چطور خود را مُرده می پندارند؟
بیماریهای اختلالات مغزی زیادی در دنیا وجود دارد که ممکن است افراد به آن مبتلا باشند اما در این بین سندروم کوتارد یکی از عجیبترین اختلالات مغزی است که به آن سندروم «مرده متحرک» هم میگویند. فردی که مبتلا به این بیماری روانی عجیب است تصور میکند که مرده است و روحش یا حداقل یکی از ارگانهای حیاتی بدنش را از دست داده است، حتی بعضی از آنها فکر میکنند که خون هم در بدن ندارند. حتی بعضی از آنها علاوه بر اینگونه تفکرات عجیب و غریب، مدام بوهایی به مشامشان میرسد که دیگران آن را احساس نمیکنند. بوی متعفن و گندیده شدن اعضای داخلی بدنشان آنها را همیشه آزار میدهد. سندرم یا توهم کوتارد که به آن سندرم مرده متحرک یا Walking Corpse هم گفته میشود، بعضی از این بیماران هم فکر میکنند که نامیرا شدهاند.
بیماری های همراه
اختلال مغزی سندروم کوتارد به بیماریهای دیگری نیز مرتبط میشود. مثلا اگر شخصی دچار اسکیزوفرنی باشد ممکن است دچار سندروم کوتارد هم بشود یا گاهی اوقات هم ممکن است با یک تصادف و وارد شدن ضربهای به مغز فرد، او تصور کند که یک مرده متحرک است.
این داستان عجیب
سال 2008 در مجله «روان پزشکی» مقالهای منتشر شد که داستان زندگی سه بیمار مبتلا به سندروم مرده متحرک را نوشته بود. یکی از بیماران، زن فیلیپینی 53 سالهای به نام جینو بود، مدتی بود که او به خانوادهاش میگفت مرده است. در ابتدا اطرافیان جینو، حرفهای او را شوخی تلقی میکردند اما وقتی رفتارهای عجیب و غریب او را دیدند مطمئن شدند که وی بیمار است. جینو نه تنها ادعا میکرد که مرده است بلکه همیشه بوی گوشت گندیده به مشامش میرسید، خانواده او هرچه برای جینو توضیح میدادند اشتباه میکند و هیچ بویی به مشامش نمیرسد اما او همچنان بر حرف خود پافشاری میکرد تا اینکه یک روز وقتی جینو از خانوادهاش درخواست کرد او را به سردخانه ببرند تا کنار دیگر مردهها باشد اطرافیانش مشکوک شدند که مبادا او دچار بیماری روانی شده و او را نزد روانشناس بردند.روانشناس با معاینه جینو متوجه شد که او دچار سندروم مرده متحرک شده است و به این ترتیب به یکی از بیمارستانهای روانی فیلیپین منتقل شد تا تحت مراقبت قرار بگیرد. بیماری جینو آنقدر وخیم بود که او را به آمریکا منتقل کردند.
چطور مرده پنداری کشف شد؟
سندروم مرده متحرک به افتخار ژول کوتارد کاشف این بیماری که یک اعصابشناس فرانسوی بود، «کوتارد» نامگذاری شد. در سال 1882 کوتارد، بیمار روانیای داشت که ادعا میکرد به هیچ چیز معتقد نیست و مدام به کوتارد میگفت که اعضای بدنش سرجایش نیستند و آنها را نمیبیند. وقتی برای بیمار کوتارد غذا میآوردند، او اصرار میکرد که هیچ احتیاجی به خوردن غذا ندارد و بهتر است دیگر برای او غذا نیاورند. کوتارد با مطالعاتی که روی این بیمار انجام داد متوجه شد که او دچار اختلال مغزی است که باعث میشود چنین فکرهایی بکند و به این ترتیب بیماری روانی سندروم مرده متحرک کشف شد. پس از کشف این بیماری، گزارشهای دیگری از دیده شدن نمونههای این اختلال مغزی در بیماران روانی به ثبت رسید. یکی از این گزارشها مربوط به سال 1994 میشود که در آن، مردی مبتلا به سندروم مرده متحرک همیشه فکر میکرد که شکم ندارد و برای همین آنقدر غذا نخورد که از گرسنگی جان باخت.
ایا درمانی وجود دارد؟
درمان این بیماری، داروهای ضد افسردگی، ضد جنون و همچنین شوکدرمانی است.