علایم
الف) علایم دیورتیکولوز
– معمولا بدون علامت است.
– دل پیچه یا حساسیت به لمس در طرف چپ شکم که با دفع گاز یا اجابت مزاج بهبود می یابد.
– گاهی در مدفوع، خون قرمز روشن وجود دارد.
– دیورتیکول های غیرعفونی گاهی خونریزی می کنند.
ب) علایم دیورتیکولیت
– درد شکم همراه با دل پیچه به صورت متناوب که پس از مدتی دایمی می شود.
– تب
– تهوع
– حساسیت به لمس در همان قسمتی که دیورتیکول در روده بزرگ وجود دارد.
چه کسانی به دیورتیکول مبتلا میشوند؟
ایجاد دیورتیکول رایج است. رواج آنها در افراد مسن بیشتر است. تقریبا بیش از نیمی از انگلیسی ها تا سن 50 سالگی دیورتیکول دارند. از هر 10 نفر 7 نفر تا رسیدن به سن 80 سالگی دیورتیکول خواهند داشت.
عامل ایجاد دیورتیکول ها چیست؟عامل ایجاد دیورتیکول ها عدم مصرف فیبر کافی است. فیبر قسمتی از غذا است که هضم نمیشود.
روده شما مدفوع را با حرکات آرام دیواره ماهیچه ای اش به جلو می راند. اگر فیبر کافی نخورید مدفوع خشک تر، کم حجم تر و حرکت کردن آن در طول روده سخت تر میشود.اگر فیبر در روده کم باشد ماهیچه های روده باید سخت تر کار کنند.وقتی مدوفع خشک در روده حرکت می کند ممکن است در قسمتهایی از آن فشار بالا رود. افزایش فشار به قسمت کوچکی از ماهیچه جداره داخلی روده فشار وارد کرده و دیورتیکول کوچک شکل میگیرد.
علائم و مشکلات ناشی از دیورتیکول ها چیست؟ معمولا علائمی ندارد که در این صورت دیورتیکولوز نامیده میشوداز هر 4 نفری که دیورتیکول دارند در 3 نفر علامت یا مشکلی وجود ندارد. اصطلاح دیورتیکولوز یعنی دیورتیکول ها وجود دارند اما عارضه یا مشکلی ایجاد نکرده اند.در اغلب موارد، چون علائمی وجود ندارد فرد متوجه وجود دیورتیکول ها نمیشود. گاهی ممکن است به صورت تصادفی در نتیجه دادن آزمایشاتی مثل کولونوسکوپی یا باریوم انما برای دلایل دیگر شناسایی شوند.
درمان:
درمان دیورتیکولیت معمولا با روش های بدون جراحی انجام می شود، این روش ها عبارتند از:
در موارد خفیف، تغییر در رژیم غذایی و استفاده از داروها و غذاهایی که باعث نرم شدن مدفوع می شوند، ممکن است کافی باشد. در موارد حاد بیماری دیورتیکولیت، ممکن است پزشک درمان با دارو، استراحت و در موارد نادری جراحی را تجویز نماید.
استفاده از پدهای گرمایی روی شکم به منظور رفع درد و اسپاسم.
بستری شدن در بیمارستان تنها به هنگام بروز عوارض.
عمل جراحی در مواردی که عفونت دیورتیکول و یا خونریزی آن شدید می باشد. در این روش درمانی قسمتی از روده بزرگ برداشته می شود.
در صورت بروز درد شدید و یا تب، استراحت کنید و فعالیت های خود را کنار بگذارید، هنگامی که علایم بیماری روبه بهبودی گذاشتمی توانید به مرور فعالیت های گذشته را از سر بگیرید.
داروها
تجویز آنتی بیوتیک از سوی پزشک، هنگامی که دیورتیکول ها دچار عفونت شده باشند.
داروهایی که باعث نرم شدن مدفوع و راحتی در اجابت مزاج می شوند، تجویز می گردند.
در صورتی که نتوانید رژیم غذایی پرفیبر داشته باشید، داروهای مسهل از نوع حجیم کننده‌های مدفوع ممکن است تجویز شوند. توجه داشته باشید که از مصرف داروهای مسهل بدون تجویز پزشک جدا خودداری کنید.
پیشگیری
با رعایت موارد زیر می تواند احتمال ابتلا به بیماری دیورتیکولیت را کم کرد و از بروز آن پیشگیری نمود:
خوردن غذایی پر فیبر در تمام طول زندگی
نوشیدن مایعات زیاد
زور نزدن به هنگام اجابت مزاج
حفظ آمادگی قلبی ـ عروقی مناسب (این بیماری ممکن است با اختلات عروقی ارتباط داشته باشد)
این بیماری روده بزرگ ، شایع نمی باشد، و در بیشتر مواقع این بیماری علائم و نشانه ای ندارد. در صورتت بروز علایم ذکر شده در مقاله به پزشک مراجعه کنید. درمان بیماری دیورتیکولیت معمولا بدون جراحی صورت می گیرد و جراحی تنها در موارد حاد و مزمن که به سایر روش های درمانی پاسخ نمی دهد، تجویز می شود.
فیزیوتراپیست غزل خراجی