 500 میلی‌گرم (از فرم آهستهرهش) از راه خوراکی یک بار در روز به مدت 3 روز. 

د) عفونت شدید مجاری ادراری ناشی از اشریشیاکولی، کلبسیلا، پروتئوس، انتروکوک یا سودومونا، پیلونفریت ساده ناشی از اشریشیاکولی

بزرگسالان: 1000 میلی‌گرم (از فرم آهستهرهش) از راه خوراکی یک بار در روز به مدت 7 تا 14 روز مصرف می‌شود. 

ذ) عفونت شدید مجاری ادراری یا پیلونفریت

کودکان 1 تا 17 سال: mg/kg10-6 (تا حداکثر 400 میلی‌گرم) از راه وریدی هر 8 ساعت مصرف می‌شود.

در صورت امکان باید دارو را به mg/kg20-10 از فرم خوراکی (تا حداکثر 750 میلی‌گرم) هر 12 ساعت تبدیل نمود.

حتی در کودکانی که وزن بالاتر از 51 کیلوگرم دارند، نباید از دوزهای ذکر شده فراتر رفت.

– مصرف شیر و لبنیات، آب پرتقال و نوشیدنی های انرژی زا همراه با این دارو منجر به کاهش اثربخشی آن می شود.

تداخل دارویی قرص سیپروفلوکساسین

*آنتیاسیدهای حاوی آلومینیم و منیزیم ممکن است با جذب سیپروفلوکساسین تداخل کنند. باید حداقل دو ساعت بین مصرف آنها فاصله باشد.

*پروبنسید با ترشح لوله‌ای کلیوی سیپروفلوکساسین تداخل کرده و مصرف همزمان آن به ایجاد غلظت پلاسمایی بالای سیپیروفلوکساسین منجر می‌شود. مصرف همزمان سوکرالفات با سیپروفلوکساسین، جذب این دارو را حدود 50 درصد کاهش می‌دهد.

*سیپروفلوکساسین ممکن است دفع تئوفیلین را کاهش و خطر مسمومیت با تئوفیلین را افزایش دهد.

*آمینوگلیکوزیدها و بتالاکتام‌ها می‌توانند باعث ایجاد اثرات سینرژیک شوند. از مصرف همزمان آنها پرهیز شود.

*سیپروفلوکساسین ممکن است باعث افزایش سطح پلاسمایی تیزانیدین و افت فشارخون، بی‌خوابی، منگی و کاهش مهارت‌های سایکوموتور گردد. از مصرف همزمان آنها پرهیز شود.

*سیپروفلوکساسین می‌تواند منجر به افزایش اثرات ضدانعقادی وارفارین شود. لازم است PT از نزدیک مانیتور شود.

*این دارو بایستی حداقل ۲ ساعت قبل یا ۶ ساعت پس از مصرف سایر داروها مصرف گردد که ممکن است با آن ترکیب شود، و اثربخشی آن را کاهش دهد. از داروساز خود در مورد سایر داروهایی که میتوانید با آن مصرف نموده و ممنوعیتی ندارد کسب اطلاع نمایید.

این نمونه ها عبارتند از: کوئیناپریل، سولامر، سوکرالفات، ویتامین ها / مواد معدنی (از جمله آهن و روی، مکمل ها) و محصولات حاوی منیزیم، آلومینیوم، یا کلسیم (مانند آنتی اسیدها، محلول دیدانوزین، مکملهای کلسیم).

عوارض قرص سیپروفلوکساسین

تاول پوستی: احساس سوزش یا خارش در پوست، بئورات جلدی، سرخی یا تورم پوست.

تهوع، اسهال، سرگیجه، سبکی در سر، سردرد، و مشکلات خواب ممکن است در هنگام مصرف دارو رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات در شما باقی بماند یا وخیم تر شود، دکتر یا داروساز خود را بی درنگ مطلع کنید.

چنانچه شما هر گونه از این عوارض جانبی را در خود مشاهده کرده اید بلافاصله کمک پزشکی دریافت کنید: از جمله: سردرد شدید یا  مداوم، تغییرات بینایی، لرزیدن اعضا بدن (لرزش)، تشنج، سرگیجه شدید، غش، ضربان قلب سریع یا  نامنظم، تغییرات خلق و خوی (مانند اضطراب، سردرگمی، توهم، افسردگی، و در موارد نادر افکار خودکشی).

این دارو به ندرت ممکن است باعث یک بیماری شدید در روده (کلستریدیوم سخت مربوط به اسهال) به دلیل یک نوع باکتری مقاوم  شود.

این وضعیت ممکن است در طول درمان یا به طور هفتگی یا ماه ها پس از درمان ٬ رخ دهد. چنانچه این علائم پیشرفت کرد به پزشک خود اطلاع دهید: اسهال مداوم، درد شکم یا گرفتگی معده، خون در مدفوع یا مخاط خود.

