کیست بیکر هم افراد جوان وهم افراد
سالخورده را درگیر می‌کند با این حال بعید است که موجب بروز عوارض در کودکان شود.
احتمالاً این کیست‌ها خو دبه خود از بین می‌روند. معمولاً در هنگام بروز این عارضه
در افراد جوان‌تر، از قسمت کیست به سمت مفصل زانو هیچ اتصالی برقرار نمی‌شود اما
در افراد مسن اینگونه نیست و در هنگام ابتلا، این اتصال برقرار میشود که معمولاً
این نشان‌دهنده وجود اختلالات دیگر می‌باشد. همچنین کیست‌های بیکر در افراد مسن‌تر
دارای دیواره‌های ضخیم‌تری هستند، اجزای کیست و بقایای آن در مایع سینوویال موجود
در کیست شناور می‌شوند. گاهی این حالت از بیماری پیچیده و مشکل‌ساز دانسته میشود.
علل بروز:
علل بروز عارضه کیست پشت زانومایع درون
مفصل، به زانو کمک می‌کند تا زانو به نرمی حرکت کند. کیست بیکر زمانی ایجاد میشود
که میزان این مایع زیاد شود. مایع اضافی مفصل، به پشت زانو هل داده میشود. دلایلی
که این مایع اضافی ممکن است بر اثر آنها به وجود آید عبارتند از:
آرتروز یا استئوآرتریت شایع‌ترین نوع بیماری
است که به همراه کیست بیکر دیده میشود.
پارگی غضروف نظیر پارگی مینیسک زانو
آسیب‌دیدگی یا تصادف
وجود عفونت در مفصل
بروز کیست پشت زانو در کودکان ممکن است
به علت بیماری بورس باشد. بورس کیسه کوچک حاوی مایع است که در میان استخوان و
بافت نرم ایجاد میشود.
عوامل خطرساز
عواملی که احتمال بروز عارضه کیست
بیکر را افزایش می‌دهند عبارتند از:
استئوآرتریت
روماتیسم مفصلی زانو
آرتریت عفونی
نقرص (نقرس) زانو
آسیب‌دیدگی قبلی یا پارگی غضروف
سابقه تزریق کورتیکوستروئید در اطراف
زانو
داشتن عمل جراحی زانو در گذشته
سینوویت زانو
تشخیص کیست بیکر
پیش از شروع درمان باید تشخیص صحیح
انجام شود. بیمار باید به محض مواجهه با برجستگی و ورم پشت زانو و درد و سفتی این
مفصل به پزشک مراجعه کند. پزشک برای این که مطمئن شود که این برجستگی به کیست بیکر
مربوط میشود، دستور انجام چند آزمایش را می‌دهد. تزریق مایع حاجب پس از آرتروگرام
زانو، اولتراسوند یا ام آر آی به منظور تایید تشخیص کیست بیکر انجام میشود.
درمان کیست بیکر
این عارضه گاهی به خودی خود بدون درمان
خاصی برطرف میشود. بااین حال چنانچه ایجاد کیست پی‌آمد ابتلا به بیماری‌های
التهابی مفصل یا دیگر عارضه‌ها باشد، باید درمان مناسب برای از بین بردن کیست و
درد و ورم ناشی از آن انجام شود. اما اگر کیست برطرف نشود و بسیار دردناک گردد،
پزشک مایع را تخلیه می‌کند و برای کاهش التهاب ناشی از وجود کیست استروئید تجویز می‌کند.
در موارد نادر نیز انجام جراحی ضرورت می‌یابد.
درمان‌های ضروی کیست بیکر عبارت‌اند
از:
یخ (سرما درمانی یا کرایوتراپی): کاهش
درد و ورم ناشی از کیست بیکر هدف این روش محسوب میشود. کمپرس یخ تهیه شده از قطعه‌های
یخ و حوله یا کیسه نخود سبز منجمد را می‌توان برای درمان کیست بیکر به کار برد.
داروهای غیراستروئیدی ضدالتهاب (NSAIDs ) مانند آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسین
برای تسکین درد و کاهش ورم و التهاب تجویز میشود. اقلام متعددی از این دسته
داروها، مانند ایبوپروفن، را می‌توان با نام‌های تجاری مختلف بدون نسخه از
داروخانه تهیه کرد.
فیزیوتراپی: درمان فیزیوتراپی برای تسریع
فرایند التیام و دستیابی به نتیجه بهینه در بیماران مبتلا به کیست بیکر دارای
علائم ضروری است و در کل به تمام بیماران مبتلا به این عارضه، صرف نظر از ضرورت
انجام جراحی، توصیه میشود که از فیزیوتراپی استفاده کنند.
درمان فیزیوتراپی شامل موارد زیر میشود:
ماساژ بافت نرم
درمان با برق (الکتروتراپی)
باندپیچی یا استفاده از زانوبند طبی یا
چسب مخصوص
متحرک سازی یا موبیلیزاسیون
سوزن زدن خشک
آب درمانی
استفاده از چوب زیر بغل
درمان با یخ یا گرما
تمرین‌های پیشرونده برای بهبود انعطاف
پذیری، تعادل و قدرت (به ویژه برای عضله VMO)
استفاده از وسایل تعدیل کننده و تغییر
دهنده فعالیت‌های روزانه
آموزش بیمار
اصلاح زیست مکانیکی
تجویز ارتوزها
توصیه‌های ضد التهاب
راهنمایی در خصوص کاهش وزن
بهره‌گیری از اولتراسوند برای ارزیابی
و بازآموزی عضله VMO
ازسرگیری تدریجی برنامه فعالیت روزمره
طب سوزنی (لینک شود به مقاله طب سوزنی)
فیزیوتراپی و توانبخشی بیمارانی که باید
برای برداشتن کیست بیکر تحت عمل جراحی قرار بگیرند، پیش از جراحی شروع میشود و در
آن علاوه بر درمان‌های کاهش درد و ورم از برق درمانی، تمرین‌های تقویت و افزایش
دامنه حرکتی بهره گرفته میشود و از نوارهای کشی برای بستن زانو و چوب زیر بغل و
وسایل دیگر نیز استفاده میشود.
فیزیوتراپی و توانبخشی پس از جراحی برای
تسریع فرایند التیام و اطمینان از دستیابی به نتیجه بهینه حیاتی است.
متخصص فیزیوتراپی در مراحل پایانی
توانبخشی تمام بیماران مبتلا به این عارضه به آنان توصیه می‌کند تا برنامه ورزشی یا
فعالیت معمول خود را به تدریج و در زمان مناسب از سر بگیرند. شروع زودهنگام فعالیت‌ها
یا بدون توانبخشی مناسب غالباً به ورم زانو و بروز مجدد آسیب دیدگی منجر میشود.
مداخله‌های دیگر برای درمان کیست بیکر
کیست بیکر برخی بیماران علی رغم مدیریت
فیزیوتراپی مناسب با بهره‌گیری از روشهای محافظه کارانه یا جراحی درمان نمی‌شود.
متخصص فیزیوتراپی یا پزشک در چنین مواردی بهترین دوره مدیریت عارضه را پس از بررسی‌های
دقیق‌تر، با استفاده از مداخله دارویی، تزریق کورتیکواستروئید یا جراحی‌های بیشتر
طرحریزی می‌کند.
فیزیوتراپیست غزل خراجی