“به” میوه ارزشمندی است که نباید از مصرف آن غافل شد, این میوه مقوی قلب، مغز، معده و اسفنگتر معده, نشاط آور و اشتها‌آور است.
مصرف “به” در حال ناشتا و خالی بودن معده ممکن است یبوست‌آور باشد اما مصرف آن بعد از غذا، ملین است و می‌توان آن را خشک کرده و به‌عنوان دمنوش نیز استفاده کرد.
در مبتلایان به رفلاکس معده مصرف “به” و رب “به” بعد از غذا می‌تواند کمک‌کننده باشد, فالوده سیب و “به” با هم کنار عناب علاوه بر تسکین درد معده و کاهش استرس به تقویت رحم نیز کمک می‌کند, به‌ترتیبی که قبل ایام قاعدگی و در صورت شدت خونریزی بسیار توصیه شده است.
یکی از خواص به، مُدر بودن است بنابراین برای پاکسازی و شست‌شوی سیستم کلیوی و ادراری مفید است اما باید مراقب یبوست احتمالی ایجادشده از آن بود.
طرز تهیه چای “به”
“به” رسیده ایرانی را انتخاب کرده ،کاملاً شسته و پرز آن گرفته شود, آن را در قطعات ریز رنده کرده، با گرمای ملایمی نظیر شوفاژ یا بخاری، کم‌کم خشک کنند, سپس در ماهی‌تابه داغ تفت داده شود تا به رنگ قهوه‌ای درآید؛ برای تهیه دمنوش یک قاشق غذاخوری از این چای برای یک قوری کفایت می‌کند؛ برای خوشرنگ شدن و افزایش اثرات قلبی آن می‌توانید, مقدار بسیار اندکی زعفران به آن اضافه کرد.