این دارو درمانی ممکن است بندرت موجب تغییرات جدی در سطح قند خون شود، مخصوصا اگر شما دیابت دارید. مراقب علائم قند خون بالا شامل افزایش تشنگی و میزان دفعات ادرار باشید.

این دارو ممکن است باعث گیجی شما شود. پس از مصرف دارو، رانندگی نکنید، از دستگاه ها و ماشین آلات استفاده نکنید، یا از هر فعالیتی که نیازمند هوشیاری است تا زمانیکه مطمئن نشدید که میتوانید بطور امن انجامش دهید، اجتناب کنید. از مصرف نوشیدنی های الکلی دوری کنید.

این دارو ممکن است شما را به نور حساس کند. از قرار گرفتن طولانی تحت نور آفتاب،حمام های برنزه و لامپ های خورشیدی اجتناب کنید. زمانیکه خارج از منزل هستید، از کرم های ضد آفتاب و البسه محافظ در برابر نور آفتاب استفاده کنید.

قرص سیپروفلوکساسین در بارداری

در طول بارداری، این دارو باید تنها زمانیکه واقعا موردنیاز باشد، استفاده شود. در مورد خطرات این دارو با پزشک خود مشورت کنید.

این دارو وارد شیر مادر می شود ! با پزشک خود قبل از شیر دادن به نوزادتان مشورت کنید.

نکته: در صورت انجام هرگونه اقدام دندانپزشکی مصرف این دارو را به دندانپزشک اطلاع دهید.

این دارو ندرتاً موجب التهاب و حتی پارگی رباط ها می شود. اگر بعد از فعالیت دردی ناگهانی احساس کردید. (برای مثال در مچ پاریال مچ دست، پشت زانو و پا، شانه، آنرج و …) مصرف دارو را قطع کرده و به پزشک اطلاع دهید و تا حصول اطمینان از عدم آسیب رباط از فعالیت خودداری کنید.

اثرات جانبی مصرف سیپروفلوکساسین

حالت تهوع، اسهال، سرگیجه، سبکی سر، سردرد یا مشکل خواب ممکن است در پی مصرف سیپروفلوکساسین رخ دهد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض بلافاصله به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

به یاد داشته باشید پزشک این دارو را برای شما تجویز کرده است و تشخیص داده منفعت آن بیش از ضرر آن است.

بسیاری از افرادی هم که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی را تجربه نمی کنند. در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی از جمله کبودی / خونریزی غیرمعمول، علائم عفونت جدید (مانند تب جدید / مداوم و گلودرد مداوم)، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار، ادرار قرمز / صورتی رنگ)، علائم مشکلات کبدی (مانند خستگی غیرمعمول، درد معده / شکم، حالت تهوع / استفراغ مداوم، زردی چشم / پوست و ادرار تیره رنگ) به پزشک مراجعه کنید.

در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی از جمله سرگیجه شدید، غش کردن، ضربان سریع یا نامنظم قلب، علائم پارگی در رگ اصلی خون به نام آئورت (درد ناگهانی/ درد شدید معده/ قفسه سینه)، سرفه و تنگی نفس با اورژانس تماس بگیرید.

این دارو به دلیل نوعی باکتری مقاوم به ندرت باعث بیماری روده ای شدید (اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسیل) شود. این وضعیت ممکن است در طول درمان یا هفته ها تا ماه ها پس از قطع درمان رخ دهد.

در صورت بروز اسهال مداوم، درد / گرفتگی شکم یا معده، مشاهده خون / مخاط در مدفوع بلافاصله با پزشک خود صحبت کنید. در صورت داشتن هر یک از این علائم از داروهای ضداسهال یا مواد افیونی استفاده نکنید زیرا این محصولات باعث تشدید علائم می شوند.

استفاده از این دارو برای دوره های طولانی مدت یا مکرر منجر به بروز برفک دهانی یا عفونت مخمر جدید می شود. در صورت مشاهده لکه های سفید در دهان، تغییر ترشحات واژن یا سایر علائم جدید با پزشک خود مشورت کنید. بروز واکنش های آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است.

با این حال، در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر در واکنش آلرژیک جدی مانند بثورات پوستی، خارش / تورم (به ویژه صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید و مشکل تنفسی بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید.

البته در نظر داشته باشید این فهرست کاملی از عوارض جانبی احتمالی مصرف سیپروفلوکساسین نیست، بنابراین در صورت مشاهده سایر عوارض با پزشک خود صحبت کنید.

موارد احتیاط درباره مصرف سیپروفلوکساسین

قبل از مصرف سیپروفلوکساسین اگر نسبت به آن یا به آنتی بیوتیک های کینولون دیگر مانند نورفلوکساسین، جمیفلوکساسین، لووفلوکساسین، موکسی فلوکساسین یا افلوکساسین حساسیت دارید به پزشک خود اطلاع دهید. این محصول حاوی مواد غیرفعال است که می تواند باعث بروز واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شود.

