محمد عسکر فراشاه درباره خواص درمانی و پیشگیری آویشن اظهار کرد: آویشن در منابع طب ایرانی، صعتر، آویشم، اوشن، کهلیک اوتی، آبشن و گیاهی از تیره نعناعیان یا لبیاسه است که در ایران 18گونه آن به ثبت رسیده است.
وی افزود:گیاهان این تیره همه علفی و به‌حالت خودرو در مزارع و کوه‌ها و صحرا می‌رویند؛ در منابع طب ایرانی خواص متعددی از آویشن از جمله بازکننده گرفتگی‌ها، اشتها‌آوری, تقویت قوای باروری و پاک‌کنندگی ریه و معده از رطوبت‌های اضافه نام برده شده است.
این متخصص طب ایرانی تصریح کرد: آویشن ترشح آب دهان, ترشح عرق و ترشح ادرار را زیاد می‌کند و از این لحاظ می‌توان آن را در بیماری‌های مربوط مورد استفاده قرار داد؛ از دیدگاه طب ایرانی، آویشن قاعده‌آور خوبی است و در بانوانی که که قاعدگی آنان بند آمده است, تجویز می‌شود و به همین دلیل در زنان باردار باید با احتیاط مصرف شود.
عسکر فراشاه ابراز کرد: آویشن به‌علت وجود تیمول موجود در خود یک ضد‌عفونی‌کننده و ضدانگل قوی است و انواع کرم‌های روده از قبیل تریکوسفال آنکیلوستوم و اکسیور (کرمک) را می‌کشد و علاوه بر کشتن کرم‌ها، تخم کرم را نیز از بین می‌برد.
طریقه تهیه دمنوش آویشن
وی یادآور شد: یک قاشق مرباخوری آویشن را در یک فنجان آب‌جوش دم و صاف کرده و در صورت تمایل می‌توان آن را با عسل شیرین کرد و روزی سه فنجان نوشید همچنین شستن سر با جوشانده غلیظ آویشن (10 گرم آویشن را در 100 گرم آب جوشانیده و صاف کنید) موجب جلوگیری از ریزش موی سر ناشی از ضعف پیاز مو و تقویت پیازهای آن می‌شود.