قبل از استفاده از این دارو درباره سابقه پزشکی خود به ویژه دیابت، مشکلات قلبی (مانند حمله قلبی اخیر)، مشکلات مفصل/ تاندون (مانند التهاب تاندون و بورسیت)، بیماری کلیوی، بیماری کبدی، روحی/ روانی اختلالاتی مانند افسردگی، میاستنی گراویس، مشکلات عصبی (مانند نوروپاتی محیطی)، تشنج شرایطی که خطر تشنج را افزایش می دهد.

مانند آسیب مغز / سر، تومورهای مغزی و تصلب شرایین مغزی)، مشکلات عروق خونی (مانند آنوریسم) یا انسداد آئورت یا سایر رگ های خونی و تصلب شرایین)، فشار خون بالا و برخی شرایط ژنتیکی (سندرم مارفان، سندرم اهلرز دنلوس) به پزشک خود اطلاع دهید. سیپروفلوکساسین شرایطی را ایجاد می کند که بر ریتم قلب تاثیر می گذارد (طولانی شدن سندرم کیوتی).

طولانی شدن کیوتی به ندرت باعث ضربان سریع یا نامنظم قلب (به ندرت کشنده) و علائم دیگری (مانند سرگیجه شدید یا غش کردن) شود که بلافاصله نیاز به مراقبت پزشکی دارد.

در صورت داشتن شرایط پزشکی خاص یا مصرف داروهای دیگر باعث طولانی شدن کیوتی می شود و خطر آن را افزایش می دهد.

قبل از استفاده از سیپروفلوکساسین تمام داروهای مصرفی خود را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید و در صورت داشتن هر یک از شرایط زیر مشکلات قلبی خاصی (نارسایی قلبی، ضربان آهسته قلب و طولانی شدن کیوتی در نوار قلب)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (کیوتی) طولانی شدن در نوار قلب و مرگ ناگهانی قلب با پزشک در میان بگذارید، همچنین مقادیر کم پتاسیم یا منیزیم در خون خطر طولانی شدن کیوتی را افزایش می دهد.

این خطر در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند داروهای ادرار آور/ قرص های آب) یا داشتن شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش می یابد. در مورد استفاده بی خطر از سیپروفلوکساسین با پزشک خود صحبت کنید.

این دارو به ندرت باعث تغییرات جدی در میزان قند خون می شود به ویژه اگر به دیابت مبتلا هستید. قند خون خود را طبق دستور پزشک به طور منظم بررسی کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید.

مراقب علائم قند خون بالا مانند افزایش تشنگی / ادرار است.

سیپروفلوکساسین اثرات کاهش دهنده قند خون داروی گلیبوراید را افزایش می دهد، همچنین علائم کاهش قند خون مانند تعریق ناگهانی، لرز، ضربان سریع قلب، گرسنگی، تاری دید، سرگیجه یا گزگز دست / پاها را تحت نظر داشته باشید. همراه داشتن قرص یا ژل گلوکز برای درمان قند خون پایین گزینه خوبی است.

اگر این اشکال قابل اعتماد گلوکز را ندارید با خوردن منبع قند مانند عسل یا آب نبات یا نوشیدن آب میوه یا نوشابه غیر رژیمی به سرعت قند خون خود را افزایش دهید.

در مورد واکنش و استفاده از این محصول بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید. برای کمک به جلوگیری از افت قند خون وعده های غذایی خود را بر اساس یک برنامه منظم بخورید.

در صورت بروز هرگونه واکنش شاید لازم باشد پزشک شما را به سمت مصرف آنتی بیوتیک سوق دهد یا داروهای دیابت را تجویز کند.

این دارو احتمال می رود باعث سرگیجه شود و مصرف الکل یا ماری جوانا می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمان به دست آوردن هوشیاری کامل از رانندگی و کار با ماشین آلات سنگین خودداری کنید و مصرف الکل را کاهش دهید در ضمن در صورت استفاده از ماری جوانا پزشک خود را در جریان قرار دهید.

این دارو حساسیت شما را نسبت به آفتاب بیشتر می کند، بنابراین زمان قرار گرفتن در معرض آفتاب را کاهش دهید و از استفاده از سولار و چراغ های خورشیدی دوری کنید.

در فضای باز ضمن استفاده از ضدآفتاب لباس محافظ بپوشید.

در صورت آفتاب سوختگی یا تاول های پوستی یا قرمزی فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

سیپروفلوکساسین باعث کاهش کارآیی واکسن های زنده باکتریایی مانند واکسن تیفوئید می شود. هنگام استفاده از این دارو هیچگونه واکسیناسیون را انجام ندهید مگر اینکه پزشک به شما این اجازه را داده باشد.

قبل از انجام جراحی تمام محصولات مورد استفاده خود از جمله داروهای تجویز شده، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی را به پزشک یا دندانپزشک خود نشان دهید.

این دارو حاوی ساکارز است، بنابراین در صورت وجود بیماری متابولیکی نادر ارثی مانند عدم تحمل فروکتوز، کمبود سوکراز ایزومالتاز، سوءجذب گلوکزگالاکتوز توصیه نمی شود.

کودکان نیز احتمال می رود نسبت به عوارض جانبی این دارو به ویژه مشکلات مفصل / تاندون حساسیت بیشتری نشان دهند.

علاوه بر این، افراد مسن در معرض خطر بیشتری برای مشکلات تاندون (به خصوص اگر آنها از کورتیکواستروئیدهایی مانند پردنیزون یا هیدروکورتیزون نیز استفاده می کنند)، طولانی شدن کیوتی و پارگی ناگهانی در رگ اصلی خون (آئورت) باشند.

در دوران بارداری این دارو باید فقط در صورت نیاز استفاده شود. به علاوه، این دارو به شیر مادر منتقل می شود و اثرات نامطلوبی بر نوزاد شیرخوار می گذارد، بنابراین قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

بیشتر بخوانید:بدترین اتفاقی که بعد از عمل بینی می تواند بیفتد چیست؟!

فعل و انفعالات سیپروفلوکساسین

تداخلات دارویی ضمن تغییر نحوه عملکرد داروها خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را نیز افزایش می دهد. این سند شامل همه تداخلات دارویی احتمالی نیست.

فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید از جمله داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی نگه دارید و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید.

بدون تایید پزشک دوز داروها را شروع، متوقف یا تغییر ندهید. از داروهایی که با این دارو تداخل ایجاد می کنند می توان به داروهای رقیق کننده خون مانند (استنوکومارول و وارفارین) و استرانسیوم اشاره کرد.

بسیاری از داروها از جمله آمیودارون، دوفتیلید، کینیدین، پروکائین آمید، سوتالول علاوه بر سیپروفلوکساسین بر ریتم قلب (طولانی شدن کیوتی) تاثیر می گذارند.

این دارو باعث کاهش سرعت حذف سایر داروها از بدن  می شود که ممکن است بر نحوه عملکرد آنها تاثیر بگذارد.

نمونه هایی از داروها شامل دولوکستین، فلیبانسرین، لومیتاپید، پیرفنی دون، تاسملتئون، تیزانیدین و سایر موارد است. از نوشیدن مقادیر زیادی نوشیدنی های حاوی کافئین (قهوه، چای و نوشابه)، خوردن مقدار زیادی شکلات یا مصرف محصولات بدون نسخه حاوی کافئین خودداری کنید.

این دارو اثرات کافئین را افزایش یا طولانی می کند.

مصرف بیش از حد سیپروفلوکساسین

اگر کسی بیش از حد سیپروفلوکساسین مصرف کرده و علائم جدی مانند از دست دادن یا مشکل تنفسی را تجربه می کند با اورژانس تماس بگیرد.

دقت داشته باشید مصرف این دارو را به شخص دیگری توصیه نکنید. این دارو فقط برای شرایط فعلی شما تجویز شده است، بنابراین سیپروفلوکساسین را برای عفونت های دیگر استفاده نکنید مگر اینکه پزشک برای شما تجویز کرده باشد.

آزمایش هایی برای بررسی عملکرد کلیه، شمارش خون و کشت باید به صورت دوره ای انجام شود تا روند پیشرفت بیماری تحت کنترل باشد با از بروز عوارض جانبی جدی خودداری شود. شرکت های دارویی را بدون نظر پزشک تغییر ندهید زیرا همه  مارک ها اثرات یکسانی ندارند.

دوز از دست رفته سیپروفلوکساسین

در صورت فراموشی دوز از دست رفته به محض یادآوری آن را مصرف کنید، اما اگر کمتر از 6 ساعت قبل از دوز بعدی است از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید دوز بعدی را در زمان معین مصرف کنید و برای افزایش کارایی دارو دوز مصرفی را دو برابر افزیاش ندهید.

نحوه نگهداری سیپروفلوکساسین

سیپروفلوکساسین را در دمای اتاق نگهداری کنید تا از یخ زدن آن جلوگیری کنید و همه داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید. پس از اتمام دوره درمان هر داروی بدون استفاده را دور بریزید.

داروها را داخل توالت یا چاه فاضلاب نریزید مگر اینکع مجاز به انجام این کار باشید. دقت داشته باشید دارو را به درستی منقضی کنید می توانید برای کسب آگاهی در این زمینه با داروساز یا شرکت محلی دفع زباله مشورت کنید.

مترجم: الهه زارعی